Πέθανε η συντρόφισσα Ελένη Μπιμπίκου - Αντωνιάδη. Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο 17 Ιούνη από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για το θάνατό της:

«Το ΚΚΕ αποχαιρετά την συντρόφισσα Ελένη Μπιμπίκου - Αντωνιάδη. Η συντρόφισσα Ελένη γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα και από τα μαθητικά της χρόνια, μέσα στην περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, εντάχθηκε το 1940 στις γραμμές της οργανωμένης πάλης, στην ΟΚΝΕ. Την περίοδο της Κατοχής υπήρξε από τα πρώτα μέλη της Αντίστασης, στη Σπουδάζουσα του ΕΑΜ (ΕΑΜ Νέων) και από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΠΟΝ Πειραιά, τακτική συνεργάτης στο παράνομο φύλλο "Τα νιάτα της Αθήνας", μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της "Νέας Γενιάς", ενώ παράλληλα είχε γραφτεί στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας). Μετά την Απελευθέρωση, έλαβε μέρος στην ανασυγκρότηση της Ελληνογαλλικής Ενωσης Νέων και έγινε γενική γραμματέας της. Πήρε το πτυχίο της από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών τον Μάιο του 1945 και, στη συνέχεια, συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι ως υπότροφος της γαλλικής κυβέρνησης, την περίοδο 1946-'47, όπου και έκτοτε εγκαταστάθηκε.

Βασικό αντικείμενο των διατριβών της ως πανεπιστημιακός αποτέλεσε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτό συνέβαλε στο να γίνει μια από τις πρώτες Ελληνίδες γυναίκες που εργάστηκαν στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, αλλά και σε άλλα επιστημονικά ερευνητικά κέντρα, όπως το Κέντρο Ιστορικών Ερευνών, του οποίου ήταν και ιδρυτικό μέλος.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση. Το βράδυ της 21ης Απριλίου του 1967, συμμετείχε στην ίδρυση της Ελληνικής Αντιδικτατορικής Επιτροπής Γαλλίας, η οποία υπό τον τίτλο "Ελληνογαλλική Κίνηση για μια Ελεύθερη Ελλάδα" κατέστη "Σύλλογος 1901", ώστε να έχει πλήρως το δικαίωμα ελεύθερης δράσης στη Γαλλία. Εξελέγη Γενική Γραμματέας της "Κίνησης".

Συμμετείχε ως προσκεκλημένη από τη Δυτική Ευρώπη στις εργασίες της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 και τάχθηκε με τις Αποφάσεις της. Ηταν σύζυγος του Αντώνη Αντωνιάδη, στελέχους του κόμματος και ανταποκριτή του "Ριζοσπάστη" στο Παρίσι από το 1974 μέχρι το θάνατό του, οπότε ανέλαβε η ίδια τα καθήκοντά του έως το 1991.

Η συντρόφισσα Ελένη μέχρι το τέλος της ζωής της υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών επιτροπών και συλλόγων, πρόεδρος της Εθνικής Γαλλικής Επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας Σπουδών Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης, αντιπρόεδρος της Διεπιστημονικής Εταιρείας "Pierre Belon" στο Παρίσι, πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (ΟΜΕΠ) στο Παρίσι, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας (Αθήνα) κ.λπ. Εχει τιμηθεί με το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης, με το τιμητικό δίπλωμα Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης και με Ακαδημαϊκούς Φοίνικες στη Γαλλία, καθώς και με άλλες διακρίσεις.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της».