Ακόμα και τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές του Μάαστριχτ έχει "τρομάξει" ο δογματισμός του Κ. Σημίτη να βάλει τη χώρα στην ΟΝΕ, ανεξάρτητα από το τίμημα που θα πληρώσει η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Ενας από αυτούς ο Δ. Γερμίδης, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, στέλεχος του ΟΟΣΑ και γνωστός για τις ακραιφνείς νεοσυντηρητικές θέσεις του, σε άρθρο του χτες στο "Εθνος" για την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ, καταλήγει: "Καλύτερα η αναβολή παρά ο εξευτελισμός. Μια τριετής ή πενταετής αναβολή της συμμετοχής μας στο κοινό νόμισμα θα επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε την ύφεση που μαστίζει την οικονομία μας. Αν χάσουμε το πρώτο τρένο του Μάαστριχτ, δε χάνουμε το ταξίδι. Θα πάρουμε το επόμενο για ένα πιο "άνετο" ταξίδι".

Ο Κ. Σημίτης όμως, όπως φάνηκε και από την ομιλία του στη Βουλή, δεν πτοείται από τέτοιες "ενστάσεις" και προτιμάει να μετατρέψει τη χώρα σε "κρανίου τόπου", σε μια χώρα που θα βασιλεύει η φτώχεια και η εξαθλίωση των πολλών. Οσο και αν λυσσαλέα το επιδιώκει, δε θα το καταφέρει.