ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-

Εγκληματική και σκοταδιστική χαρακτήρισε την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) για κατεδάφιση του μεγαλύτερου μέρους των Φυλακών του Γεντί Κουλέ, ο Δημήτρης Γόντικας,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που χτες το πρωί επισκέφτηκε το χώρο μαρτυρίου και θυσίας χιλιάδων αγωνιστών της νεότερης ιστορίας της χώρας και υπογράμμισε πως οι κομμουνιστές θα είναι πρωταγωνιστές της πιο αποφασιστικής υπεράσπισης του σύγχρονου αυτού μνημείου.

Ο Δ. Γόντικας,συνοδευόμενος από το γραμματέα της ΚΟΘ και μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, Θ. Κωνσταντινίδη,τον βουλευτή Γιάννη Κατσαρό και την υπεύθυνη Πολιτισμού της ΚΟΘ, Σ. Μωυσίδου,χτες το πρωί επισκέφτηκε το Γεντί Κουλέ και είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τους υπεύθυνους και τους εργαζόμενους στο μνημείο. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ περπάτησε στους θαλάμους, τα κελιά της απομόνωσης, τους κοινόχρηστους χώρους, εκεί όπου χιλιάδες αγωνιστές πολιτικοί κρατούμενοι βασανίστηκαν και θυσιάστηκαν για τα ιδανικά τους. Στους χώρους που ξαναζωντανεύουν οι σκοτεινότερες περίοδοι της νεότερης ιστορίας του τόπου, της Μεταξικής δικτατορίας, της Κατοχής, του εμφυλίου και της χούντας.

Οι φυλακές του Γεντί Κουλέ πρωτολειτούργησαν πριν περίπου 100 χρόνια. Το 1989 σταμάτησε η χρήση τους και το μνημείο παραδόθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο υπουργείο Πολιτισμού. Εχει 3 θαλάμους, όπου μέχρι και τα τελευταία χρόνια οι κρατούμενοι ζούσαν μέσα σε άθλιες συνθήκες. Ενα μέρος των Φυλακών το κατέστρεψαν οι Γερμανοί λίγο πριν φύγουν και όπως δηλώνει η Ε. Σαραφειανού,πολιτικός υπομηχανικός, "τα σημάδια στους τοίχους, οι σιδερένιοι κρίκοι, μαρτυρούν πως το χρησιμοποιούσαν σαν χώρο βασανιστηρίων". Είναι ένα κτίριο εγκαταλειμμένο. Τα κελιά της απομόνωσης ακόμη και σήμερα είναι τρομακτικά, αποπνικτικά, με κυρίαρχη την μπόχα. Τα μαγειρεία και οι κοινόχρηστοι χώροι μαρτυρούν την αθλιότητα και το απαρχαιωμένο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας μέχρι και τις αρχές τις δεκαετίας που ζούμε.

Από το 1990 που ξεκίνησαν οι εργασίες στο μνημείο, οι υπεύθυνοι της 9ης Εφορίας Β.Α. και οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με εποχιακές συμβάσεις, εργάζονται εντατικά. Ηδη έχει ολοκληρωθεί το σύνολο της μελέτης για την αναστήλωση του μνημείου και υποβλήθηκε στο ΚΑΣ για έγκριση. Οπως δηλώνει όμως ο Φ. Ωραιόπουλος,αρχιτέκτονας μελετητής, καθυστερεί αδικαιολόγητα η έγκριση, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αξιοποιήσουν τα κονδύλια που δίνονται από το υπουργείο. Επίσης, σημειώνει ότι η χρησιμοποίηση εποχιακών εργατών δημιουργεί πρόβλημα στην ποιότητα της δουλιάς, γιατί οι εργασίες απαιτούν εξειδίκευση. Για να προχωρήσουν θέλουν 25 - 30 μόνιμους εργαζόμενους και την πρόσληψη άλλων τόσων εποχιακών για τους καλοκαιρινούς μήνες.

Αναφερόμενος αναλυτικότερα στην πρόταση της αρμόδιας υπηρεσίας για τη διατήρηση και τις νέες χρήσεις του Επταπυργίου, ο Φίλιππος Ωραιόπουλος σημείωσε: "Θεωρούμε ότι η νεότερή μας ιστορία είναι πολύτιμο στοιχείο και για τις αρνητικές πλευρές και για τις θετικές του και από αυτή την άποψη υποστηρίζουμε ότι το μνημείο πρέπει να μείνει ως χώρος σεβασμού στο εσωτερικό του, να μην αποκτήσει δηλαδή έναν χαρακτήρα εκδηλώσεων πολιτιστικών σαν αυτές που ζούμε τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, αλλά να έχει μια άλλη πτυχή, αυτή που έχει η ιδιαιτερότητά του. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε και αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε. Την ιδιαίτερη σχέση που έχει με τη νεότερή μας Ελλάδα. Το μετασχηματισμό του Επταπυργίου από ένα κολαστήριο, σε χώρο που να παράγει αντιλήψεις σύγχρονες και κριτικής για κάθε μορφή αυθαίρετης άσκησης εξουσίας".

Στο μεταξύ πληθαίνουν οι φωνές που αντιδρούν στην απόφαση του ΚΑΣ και απαιτούν από τον υπουργό Πολιτισμού και την κυβέρνηση να μην υιοθετήσει την απαράδεκτη και ανιστόρητη αυτή απόφαση. Χτες η Ενωση Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ), ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης και το Εργατικό Κέντρο της πόλης, με ανακοινώσεις τους απαιτούν την επανεξέταση του θέματος και καλούν το ΥΠΠΟ να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη μετατροπή και αξιοποίηση του χώρου ως ιστορικό μνημείο της σύγχρονης ιστορίας του τόπου.

Αντιδράσεις όμως εμφανίζονται καθημερινά και από εκατοντάδες ανθρώπους, τόσο της Θεσσαλονίκης όσο και άλλων πόλεων, που πέρασαν ως πολιτικοί κρατούμενοι από το κολαστήριο του Επταπυργίου, που γνώρισαν τη βαρβαρότητα των ντόπιων και ξένων εξουσιαστών, μελλοθάνατων που την τελευταία στιγμή γλίτωσαν. Με κάθε τρόπο προσπαθούν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην απόφαση και οι συγγενείς πολιτικών κρατουμένων. Ανθρωποι που έχασαν τον πατέρα τους, τον αδελφό, το φίλο, τους δικούς τους ανθρώπους, που εκτελέστηκαν ψηλά στο λόφο ή έξω από τα τείχη του φρουρίου.