Η ΟΤΟΕ θα αρχίσει σύντομα τη διαπραγμάτευση για την υπογραφή της κλαδικής Σύμβασης και τίποτα στη στάση της ΠΑΣΚΕ τουλάχιστον - η οποία και επέβαλε με την πλειοψηφία της στα όργανα τις θέσεις της για το ύψος της οικονομικής διεκδίκησης - δε δείχνει ότι αυτή η διαπραγμάτευση θα είναι διαφορετική. Οτι, δηλαδή, θα στηρίζεται στην αγωνιστική συμμετοχή των εργαζομένων στη διεκδίκηση μιας ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης.

Πάντως τα χρονικά περιθώρια για την υπογραφή της είναι στενά, δεδομένου ότι θα ακολουθήσουν οι καταγγελίες των επιχειρησιακών συμβάσεων σε διάφορες τράπεζες, καθώς και αρχαιρεσίες σε συλλόγους που θα επηρεαστούν από το ενδεχόμενο να μην έχει "κλείσει" η κλαδική Σύμβαση.

Γι' αυτό και η ΕΣΑΚ Τραπεζών υποστήριξε με ιδιαίτερη επιμονή την ανάγκη συντόμευσης της διαδικασίας καταγγελίας και διαπραγμάτευσης της Σύμβασης, σε συνδυασμό με την αγωνιστική αφύπνιση και δράση των τραπεζοϋπαλλήλων. Για το χρόνο της διαπραγμάτευσης μάς μίλησε ο Α. Αντύπας,μέλος του προεδρείου της ΟΤΟΕ και στέλεχος της ΕΣΑΚ Τραπεζών: "Πρέπει να ξεκαθαρίσει η ΟΤΟΕ τα όρια των κλαδικών και επιχειρησιακών Συμβάσεων. Γιατί οι εργοδότες θέλουν να υπογραφεί κλαδική Σύμβαση στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο αυξήσεων, ώστε να μπορούν να κάνουν "παιχνίδι" με αμοιβές και την επιδοματική πολιτική σε επιμέρους καταστήματα. Η ΟΤΟΕ θα πρέπει να ενδιαφέρεται να υπογράφεται κλαδική Σύμβαση που θα περιορίζει αυτές τις δυνατότητες σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Εκτιμούμε ότι κάποιες δυνάμεις τρενάρουν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για να γίνουν οι αρχαιρεσίες σε μεγάλα σωματεία, με "ανοιχτή" τη ΣΣΕ ώστε να μην έχουν αποκαλυφθεί στους εργαζόμενους οι κυβερνητικές - εργοδοτικές θέσεις και από την άλλη οι διαθέσεις της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας".

Η συνολική πρόταση της ΕΣΑΚ Τραπεζών ήταν φυσικά εκ διαμέτρου αντίθετη με την τελική πρόταση που επέβαλε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ, με επίκεντρο τις διαφορές στις οικονομικές διεκδικήσεις αλλά και τον τρόπο διεκδίκησης. Η πρόταση της παράταξης ήταν η διεκδίκηση αυξήσεων 20% με βάση την ανάγκη κάλυψης του πληθωρισμού, τη συμμετοχή στο ΑΕΠ, την κάλυψη μέρους των απωλειών, την κάλυψη αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών, την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και τα τεράστια κέρδη των τραπεζών.

Η ΕΣΑΚ Τραπεζών ζήτησε επίσης την εφάπαξ εφαρμογή του 35ώρου - 7ώρου - 5νθημέρου, χωρίς μείωση αποδοχών, πλήρους απασχόλησης και δικαιωμάτων, την αντιμετώπιση των προβλημάτων απασχόλησης από αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, τη θέσπιση κανονισμών σε όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων για να χτυπηθεί η αναξιοκρατία, αλλά και την καθολικότητα στην εκπαίδευση των εργαζομένων με πλήρη διαφάνεια.

Η παράταξη διαφώνησε ακόμα σε οποιαδήποτε αναφορά - στα πλαίσια της ΣΣΕ - στη θεσμοθέτηση "κανονιστικών διατάξεων" για την υπηρεσιακή και εν γένει ευνοϊκή αντιμετώπιση των συνδικαλιστών. Το θέμα θα αποτελέσει αντικείμενο της διαπραγμάτευσης με ένα ειδικό ένθετο που συνοδεύει το κείμενο καταγγελίας. Η θέση της ΕΣΑΚ ήταν να συζητηθεί το θέμα εκτός Συλλογικής Σύμβασης, αφού προηγηθεί καταγραφή της σημερινής κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι συνδικαλιστές στο σύνολό τους.

Για τη μορφή διεκδίκησης ο Α. Αντύπας μας είπε: "Εμείς προτείναμε η διεκδίκηση της Συλλογικής Σύμβασης να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι ότι πρέπει το πλαίσιο να είναι αξιόπιστο, δηλαδή μέσα σε αυτό ο εργαζόμενος να βλέπει της δικές του ανάγκες και προβλήματα. Χρειάζεται να πειστεί ότι η συνδικαλιστική ηγεσία θα παλέψει αποφασιστικά για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης. Γι' αυτό δεν πρέπει το θέμα της ΣΣΕ να μείνει στα χέρια διαπραγματευτικών ομάδων αλλά να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων. Απορρίπτουμε τις λογικές για "ρεαλιστικό" πλαίσιο και "αναίμακτη" διεκδίκηση, γιατί αυτές οι αντιλήψεις οδηγούν μαθηματικά το συνδικαλιστικό κίνημα σε ήττα. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι οι υπόλοιπες παρατάξεις, που στον ένα ή τον άλλο βαθμό αποδέχονται ως μονόδρομο τα προγράμματα "σύγκλισης" και τη "Λευκή Βίβλο",τα οποία απορρέουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ,οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα στην ενσωμάτωση και τη συναίνεση. Είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να παλέψουν για αλλαγή των συσχετισμών υπέρ αυτών των δυνάμεων που θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα με ταξικό χαρακτήρα να αντιστέκεται και να αγωνίζεται".