Ο Νίκος Κιτσίκης γεννήθηκε το 1887 στο Ναύπλιο. Συγκαταλέγεται στους κορυφαίους επιστήμονες της νεότερης Ελλάδας, μέλος και αυτός μια μεγάλης ομάδας επιστημόνων και διανοουμένων (Γ. Σκληρός, Γ. Κορδάτος, Δ. Γληνός, Ν. Καρβούνης, Γ. Ιμβριώτης κ.ά.) που ασπάστηκαν το μαρξισμό στα τέλη της δεκαετίας του '30, πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση και σ' όλους τους λαϊκούς αγώνες που ακολούθησαν, μέσα απ' τις γραμμές της Αριστεράς και του ΚΚΕ. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο, όπου παρακολούθησε και μαθήματα Φιλοσοφίας, Το 1916, σε ηλικία 29 χρόνων, εξελέγη καθηγητής στην έδρα Στατικής του ΕΜΠ, όπου δίδαξε μέχρι το 1946, όταν απολύθηκε για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση. Είναι ο δημιουργός του κλάδου της Στατικής στην Ελλάδα. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής Γερουσίας απ' το 1929 έως το 1935. Το 1931 και το 1935 εξελέγη παμψηφεί πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και έδωσε το σύνθημα για την ανάπτυξη της χώρας κόντρα στις επικρατούσες αντιλήψεις περί "Ψωροκώσταινας". Το 1937 και το 1945 εξελέγη αντιπρύτανης και πρύτανης του ΕΜΠ, ενώ το 1956 εξελέγη βουλευτής της Δημοκρατικής Ενωσης και το 1958 βουλευτής της ΕΔΑ. Το 1967 εξορίστηκε από τη χούντα στα Γιούρα. Μετά την απελευθέρωσή του έζησε αυτοεξόριστος στο Παρίσι, όπου πέθανε το 1978.