Περισσότερα από μισό τρισεκατομμύριο δραχμές διέθεσαν, υπό μορφή επιχορηγήσεων προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις όλων των κλάδων, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1991 - 1996, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Συγκεκριμένα, την περίοδο αυτή ο ιδιωτικός τομέας "προικοδοτήθηκε" επίσημα μέσω των αναπτυξιακών νόμων 1892/90 και 2234/94 με το ποσό των 537 δισεκατομμυρίων δραχμών, τα οποία αποτέλεσαν την κυβερνητική συνδρομή στην ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων. Μάλιστα, τα 384 δισεκατομμύρια, ή το 71,5% των επιχορηγήσεων, δόθηκαν τη διετία 1995 - 1996. Επίσης, άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι από το συνολικό ποσό των 537 δισ. δραχμών, περίπου τα 400 δισ. δραχμές τα μοιράστηκαν μεταξύ τους οι μεγάλες επιχειρήσεις - στην πλειοψηφία τους μονοπωλιακές - οι οποίες αποτελούν και τους μονιμότερους πελάτες των αναπτυξιακών νόμων.

Τα προκλητικά αυτά στοιχεία - στήριξης του κράτους προς το ιδιωτικό κεφάλαιο - έχουν ιδιαίτερη επικαιρότητα σήμερα, καθώς το βασικό επιχείρημα των "εκσυγχρονιστών" του ΠΑΣΟΚ, για την απόρριψη όλων των αιτημάτων που προβάλλουν οι εργαζόμενοι για απλή διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των εισοδημάτων τους, είναι η στενότητα των δημοσιονομικών και η δεδομένη απόφαση της κυβέρνησης να σταματήσει κάθε πολιτική που μπορεί να περιέχει οικονομικές ενισχύσεις προς κατηγορίες του πληθυσμού. Βέβαια, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν μπαίνουν καν στον κόπο να εξηγήσουν ότι όταν λένε "κατηγορίες του πληθυσμού" εννοούν όλους τους Ελληνες πολίτες, εκτός από τη θεωρούμενη από αυτούς αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή τους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης και των διαπλεκομένων συμφερόντων. Ετσι, ενώ τις τελευταίες βδομάδες γίναμε όλοι μάρτυρες των αθλιοτήτων και των βρώμικων μεθόδων που μετέρχονται οι "ευυπόληπτοι πολίτες", όταν μοιράζουν τις μεγάλες δουλιές που τους προσφέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όλοι μας θυμόμαστε τη στάση που κράτησαν όλοι αυτοί, που υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο, στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των ναυτεργατών, των αγροτών και των εκπαιδευτικών. Ορισμένοι μάλιστα, επιμελέστεροι στη θρασύτατα, όπως ο Τζουμάκας, έφτασαν στο σημείο να εξαπολύσουν μύδρους και ύβρεις εναντίον των αγωνιζομένων, με το φοβερό "επιχείρημα" ότι θέλουν την... επανεθνικοποίηση της γεωργίας, κάτι που εκτός των άλλων αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο...

Στην αντίθετη ακριβώς μεριά, ούτε στιγμή δε σταμάτησαν να "πέφτουν" οι υπουργικές υπογραφές για ενισχύσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων δραχμών προς την κρατικοδίαιτη, σε κάθε περίπτωση, "ιδιωτική πρωτοβουλία", μέσω του μηχανισμού των επιχορηγήσεων.

Με δυο λόγια, η όποια... στενότητα επικαλείται η κυβέρνηση για να αρνείται την ικανοποίηση αιτημάτων, αφορά μόνο την εργατική τάξη, την αγροτιά και τους άλλους εργαζόμενους της χώρας, αφού οι σχετικές αιτιάσεις όταν κρίνουν πως χρειάζεται να συνδράμουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες... πάνε περίπατο. Απόδειξη ότι τα δισεκατομμύρια των επιχορηγήσεων προς το ιδιωτικό κεφάλαιο προέρχονται από δανεισμό του δημοσίου. Το υπερχρεωμένο δηλαδή δημόσιο δανείζεται για να ενισχύσει ιδιώτες. Στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) του 1996 ύψους 1,2 τρισ. δραχμών (από το ΠΔΕ δίνονται οι επιχορηγήσεις), τα 600 δισ. δραχμές αφορούσαν δανεισμό του κράτους.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, την περίοδο 1991 - 1996 εγκρίθηκαν σχέδια επενδύσεων για όλους τους τομείς (πρωτογενής, δευτερογενής, τουρισμός, υπηρεσίες) ύψους 1.354 δισ. δραχμών. Από το ποσό αυτό τα 537 δισ. δραχμές αποτελούν κρατικά κεφάλαια (το 40%) που δίνονται στους ιδιώτες με τη μορφή των επιχορηγήσεων και το υπόλοιπο 60% αποτελεί τη συμμετοχή των ιδιωτών. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, οι επιχορηγήσεις αποτελούν το 55% της συνολικής επένδυσης.

Επειδή μπορούν να ισχυριστούν ότι το καθεστώς στήριξης των ιδιωτικών επενδύσεων προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους, η ανάλυση και η επεξεργασία των στοιχείων οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα. Το 80% ή και περισσότερο των κρατικών κεφαλαίων καταλήγουν στη στήριξη του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου. Ειδικότερα από τα 537 δισ. δραχμές επιχορηγήσεων:

• Τα 14 δισ. δραχμές ή το 2,5% του συνόλου ενίσχυσαν επενδύσεις στον

πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία).

• Τα 447 δισ. δραχμές ή το 83% του συνόλου απορροφήθηκαν από το δευτερογενή τομέα (βιομηχανία, βιοτεχνία). Η βιοτεχνία, αλλά και η μεσαία επιχείρηση, αποτελούν κυριολεκτικά το φτωχό συγγενή του θεσμού, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των κεφαλαίων καταλήγουν στη μεγάλη βιομηχανία. Σύμφωνα με στοιχεία των υπηρεσιών του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, τη δεκαετία του 1980, το 90% περίπου των επιχορηγήσεων του τομέα της μεταποίησης κατέληξαν στις επιχειρήσεις με επενδύσεις μεγαλύτερες των 500 εκατ. δραχμών που αποτελούσαν μόλις το 5%, ενώ το υπόλοιπο 10% των επιχορηγήσεων το μοιράστηκε το 95% των επιχειρήσεων με μικρότερες επενδύσεις. Τη δεκαετία του '90 η τάση συγκέντρωσης των επιχορηγήσεων σε ένα μικρό αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων συνεχίστηκε, γεγονός που οδήγησε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας να δημιουργήσει ειδικό φορέα, έξω από τον έλεγχο του δημοσίου (το ΕΛΚΕ), για την έγκριση επενδύσεων μεγαλύτερων των 3 δισ. δραχμών. Από την άποψη αυτή οι μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να μοιράστηκαν την εξαετία 1991 - 1996 τα 400 από τα 446 δισ. δραχμές που δόθηκαν στο δευτερογενή τομέα.
• Τα 54 δισ. δραχμές ή το 10% δόθηκαν για ξενοδοχειακές επενδύσεις, ενώ επιχορηγήσεις 22 δισ. δραχμών ή το 4% του συνόλου δόθηκαν για επενδύσεις στον τομέα των υπηρεσιών.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ