Οι εργαζόμενοι στα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ, στο "Ριζοσπάστη" και τον "902", τίμησαν, χτες το μεσημέρι, την επέτειο των 80 χρόνων της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, σε μια εκδήλωση που οργάνωσαν στα γραφεία της ΚΕ στον Περισσό. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Τάκης Τσίγκας,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του "Ρ", ενώ απάγγειλαν μοναδικά ποιήματα, του Μπ. Μπρεχτ ο Γιάννης Καλατζόπουλος και του Μαγιακόβσκι η Μαρία Δαρζέτα.

Τιμητικό "παρών" στην εκδήλωση έδωσαν, εκτός των άλλων, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης,και πολλά ακόμα παλιότερα και νεότερα στελέχη του Κόμματος. "Παρούσα" ήταν η ΓΓ της ΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, και η υπόλοιπη Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, αν και η ψηφοφορία στη Βουλή εκείνη την ώρα για το σχέδιο "Καποδίστριας", εμπόδισε τη φυσική τους παρουσία στην εκδήλωση.

"Τα οράματα της Οχτωβριανής Επανάστασης να κυριαρχήσουν ιδιαίτερα στην καινούρια γενιά, για την οποία η άρχουσα τάξη κάνει ό,τι μπορεί να την αποπροσανατολίσει και να συκοφαντήσει τον αγώνα της εργατικής τάξης", δήλωσε στο τέλος της εκδήλωσης ο Χαρίλαος Φλωράκης. Ενώ η Μίνα Γιάννου υπογράμμισε ότι "ο Οχτώβρης είναι ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός για τους λαούς και για την Ελλάδα. Οι δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά μας μπορούν να αντιμετωπιστούν με τον κοινό αγώνα, με τη συσπείρωση και την πάλη των εργαζομένων ανθρώπων, όλου του λαού".

Στη μεστή ομιλία - χαιρετισμό που απηύθυνε ο Τάκης Τσίγκας, υπογράμμισε τη σημασία της Οχτωβριανής Επανάστασης και την παντοτινή, διαχρονική αξία της, αναφέρθηκε στην ιστορική αναγκαιότητα και τα επιτεύγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης υπογραμμίζοντας, ανάμεσα στα άλλα:

"Η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη σημαδεύει σήμερα ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο νέος, αρνητικός διεθνής συσχετισμός δυνάμεων, η επέλαση της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης πραγμάτων" και οι βαριές συνέπειες, που ήδη πληρώνουν οι λαοί όλου του κόσμου, αποτελούν - έστω και με τον αρνητικό αυτό τρόπο - μια χειροπιαστή και αδιαμφισβήτητη απόδειξη της μεγάλης σημασίας και του πολύτιμου ρόλου, που είχε και έπαιζε η Σοβιετική Ενωση και το σοσιαλιστικό σύστημα γενικότερα.

Τίποτε απ' όλ' αυτά δεν αλλάζει και δε μειώνεται στο παραμικρό, από τις δραματικές ανατροπές, που γίναμε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια. Οπως δεν έχουν ουσιαστικά αλλάξει η βαθιά εκμεταλλευτική και αντικοινωνική φύση, ο συνεχώς εντεινόμενος, παρασιτικός και απάνθρωπος χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού, οι βαθιές και αξεπέραστες αντιφάσεις του, που ολοένα και πιο επιτακτικά απαιτούν το ριζικό ξεπέρασμα και την επίλυσή τους.

Η εποχή της μετάβασης από το "βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας" συνεχίζεται. Μπορεί το Λένινγκραντ, να ονομάστηκε και πάλι Αγία Πετρούπολη, αλλά η φωτιά που το Κόμμα του Λένιν άναψε τον Οχτώβρη του 1917, ποτέ δεν έσβησε. Συνεχίζει αδιάλειπτα να καίει, να φωτίζει το δρόμο της γης των κολασμένων, να τροφοδοτεί και εμψυχώνει τους κομμουνιστές, όπου Γης, όλες τις δυνάμεις, που επιχειρούν σήμερα το σύνθετο και δύσκολο καθήκον της ανασυγκρότησης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Η μαρξιστική -λενινιστική θεωρία, ως θεωρία της σοσιαλιστικής επανάστασης, παραμένει επίκαιρη και ζωντανή. Δικαιώνεται και επαληθεύεται από τις σύγχρονες, παγκόσμιες εξελίξεις, ακόμη και από την εντεινόμενη επίθεση των διάφορων απολογητών του ιμπεριαλισμού και των κάθε λογής οπορτουνιστών και αποστατών της ταξικής πάλης. Ηταν και είναι το ανίκητο όπλο της εργατικής τάξης, αυτό που της δίνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα και μια ασύγκριτη ιδεολογική υπεροχή, έναντι του ιμπεριαλισμού".

"Αν σήμερα, στην επέτειο των 80χρονων της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης", τόνισε ο ομιλητής, "αξίζει και είναι σκόπιμο, να αναφερθούν και να εκλαϊκευτούν πλατιά οι προαναφερόμενες και άλλες πολλές αλήθειες, για μας, τους κομμουνιστές, είναι ακόμη περισσότερο αναγκαίο, να σκύψουμε και πάλι στα πολύτιμα συμπεράσματα και διδάγματα, που μας άφησαν παρακαταθήκη ο Λένιν και το μπολσεβίκικο κόμμα του. Ιδιαίτερα, όλα όσα αφορούν τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τη δράση ενός γερού Κομμουνιστικού Κόμματος, ενός πραγματικού Κόμματος νέου τύπου, ικανού να διασφαλίζει τον ηγετικό ρόλο της εργατικής τάξης και τη νικηφόρα έκβαση της επανάστασης.

Το Κόμμα μας έχει κάθε δικαίωμα να είναι περήφανο - παρά τις όποιες εξιδανικεύσεις, αδυναμίες και ελλείψεις - γιατί κράτησε και κρατά ψηλά τη σημαία του Οχτώβρη. Γιατί η αγωνιστική υπεράσπιση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού ήταν και είναι μια συνειδητή επιλογή. Γιατί θεμελίωνε πάντα και θεμελιώνει και σήμερα τη δράση του στην κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και τον προλεταριακό διεθνισμό".

"Σε λίγες μέρες, πρόκειται να μπούμε στη χρονιά, που το δικό μας Κόμμα κλείνει τα ογδόντα χρόνια των αδιάκοπων, σκληρών και ηρωικών αγώνων του. Είναι μια χρονιά, που μπορεί και πρέπει να σφραγιστεί από τον πολλαπλασιασμό και την ένταση των προσπαθειών μας σε όλους τους τομείς και τα μέτωπα, μα πάνω απ' όλα στην αποφασιστική ισχυροποίηση του Κόμματος, στην αριθμητική του αύξηση, στη βελτίωση της λειτουργίας και της δράσης του, στην ενίσχυση της επιρροής και των δεσμών του, ιδιαίτερα με την εργατική τάξη και τη νεολαία. Αυτή θα είναι και η καλύτερη τιμή στα 80χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης, στους αμέτρητους, επώνυμους και ανώνυμους, ήρωες των μέχρι σήμερα ταξικών αγώνων".

"Εμείς σ' αυτό πιστεύουμε, σ' αυτό βλέπουμε το νου, την τιμή και τη συνείδηση της εποχής μας", έλεγε ο Λένιν, στις παραμονές του Οχτώβρη, για το Κόμμα των Μπολσεβίκων. Είναι μια φράση, που διατηρεί και σήμερα όλη τη μεγάλη της σημασία και αξία. Δεν περιέχει το παραμικρό στοιχείο έπαρσης, αυτάρκειας ή κομματικού εγωισμού, αλλά αναδείχνει τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος, τις μεγάλες και σοβαρές ευθύνες, που βαραίνουν τους ώμους των κομμουνιστών".

"Εχοντας, σύντροφοι, τη φράση αυτή βαθιά χαραγμένη στο νου και την καρδιά μας, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Τα χτεσινά λάθη μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν μια αρνητική, αλλά σημαντική και αξιοσημείωτη εμπειρία, ως παραδείγματα προς αποφυγή. Η προσωρινή ήττα μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα οδυνηρό, αλλά αναντικατάστατο στοιχείο του οπλοστασίου μας, ικανό να ενισχύσει σοβαρά το αξιόμαχο των στρατιών της επανάστασης και την ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν και να ξεπερνούν τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Ο αιώνας, που βρισκόμαστε, ήδη, στο κατώφλι του, θα φέρει στο προσκήνιο, οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά, νέες επαναστατικές εφόδους και νίκες. Το "φως που καίει" θα δυναμώσει και η Σοσιαλιστική Επανάσταση, "ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής", θα οδηγήσει τους αγώνες των εργαζομένων και των λαών. Η συντριβή των ιμπεριαλιστικών "ρηγάτων", των "θεμελιωμένων στην ψευτιά" και η δημιουργία του "βασίλειου της δουλιάς, της ειρήνης και της πανανθρώπινης φιλίας" είναι νομοτελειακή. Και ο Μεγάλος, ο Κόκκινος Οχτώβρης, θα είναι πάντα ο σίγουρος και αλάθητος φάρος αυτής της πορείας".