Κυριακή 2 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΙΤΣΙΚΗ ΠΡΟ 35 ΕΤΩΝ
"Η θανάσιμη περίπτυξις της Κοινής Αγοράς"

Σήμερα αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από μια ανάλυση του Ν. Κιτσίκη που περιλαμβάνεται στη συλλογή με τίτλο "Η θύελλα της Κοινής Αγοράς" η οποία εκδόθηκε από τον οίκο "Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις" το 1962. Τίτλος του άρθρου: "Η θανάσιμη περίπτυξης της Κοινής Αγοράς".

Η γεωργία εις την ΕΟΚ και εις την συμφωνίαν Αθηνών. Η γεωργική μας παραγωγή θα ελέγχεται από τους ξένους

Την 14η Ιανουαρίου 1962, ύστερα από σαράντα πέντε συνεχείς συνεδριάσεις εργασίας, εις ας εξεδηλώθησαν δραματικαί αντιθέσεις, το Συμβούλιον Υπουργών των Εξ συνεφώνησεν εις τας Βρυξέλλας διά την μετάβασιν της Κοινής Αγοράς από του πρώτου εις το δεύτερον τετραετές στάδιόν της. Συμβολικώς ετοποθέτησε την απαρχήν τούτου εις την 1ην Ιανουαρίου 1962. Η απόφασις αύτη σημαίνει ότι οι τελωνειακοί δασμοί διά τας μεταξύ των χωρών - μελών εισαγωγάς θα μειωθούν περαιτέρω, ενώ παραλλήλως οι εις το εσωτερικόν εκάστης χώρας επιβαλλόμενοι φόροι επί των ούτω εισαγομένων προϊόντων δε θα πρέπει να υπερβαίνουν τους φόρους, οι οποίοι επιβάλλονται επί των ομοίων εθνικών προϊόντων. Οι ποσοτικοί περιορισμοί και οι επί των προς τας άλλας χώρας - μέλη της Κοινότητος επιβαλλόμενοι επί των εξαγωγών φόροι πρόκειται να καταργηθούν. Τονίζεται επίσης ότι από της 1ης Ιουλίου 1962 πρόκειται να εφαρμοσθή κοινή γεωργική πολιτική μέχρι δε του τέλους του 1969, ότε αναμένεται η λήξις της μεταβατικής περιόδου της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, θα έχει δημιουργηθεί πλήρως κοινή αγορά και διά τα γεωργικά προϊόντα.

Η Ελλάς με την συμφωνίαν συνδέσεως την καλουμένην διεθνώς συμφωνίαν Αθηνών, την υπογραφείσαν την 9ην Ιουλίου 1961, η οποία προέβλεψε μεταβατικήν περίοδον εφαρμογής 22 ετών διά τα εισαγόμενα γεωργικά προϊόντα, επεδίωξε κάποιαν προνομιακήν μεταχείρισιν όσον αφορά την εξαγωγήν των αγροτικών προϊόντων εις τας χώρας των εξ. Βάσει του υπ' αριθ. 6 πρωτοκόλλου της συμφωνίας της συνδέσεως, τα κράτη - μέλη της ΕΟΚ εφαρμόζουν επί των εισαγομένων εξ Ελλάδος προϊόντων τους τελωνειακούς δασμούς τους οποίους εφαρμόζουν μεταξύ των κατά την έναρξιν ισχύος της συμφωνίας και επεκτείνουν υπέρ της Ελλάδος τας διαδοχικάς μειώσεις τας οποίας πραγματοποιούν. Επίσης επεκτείνουν υπέρ της Ελλάδος τα μέτρα καταργήσεως των ποσοτικών περιορισμών που έχουν εφαρμόσει μεταξύ των, μέχρι της ενάρξεως ισχύος της συμφωνίας. Το 1970 οι έναντι της Ελλάδος δασμοί των χωρών της ΕΟΚ θα έχουν καταργηθή και οι ποσοτικοί περιορισμοί αρθή. Κατά τη διάρκειαν της μεταβατικής περιόδου των 22 ετών, η Ελλάς οφείλει να εναρμονίση προοδευτικώς την γεωργικήν της πολιτικήν με την κοινήν γεωργικήν πολιτικήν της ΕΟΚ (άρθρον 33 της συμφωνίας Αθηνών και άρθρον 39 της συνθήκης της Ρώμης).

Η προνομιακή μεταχείρισις έχει μόνον θεωρητικήν αξίαν ενώπιον της Ελληνικής πραγματικότητος, δηλαδή της ελλείψεως ανταγωνιστικότητος. Πάντως, χάριν των θεωρητικών αυτών προνομίων η Ελλάς εγκατέλειψε κάθε προσπάθειαν εξασφαλίσεως της εκβιομηχανίσεώς της. Ηγνόησε το γεγονός ότι προέχων ρόλος της ΕΟΚ είναι πάντοτε ο βιομηχανικός, ότι το οικονομικόν μέλλον της χώρας δύναται να εξασφαλισθή μόνο διά της εκβιομηχανίσεως και συνεκέντρωσε τας προσπαθείας της εις τας "ειδικάς ρυθμίσεις", τας οποίας ανεφέραμεν, διά τα αγροτικά προϊόντα με την ΕΟΚ, που παρά την συμφωνίαν της 14ης Ιανουαρίου δεν έχει ακόμη σαφή αγροτικήν πολιτικήν, τουλάχιστον ως προς την Ελλάδα.

Είναι βέβαια αληθές ότι η Ελλάς έχουσα υποτυπώδη βιομηχανίαν λαμβάνει τον χαρακτηρισμόν χώρας γεωργικής, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ανεπτυγμένην αγροτικήν οικονομίαν. Οπωσδήποτε η γεωργία εισφέρει πλέον του 1/3 εις το εθνικόν εισόδημα και απασχολεί άνω του ημίσεως του πληθυσμού. Αι εξαγωγαί γεωργικών προϊόντων το 1960 ήσαν τα 77,6% κατά την Εθνικήν Τράπεζαν (*) αλλά μόνον 74,9 κατά την Αγροτικήν επί του συνόλου των εξαγωγών. Η Διοίκησις της Αγροτικής Τραπέζης μ' επληροφόρησε ότι το παρελθόν έτος 1961 το ποσοστόν κατήλθε εις 74,4% της αξίας του συνόλου των εξαγωγών. Αποβλέπει λοιπόν διά της συνδέσεως εις την ευνοϊκήν μεταχείρισιν των αγροτικών της προϊόντων. Το παράδειγμα όμως της Γαλλίας συνταρασσομένης από πνεύμα επαναστατικόν εξ αιτίας της κρίσεως των γεωργικών προϊόντων αποδεικνύει ότι εις ουδέν δύναται να βοηθήσει η ΕΟΚ την αγροτικήν οικονομίαν και μάλιστα εξέχοντος μέλους αυτής όπως η Γαλλία.

Η γεωργική κρίσις της Γαλλίας εκλόνισε προ μηνών την Κοινήν Αγοράν μέχρι σημείου ώστε να λέγεται ότι κινδυνεύει. Η γαλλική κυβέρνησις δε δέχεται την επιτάχυνσιν του τελωνειακού αφοπλισμού. Και άλλαι σοβαραί αντιθέσεις μεταξύ των χωρών της ΕΟΚ είχαν ως αποτέλεσμα να αποδείξουν ότι τα κείμενα δεν έχουν καμιάν αξίαν όταν μιλούν τα συμφέροντα.

Αι δυσκολίαι που αντιμετωπίζουν αι γεωργικαί χώραι της Κοινής Αγοράς όπως η Γαλλία, η οποία εν τούτοις έχει εις μέγαν βαθμόν ανεπτυγμένην αγροτικήν οικονομίαν, προδικάζουν πολύ μεγαλυτέρας δυσκολίας διά την Ελλάδα μετά την αποικιακήν σύνδεσίν της με την ΕΟΚ. Η συμφωνία της 14.1.62 δε δικαιολογεί αισιοδοξίαν.

Οπωσδήποτε η Ελλάς εγκατέλειψε κάθε ελπίδα εκβιομηχανίσεως και παρεδόθη εις την ΕΟΚ με τον ισχυρισμόν ότι εξυπηρετεί την αγροτικήν της οικονομίαν. Αλλά η αγροτική μας οικονομία έχει μεγάλην καθυστέρησιν, μέγα κόστος παραγωγής, ενώ η αγροτική οικονομία της ΕΟΚ έχει μονοπωλιακήν συγκρότησιν και μεγάλην υπεροχήν.

Η Ιταλία και η Γαλλία εντείνουν εις μέγα βαθμόν την καλλιέργειαν των οπωροκηπευτικών, γεγονός όπερ δημιουργεί σοβαρά προβλήματα διά τα όμοια προϊόντα της χώρας μας.

Η γεωργική μας παραγωγή θα διατρέξη αγωνιώδη περιπέτειαν και θα βρίσκεται πάντοτε κάτω από τον έλεγχον των ξένων. Η συμφωνία Αθηνών όχι μόνο δεν προωθεί τας εξαγωγάς των γεωργικών μας προϊόντων, αλλά και δι' αυτά αντιμετωπίζει το πρόβλημα του υψηλού κόστους, πολύ υψηλοτέρου του κόστους παραγωγής των ανεπτυγμένων χωρών, χωρίς να το θεραπεύη. Οταν εις την Γαλλίαν, όπου το κόστος παραγωγής είναι ασυγκρίτως κατώτερον του ελληνικού, δημιουργούνται κρίσεις της γεωργικής οικονομίας, όπως η προ ολίγων μηνών, εκ του λόγου ότι αι τιμαί πωλήσεως των γεωργικών προϊόντων δεν ικανοποιούν τους παραγωγούς συγκριτικά με το κόστος παραγωγής, διότι δεν καλύπτουν τα έξοδα, πώς είναι δυνατόν να γίνη ανταγωνιστική η γεωργική μας παραγωγή;

Αι τέως αποικίαι, που απέκτησαν μεν την ανεξαρτησίαν, αλλά ευνοούνται πάντοτε από τας πρώην μητροπολιτικάς χώρας της ΕΟΚ, θα καταστούν ανταγωνιστικαί της ελληνικής οικονομίας. Τα γεωργικά προϊόντα των τέως αποικιών είναι φυσικόν να έχουν ιδιαιτέραν ευνοϊκήν μεταχείρισιν εκ μέρους των μητροπολιτικών κρατών της ΕΟΚ. Από της συστάσεως της ΕΟΚ απολαύουν της προοδευτικής καταργήσεως των δασμών και ποσοτικών περιορισμών διά τας εξαγωγάς των προς πάντα τα κράτη - μέλη της ΕΟΚ. Από πολιτικήν πλευράν αι μητροπολιτικαί χώραι καταβάλλουν προσπαθείας να κρατήσουν τα υπερπόντια εδάφη των, τα οποία αποκτούν την ανεξαρτησίαν των, εις τους κόλπους της Δύσεως. Από οικονομικήν πλευράν προσπαθούν ακόμα να τα κρατήσουν ως αγοράν δυναμένην να απορροφήση σημαντικόν μέρος των εξαγωγών βιομηχανικών προϊόντων της ΕΟΚ. Χάριν των λόγων αυτών τα υπερπόντια εδάφη της ΕΟΚ θα βοηθούν μεγάλως εις την οικονομικήν των ανάπτυξιν. Συνεπώς θα καταστούν μελλοντικώς, διά πολλά γεωργικά προϊόντα, ανταγωνισταί της Ελλάδος.

Η αγωνία θα αυξηθή όταν συνδεθούν η Ισπανία, η Τουρκία και το Ισραήλ, χώραι παράγουσαι ομοειδή αγροτικά προϊόντα, οπότε ο συναγωνισμός θ' αποβή θανάσιμος διά την Ελλάδα, διότι αι χώραι αυταί έχουν παραγωγικάς και εξαγωγικάς δυνατότητας σημαντικώς υπερτέρας εις τα προϊόντα ακριβώς εκείνα, όπως ο καπνός, η σταφίς, το λάδι, τα εσπεριδοειδή, που συνιστούν το μέγιστον μέρος της εξαγωγής αγροτικών προϊόντων διά την Ελλάδα.

Η ειδική ρήτρα διαφυγής του άρθρου 10, η οποία επιτρέπει την λήψιν προστατευτικών μέτρων υπό του Συμβουλίου της συνδέσεως, δυνατόν να έχει ως αποτέλεσμα προνομιακήν μεταχείρισιν μιας των χωρών των Εξ, συγκεκριμένως της Ιταλίας, εις βάρος της Ελλάδος.

Αι δασμολογικαί ποσοστώσεις περί ων το άρθρον 21 και το πρωτόκολλον 8 διά τας συνολικάς εισαγωγάς με μειωμένον δασμόν ή ατέλειαν εκ των χωρών διμερών συμφωνιών, δηλαδή κυρίως των ανατολικών χωρών, ανερχόμεναι το πολύ εις 10% των εισαγωγών προελεύσεως τρίτων χωρών, του τελευταίου έτους είναι ανεπαρκέσταται. Αλλά και η δήθεν ευνοϊκή αύτη διάταξις δύναται να καταργηθή εις το τέλος της μεταβατικής περιόδου των 12 ετών, του άρθρου 6 της συμφωνίας Αθηνών.

(*) Οικονομικαί εξελίξεις, τριμηνιαία έκδοσις Εθνικής Τραπέζης, αρ. 7-8, σελ. 25.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ