Ναι. Αυτός ο προϋπολογισμός, ο σκληρότερος των τελευταίων χρόνων, μπορεί να ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, όμως την ίδια ακριβώς ώρα καταψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αν, λοιπόν, αναζητηθεί το "νέο" που έφερε μαζί του ο προϋπολογισμός για το 1997 δεν είναι - ούτε καν - το μέγεθος του αντικοινωνικού χαρακτήρα του. Είναι η πλήρως αποδεδειγμένη, τεράστια, απόλυτη απόσταση που ομολογημένα πια τον χωρίζει από τις λαϊκές διαθέσεις και ανάγκες.

Την παραπάνω πραγματικότητα καμιά κυβερνητική "επικοινωνιακή" σπέκουλα και κανένα "τσουκατόπνευστο" προπαγανδιστικό μηχανοστάσιο δεν μπορεί να κρύψει. Ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης Σημίτης είναι καταδικασμένος στη συνείδηση του λαού. Είναι εχθρικός απέναντι στην κοινωνία και ως εχθρό τον αντιμετωπίζουν οι εργάτες, οι αγρότες, οι ναυτεργάτες, οι εκπαιδευτικοί, οι συνταξιούχοι, η νεολαία. Για όσους θα ήθελαν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους και να παρουσιάσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική εμμονή, όπως αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό, ως "λαϊκή εντολή" (!), το "μπλόκο" που υπέστη τις τελευταίες βδομάδες το ΠΑΣΟΚ και οι μηχανισμοί του, τους αφήνει έκθετους: Ο αγώνας των αγροτών, η απεργία των ναυτεργατών, οι κινητοποιήσεις των συνταξιούχων, οι απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η πάλη των εκπαιδευτικών είναι το μαζικό, μαχητικό και αποφασιστικό "ΟΧΙ", είναι η απάντηση που έδωσε ο ελληνικός λαός στα 160 "ναι", που εισέπραξε ο προϋπολογισμός μέσα στη Βουλή.