Δε θα 'θελα, ούτε για μια στιγμή, να ήμουν ένας από τους 74 αποφοίτους της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Από αυτούς, δηλαδή, που θα παρουσιάσουν - για πρώτη φορά - έργα τους στην καθιερωμένη έκθεση που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην Εθνική Πινακοθήκη.

"Μπαλάκι" ανάμεσα στην Πινακοθήκη και τον εκθεσιακό χώρο του "εργοστασίου" της ΑΣΚΤ θα αισθανόμουνα. Γιατί στην Πινακοθήκη και όχι στο "εργοστάσιο"; Γιατί εδώ και όχι εκεί; Απαντήσεις σ' αυτού του είδους τα ερωτήματα επιχείρησαν να δώσουν χτες, με έντονο μάλιστα διάλογο, η Μ. Λαμπράκη - Πλάκα και ο Ν. Κεσσανλής. Και, δυστυχώς, η απάντηση που έδωσαν ήταν "χαστούκι" στους νέους δημιουργούς.

"Η Πινακοθήκη έχει πρόβλημα χώρου και γεμάτο πρόγραμμα", είπε η διευθύντρια της Πινακοθήκης Μ. Λαμπράκη - Πλάκα. "Ο εκθεσιακός χώρος του "εργοστασίου" πρέπει να κρατηθεί σε ένα υψηλό επίπεδο", είπε ο τέως πρύτανης της ΑΣΚΤ Νίκος Κεσσανλής. Ενα διεθνές επίπεδο, διευκρίνισε αργότερα, στο οποίο "χωρούν", όπως φαίνεται, μόνο εκθέσεις Ιταλών καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, παρουσιάσεις αναγνωρισμένων δημιουργών, όπως αυτές του Τάκι ή του Μπόις ή συλλογών, όπως, παραδείγματος χάριν, εκείνης της συλλογής του Δ. Ιωάννου. "Ισως αργότερα", κατέληξε ο Ν. Κεσσανλής, "μπορέσουν να εκθέσουν και οι απόφοιτοι". Ισως... αργότερα δε θα μειώνουν με τα έργα τους την "αίγλη" που θα έχει αποκτήσει το "εργοστάσιο"!

Ο παραπάνω διάλογος ήταν το κλείσιμο στις ηχηρές φράσεις που δεν έλειψαν και αυτή τη φορά από τα στόματα των διοργανωτών. Γιατί, όλοι, δεν παρέλειψαν να αναφέρουν "το χρέος που έχουμε να στηρίζουμε τους νέους δημιουργούς", την ανάγκη να καταλάβει και να βοηθήσει η πολιτεία τη νεανική δημιουργία "που οιωνοσκοπεί το μέλλον της ελληνικής τέχνης". Δεν παρέλειψαν, ακόμη, να ευχηθούν "καλό ταξίδι". Για πού άραγε; Για τους δρόμους που οι νέοι μας δημιουργοί βρίσκουν κλειστούς, πριν καλά καλά μπορέσουν να τους "περπατήσουν";