Με γνώμονα τα προβλήματα που κυριαρχούν στο χώρο των εργαζομένων στο εμπόριο και στις υπηρεσίες, αλλά και με στόχο τον πανελλαδικό συντονισμό των εργαζομένων στους χώρους αυτούς, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων διοργάνωσαν πρόσφατα σύσκεψη, με θέματα τις εργασιακές σχέσεις, το ωράριο, το ασφαλιστικό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, προχωρώντας στην εκλογή Πανελλαδικής Γραμματείας.

Εργαζόμενοι από 19 πόλεις της χώρας, από τη Χίο, τα Χανιά, τα Γιάννενα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις πήραν μέρος στη σύσκεψη και κατέθεσαν την εμπειρία τους, αποφασίζοντας ότι χωρίς καμιά καθυστέρηση θα προχωρήσουν στην οργάνωση κοινής δράσης πάνω στα κοινά προβλήματα. Η Γραμματεία, μέσα στο καλοκαίρι, προσανατολίζεται σε ενημέρωση των εργαζομένων του κλάδου, ενώ από το φθινόπωρο αναμένεται να προχωρήσει και στη διοργάνωση δυναμικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Στις εργασιακές σχέσεις, στο ωράριο και στην ανάγκη ύπαρξης της κυριακάτικης αργίας, αναφέρθηκε η Μαρία Τσαγκατάκη, γραμματέας του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, υπογραμμίζοντας ότι οι εργαζόμενοι, τόσο στο εμπόριο, όσο και στις υπηρεσίες βιώνουν καθημερινά την τρομοκρατία στους χώρους εργασίας, το ωρομίσθιο, τη μερική απασχόληση, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, δηλαδή την καταστρατήγηση, κατ' ουσίαν, των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, την κατάργηση του 8ωρου, την πολυειδικότητα, όπου ο εργαζόμενος προσλαμβάνεται για μια δουλιά, αλλά κάνει τέσσερις και πέντε δουλιές.

«Ολα αυτά, όμως, δεν είναι αρκετά και η κυβέρνηση προχωράει σε κατάργηση της Κυριακής αργίας ή "εργάσιμη εβδομάδα των επτά ημερών", όπως την ονομάζει και σχετικό ντοκουμέντο της Κομισιόν, την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει και με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Ενας έμμεσος τρόπος είναι να καθοδηγεί νομάρχες ή δημάρχους να καταργούν την Κυριακή αργία με δική τους απόφαση, όπως έγινε στη Θεσσαλονίκη με απόφαση νομάρχη, στον Πειραιά με απόφαση νομάρχη και όπως πήγε να γίνει και με τον δήμαρχο Αθηναίων», υπογράμμισε η Μ. Τσαγκατάκη.

Καταλήγοντας, σημείωσε ότι οι θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος είναι συγκεκριμένες για τα παραπάνω ζητήματα. «Κατάργηση του ωρομίσθιου και της μερικής απασχόλησης, 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση των αποδοχών και των κοινωνικών παροχών, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας και κατάργηση του νόμου 2639/98».

Την ανάγκη να πάρουν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία την υπόθεση των Συλλογικών Συμβάσεων στα χέρια τους, υπογράμμισε ο Γ. Κομνηνός, πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, τονίζοντας ότι μέχρι στιγμής η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, που χειρίζεται τα ζητήματα των συμβάσεων, δεν έχει πάρει υπόψη τα αιτήματα των σωματείων, αλλά και δεν προβάλλει συγκεκριμένα ποσοστά αύξησης, ενώ την ίδια ώρα άλλες συμβάσεις τις έχει στείλει στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. «Ποτέ δε θέλησαν να ενεργοποιήσουν τους εργαζόμενους σε στάση αντίστασης και αντεπίθεσης, αφού υπογράφουν συμβάσεις, που, ουσιαστικά, είναι στα μέτρα των εργοδοτών», κατήγγειλε ο Γ. Κομνηνός.

«Το Συντονιστικό των Σωματείων στην Αθήνα, με απόφασή του, προχώρησε σε ενέργειες για την προβολή και διεκδίκηση των πραγματικών αιτημάτων μας. Πραγματοποιεί παρεμβάσεις στους εργοδοτικούς φορείς, αλλά και στη Διοίκηση της Ομοσπονδίας», τόνισε και σημείωσε την ανάγκη τα σωματεία να κάνουν αγωνιστικές παρεμβάσεις στους κατά τόπους εργοδοτικούς φορείς μαζί με τους εργαζόμενους και να ενεργοποιήσουν σε αυτή την κατεύθυνση την παρέμβαση και των αντίστοιχων Εργατικών Κέντρων.

Στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην κοινωνική ασφάλιση και στις κατευθύνσεις, που έχουν ήδη δρομολογηθεί από την κυβέρνηση, οι οποίες θα οδηγήσουν στη διάλυσή της, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Θωμάς Κακκαβάς,στέλεχος του ΠΑΜΕ και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΔΣ του ΙΚΑ.

Οπως σημείωσε ο Θ. Κακκαβάς, οι επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ο σοβαρός περιορισμός των συστημάτων κοινωνικών παροχών, με κύριους στόχους τη μείωση των κοινωνικών δαπανών του κράτους, την απαλλαγή των επιχειρήσεων και την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης και των ιδιωτικών επιχειρήσεων υγείας και πρόνοιας. Την ίδια ώρα, η «μαύρη» εργασία, η μερική απασχόληση έχουν οδηγήσει εκτός κοινωνικής ασφάλισης περίπου 2 εκατομμύρια ανασφάλιστους εργαζόμενους. Αναλυτικά, εκτός ασφάλισης, έχουν οδηγηθεί 200.000 απασχολούμενοι με μερική απασχόληση ή ασφαλίζονται με μειωμένο ασφάλιστρο, 200.000 απασχολούμενοι στο φασόν και με δελτία παροχής υπηρεσιών, 150.000 συμβοηθούντα μέλη οικογένειας, 500.000 άνεργοι και 400.000 αλλοδαποί εργάτες!

Οπως υπογράμμισε ο Θ. Κακκαβάς, οι κατευθύνσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί για την κοινωνική ασφάλιση είναι αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 με κατάργηση του θεσμού Βαριών και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη, εξίσωση των ορίων των γυναικών προς αυτά των ανδρών. Επίσης περιορισμός των αναπηρικών συντάξεων, μείωση συντάξιμου μισθού από 80% στο 60%, μείωση των επικουρικών συντάξεων στο 20% των αποδοχών, καθορισμός ως βάση υπολογισμού της σύνταξης του μέσου όρου των αποδοχών τελευταίας 10ετίας αντί 5ετίας και, τέλος, μείωση των εργοδοτικών εισφορών και, γενικά, η φοροελάφρυνση των εργοδοτών για δήθεν δημιουργία θέσεων εργασίας.

Επιπλέον ο Θ. Κακκαβάς υπογράμμισε ότι, προκειμένου να εξυγιανθεί και να ανορθωθεί η κοινωνική ασφάλιση, χρειάζεται ο χαρακτήρας της να είναι κοινωνικός και δημόσιος. «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι αντίθετο σε κάθε λογική ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης, τόσο του κλάδου συντάξεως, όσο και του κλάδου υγείας. Επιπλέον, επιβάλλεται η ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων και μια στοιχειώδης κάλυψη για τον ελάχιστα ή μη απασχολούμενο πληθυσμό», τόνισε και συνέχισε: «Η κοινωνική ασφάλιση δικαιώνει το ρόλο της, όταν διασφαλίζει τις λεγόμενες βασικές θεσμικές ρυθμίσεις των κατώτερων ορίων συντάξεων, ενώ για την οικονομική στήριξή της πρέπει να θεσμοθετηθεί η τριμερής χρηματοδότηση και να υπάρξει θεσμοθέτηση των αρχών της αυτοδιοίκησης και αυτοδιαχείρισης των Ταμείων».