Νέο πλήγμα κατά της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ) επιχειρεί να επιφέρει η ανταγωνίστρια εταιρία «Aegean Airlines», την ίδια ώρα που η ελεγχόμενη από την κυβέρνηση διοίκηση της ΟΑ ματαιώνει - συγχωνεύει πτήσεις και εκτελεί δρομολόγια με πολύωρες καθυστερήσεις, λόγω έλλειψης ιπτάμενου προσωπικού.

Ειδικότερα, η ιδιωτική αεροπορική εταιρία «Aegean» ασκεί νέα παρέμβαση προς τον πρόεδρο και τα μέλη του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, κάνοντας λόγο για επί μακρό χρονικό διάστημα «αθέμιτη» ενίσχυση της ΟΑ με κρατικούς πόρους, σε βάρος του «υγιούς ανταγωνισμού». Υπενθυμίζεται ότι η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου - με την οποία υποχρεώνεται η ΟΑ να επιστρέψει στο δημόσιο 540 εκατ. ευρώ - στηρίχτηκε σε καταγγελία της «Aegean», χωρίς μάλιστα να προηγηθεί έλεγχος για τη βασιμότητα της καταγγελίας. Τα 540 εκατ. ευρώ υποτίθεται ότι αντιστοιχούν σε δήθεν «κρατικές ενισχύσεις» προς την εταιρία από το Δεκέμβρη του 2002 και μετά. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι το ελληνικό Δημόσιο χρωστά στην ΟΑ πολύ μεγαλύτερο ποσό, από υπηρεσίες που παρείχε χωρίς ποτέ να της καταβληθούν τα οφειλόμενα και όχι η εταιρία στο Δημόσιο.

Στο μεταξύ, η διοίκηση των ΟΑ με χτεσινή της ανακοίνωση υπόσχεται εξομάλυνση στο πρόγραμμα πτήσεων από σήμερα, μετά από συμφωνία που έκανε με τους εποχικούς αεροσυνοδούς - φροντιστές. Επίσης, κάνει λόγο για πρόσληψη 100 νέων εποχικών ιπτάμενων συνοδών - φροντιστών από τις αρχές του επόμενου μήνα.

Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τους εργαζόμενους, σε ημερήσια βάση λείπουν, τουλάχιστον, 60 άτομα για την εκτέλεση του πτητικού έργου της εταιρίας. Το πρόβλημα με την έλλειψη ιπτάμενου προσωπικού χρονολογείται από το 2003, όταν ο τότε υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών Χρ. Βερελής (ΠΑΣΟΚ) εξώθησε με νομοθετική ρύθμιση σε πρόωρη συνταξιοδότηση 260 μόνιμους αεροσυνοδούς - φροντιστές της εταιρίας. Ταυτόχρονα, επιχείρησε να αυξήσει από 40 σε 56 ώρες την εβδομαδιαία απασχόληση του ιπτάμενου προσωπικού και να μειώσει κατά 40% τις αποδοχές τους. Οι αεροσυνοδοί τότε κατάφεραν με απεργία 76 ημερών μερική αποκατάσταση του πρότερου εργασιακού καθεστώτος. Ωστόσο, από τότε οι αυξημένες ανάγκες της καλοκαιρινής περιόδου καλύπτονται με εκβιαστική υπερεργασία του ιπτάμενου προσωπικού, η οποία προέρχεται κυρίως από τους συμβασιούχους.