Κυριακή 4 Μάη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 38
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Αλλοι στα γκισέ...

Διαφορετική είναι η κατάσταση στο δανεισμό των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και επιχειρήσεων, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν υφίστανται και μεταξύ τους (σημαντικές) διαφορές, όπως εξηγείται παρακάτω. Στον τομέα της "επιχειρηματικής πίστης", τα λειτουργικά έξοδα σαν ποσοστό επί του επιτοκίου δανεισμού "πέφτουν" γύρω στο 2%, ενώ οι επισφάλειες επιβαρύνουν μόλις με 1% το κόστος δανειοδότησης. Αθροίζοντας το - σταθερό - κόστος χρήματος για τις τράπεζες, τα επιτόκια για δάνεια κίνησης κεφαλαίων διαμορφώνονται στο 15%. Δηλαδή, πλέον της κυβερνητικής εισφοράς 1% στην καλύτερη των περιπτώσεων αρχίζουν από 16%.

Πόσες είναι όμως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δανείζονται με αυτό το επιτόκιο;

"Καμιά ή ελάχιστες", απαντούν τραπεζικά στελέχη. Οι τράπεζες αξιολογούν - για να μην πούμε περνάνε από κόσκινο - τη φερεγγυότητα του πελάτη και, ανάλογα με αυτή, το κόστος του δανείου μπορεί να ανέβει μέχρι και 4 εκατοστιαίες μονάδες, δηλαδή να φτάσει ή και να ξεπεράσει το 20%!

Μάλιστα, τελευταία - όπως εξηγούν - οι τράπεζες διαφοροποιούν τα προϊόντα τους ανάλογα με τον πελάτη. Ετσι δημιουργήθηκε, και τείνει να παγιωθεί, το αποκαλούμενο "βασικό επιτόκιο" ως γνήσιο τέκνο της απελευθέρωσης της αγοράς στον τραπεζικό τομέα. Αυτό το στοιχείο εξηγεί γιατί οι κεφαλαιακά ισχυρότερες επιχειρήσεις μπορούν να "αρπάξουν" κεφάλαια με σημαντικά χαμηλότερο κόστος σε σχέση με άλλες που βρίσκονται σε δυσχερέστερη χρηματοοικονομική θέση. Και όχι μόνο!

Οι τράπεζες μπορούν ακόμα και να αρνηθούν να δώσουν δάνειο σε έναν μικρομεσαίο επιχειρηματία, όχι επειδή δεν πληρεί τις προϋποθέσεις δανειοδότησης, αλλά γιατί προτιμούν να εξαντλήσουν τα περιθώρια χορήγησης δανείων σε περισσότερο φερέγγυους (βλέπε μεγάλους) πελάτες. Αλλά και αν του δώσουν δάνειο - με επιτόκιο αρκετά ψηλότερο του "βασικού" - τον έχουν "από κοντά"...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ