Η... "υπέρβαρη ελαφρότητα" της υποτέλειας | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η... "υπέρβαρη ελαφρότητα" της υποτέλειας

Η υποτέλεια και η εξάρτηση δεν κρύβονται με τίποτα. Και όσο κι αν προσπαθούν οι πολιτευτές της υποταγής να βαφτίσουν το "άσπρο - μαύρο" είναι πάντα αναγκασμένοι να οδηγούνται σε κείνο το σημείο του πάτου που τους αποκαλύπτει πλήρως. Σε τέτοια αποκαλυπτήρια προέβη προχτές η κυβέρνηση, η οποία προχώρησε στην άρση του "βέτο" στα πλαίσια της ΔΕΕ, με το οποίο η Ελλάδα είχε μπλοκάρει μέχρι σήμερα τη συμμετοχή της Τουρκίας στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΔΕΕ.

Η απόφαση της κυβέρνησης δε συνιστά μια ακόμα "άρση" ενός ακόμα "βέτο", όπως εκείνο για την τελωνειακή σύνδεση ΕΕ - Τουρκίας ή τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Ισοδυναμεί με αποκάλυψη όλου του σαθρού κυβερνητικού ισχυρισμού περί του ότι η ΕΕ "μπορεί και πρέπει" να "εγγυηθεί" τα σύνορα της χώρας από τις επιβουλές των γειτόνων της. Συνιστά ισοπέδωση όλης της σαθρής κυβερνητικής επιχειρηματολογίας σύμφωνα με την οποία "παρέχομεν γην και ύδωρ" στα πλαίσια της Διακυβερνητικής Διάσκεψης, ώστε να επιτύχουμε την εκδήλωση "αλληλεγγύης" εκ μέρους των "εταίρων" και αποφάσεις που θα διασφαλίζουν την "εδαφική ακεραιότητα" της Ελλάδας.

***

Τα κυβερνητικά αποκαλυπτήρια είναι ολοκληρωτικά. Μέχρι τώρα η κυβέρνηση έλεγε ότι θέλει την "ολοκλήρωση" της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) εντός της ΕΕ, γιατί έτσι θα επιτευχθούν κοινοτικές πολιτικές υπεράσπισης των μελών της ΕΕ, όταν δέχονται επιθέσεις από τρίτους. Στα πλαίσια, δε, της ΚΕΠΠΑ, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει μονότονα ότι χρειάζεται ενίσχυση της ΔΕΕ, ώστε να "καταστεί ο αμυντικός βραχίονας της ΕΕ". Θα είναι, δηλαδή, εκείνος ο στρατιωτικός μηχανισμός που θα... διαφυλάσσει, εκτός των άλλων, την "εδαφική ακεραιότητα" των κρατών - μελών της ΕΕ.

Η παραπάνω προπαγάνδα έπασχε μέχρι σήμερα στο εξής σημείο: Οταν η κυβέρνηση ερωτιόταν, πώς είναι δυνατόν, οι ίδιες χώρες που μετέχουν στο ΝΑΤΟ να αδιαφορούν έως υποθάλπουν τις τουρκικές διεκδικήσεις έναντι της Ελλάδας, αλλά στο πλαίσιο της ΕΕ να "προστατεύουν" την Ελλάδα, απαντούσε με... χαμόγελα. Τώρα, μετά τις τόσες "περιφανείς νίκες", από τα "χαστούκια" του Πάγκαλου στον Κίνκελ και από τις "επιτυχείς" περιοδείες Σημίτη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η κυβερνητική προπαγάνδα πάσχει ολοσχερώς.

***

Και να γιατί: Πρώτον, σύμφωνα με την απόφαση των Αμερικανών από τον Ιούνη του 1996, η ΔΕΕ αποτελεί "παραμάγαζο" του ΝΑΤΟ, αφού η ίδια δε διαθέτει στρατό και για τις όποιες στρατιωτικές της δραστηριότητες απαιτείται η παροχή στρατευμάτων από το ΝΑΤΟ. Ως γνωστόν, στο ΝΑΤΟ συμμετέχει η Τουρκία. Επίσης, ως γνωστό, στο ΝΑΤΟ ισχύει το "βέτο". Αρα μόνο βαθύτατα εξαρτημένες μαριονέτες μπορούν να υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα έλεγε ποτέ "ναι" στο ΝΑΤΟ, ώστε το τελευταίο να εξοπλίσει τη ΔΕΕ, ώστε με τη σειρά της εκείνη να στραφεί υπέρ της Ελλάδας και κατά της Τουρκίας!

Δεύτερον, με την άρση του ελληνικού "βέτο", η Τουρκία, ως συνδεδεμένο μέλος της ΔΕΕ αποκτά το δικαίωμα να συμμετέχει στο σχεδιασμό, την προετοιμασία και την υλοποίηση των επιχειρήσεων της ΔΕΕ! Μόνο βαθιά εξαρτημένοι θα μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι η Τουρκία θα μπορούσε να "συναποφασίσει" στα πλαίσια της ΔΕΕ μια στρατιωτική επιχείρηση του στρατιωτικού μηχανισμού, εις βάρος της Τουρκίας και υπέρ της Ελλάδας!

***

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, αφ' ενός, ο αυτοτελής εξοπλισμός της ΔΕΕ με στρατιωτικά μέσα θα την αποδέσμευε (!) από το ΝΑΤΟ και τότε δε θα μπορεί η Τουρκία να "μπλοκάρει" τη συνδρομή της ΕΕ προς την Ελλάδα, αφ' ετέρου, η άρση του "βέτο" δε στοιχειοθετεί δικαίωμα "συναπόφασης", αλλά "συμμετοχής" της Τουρκίας στις στρατιωτικές δράσεις της ΔΕΕ.

Τότε, λοιπόν, η κυβέρνηση ας απαντήσει: Πώς μπορούν να ισχύουν αυτά, όταν η ΔΕΕ από το 1992, ήδη, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορεί να επιληφθεί θεμάτων που άπτονται των σχέσεων μεταξύ των πλήρων και των συνδεδεμένων μελών της; Πώς ισχύουν αυτά όταν"αυτοτελής" ρόλος της ΔΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει σύμφωνα με την Αμερικανο - ΝΑΤΟική απόφαση του Ιούνη 1996, και άρα η Τουρκία θα μπορεί να μπλοκάρει στο διηνεκές τη λειτουργία της ΔΕΕ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ; Επίσης, πόση βαρύτητα μπορεί να έχει ο ισχυρισμός ότι ένας οργανισμός, στον οποίο η Τουρκία συμμετέχει στρατιωτικά, θα μπορούσε να στραφεί εναντίον της;

Τα παραπάνω επιχειρήματα έχουν τη "βαρύτητα" της υποτέλειας. Από τη μια είναι αβαρή, όπως οι "φούσκες", από την άλλη αποδεικνύονται"υπέρβαρης ελαφρότητας", όπως ακριβώς το ειδικό βάρος των μαριονετών των ιμπεριαλιστών.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ