Η δολοφονία του Λιβάνου συνεχίζεται. Είναι έκδηλες πλέον οι τρεις συνεχόμενες ή και ταυτόχρονες επιδιώξεις της ευρωατλαντικής ιμπεριαλιστικής σύμπραξης με το Ισραήλ και με μόνιμο πρωτομάστορα το μιλιταριστικό σύμπλεγμα εξουσίας των ΗΠΑ. Η μία είναι η ερήμωση από κτίρια και ανθρώπους του νοτίου Λιβάνου. Η άλλη είναι η εγκατάσταση πολυεθνικής δύναμης δολοφόνων. Επιστέγασμα και των δύο είναι η εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης «Τσολάκογλου» τύπου Ιράκ.

Η φαινομενικά περίεργη διαφορά μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ για το χρόνο έναρξης της εκεχειρίας και την εγκατάσταση της πολυεθνικής δύναμης στο νότιο Λίβανο, συμπληρώνεται με την ισραηλίτικη δήλωση ότι θα «συνεχίσει την πολεμική επέμβαση και μετά την έλευση της πολυεθνικής για όσο χρόνο χρειαστεί». Αυτό υποδηλώνει ότι η πολεμική κατοχή θα συνεχίζεται όπως και στο Ιράκ. Υπολογίζουν ότι σε ένα ερειπωμένο από τους βομβαρδισμούς και ερημωμένο από τους ανθρώπους νότιο Λίβανο θα είναι εύκολη η εξόντωση της Χεζμπολάχ και κάθε άλλης αντίστασης. Είναι πρόωρο αλλά πολύ πιθανό η πολυεθνική των δολοφόνων υπό τον μανδύα «ειρηνόφιλων», ευρωενωσιτών, ΟΗΕδων με τη βούλα του ΣΑ, να συμπράξει με τους Ισραηλίτες σε ένα θανατερό, όπως πιστεύουν, εγκλωβισμό της Χεζμπολάχ. Η έκδηλη αποτυχία των χερσαίων δυνάμεων του Ισραήλ να νικήσουν τη Χεζμπολάχ υποχρεώνει τους ευρωατλαντικούς να αναλάβουν αυτοί. Ουσιαστικά ο ρόλος του Ισραήλ ήταν και είναι κυρίως να ερημώσει το νότιο Λίβανο με φωτιά και σίδερο.

Η διαφορά στους κόλπους των ευρωατλαντιστών είναι εάν η παρουσία της πολυεθνικής, των δολοφόνων, θα είναι με τη ραφινάτη μορφή της «πολιτισμένης» καπιταλιστικής Ευρώπης ή με το εξάσφαιρο των Γιάνκηδων. Οι ευρωενωσίτες δείχνουν ξανά ότι είναι βασικός κρίκος της διεθνούς ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής αλυσίδας. Το ελληνικό αστικό πολιτικό σύμπλεγμα εξουσίας των κομμάτων με επικεφαλής την κυβέρνηση επιλέγει ουσιαστικά αυτό που θέλει το Ισραήλ. Τον αφοπλισμό και διάλυση της Χεζμπολάχ και την εγκαθίδρυση της πολυεθνικής των δολοφόνων.