Υπογράφτηκε από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά το τελικό κείμενο του «Εθνικού Σχεδίου Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών αερίων θερμοκηπίου», με το οποίο η χώρα μας συμμετέχει στο περιβόητο «εμπόριο ρύπων» που επέβαλαν η ΕΕ και οι μεγάλες πολυεθνικές, αντί να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για τη μείωση της ρύπανσης και και την αποφυγή καταστροφικών κλιματικών αλλαγών.

Με βάση το τελικό κείμενο, 163 ηλεκροπαραγωγικές και βιομηχανικές μονάδες μοιράζονται δικαιώματα για εκπομπές 221,7 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα για την τριετία 2005 - 2007. Από αυτές πάνω από το 50% των δικαιωμάτων μοιράζονται σε μονάδες της ΔΕΗ, ενώ σημαντικά μερίδια έχουν τα ΕΛΠΕ, η ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, η ΑΓΕΤ, η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ, η ΛΑΡΚΟ κ.ά.

Σύμφωνα με τον μηχανισμό που έχει τεθεί από την ΕΕ, καθεμία από τις ρυπογόνες αυτές μονάδες πρέπει να μην ρυπαίνουν παραπάνω από το ύψος των δικαιωμάτων τους, αλλιώς θα τους επιβάλλονται πρόστιμα ύψους 40 ευρώ για κάθε επιπλέον τόνο διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουν. Για να γλιτώσουν το πρόστιμο (που από το 2008 θα ανέλθει στα 100 ευρώ), έχουν τη δυνατότητα να στραφούν στο «Χρηματιστήριο Ρύπων» και να αγοράσουν επιπλέον δικαιώματα με την εκάστοτε χρηματιστηριακή τιμή. Το κόστος βέβαια για την αγορά των δικαιωμάτων αυτών θα το μετακυλίσουν στους καταναλωτές, δηλαδή στους ίδιους τους... ρυπαινόμενους! Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΔΕΗ επίσημα έχει ανακοινώσει ότι για το πρώτο εννιάμηνο του 2005 έχει διαθέσει για αγορά δικαιωμάτων το ποσό των 69 εκατ. ευρώ και ζητά από την κυβέρνηση να της επιτρέψει να το ανακτήσει αυξάνοντας τα τιμολόγια του ρεύματος...

Το «εμπόριο ρύπων», όπως έχει επισημάνει επανειλημμένα ο «Ρ», αποτελεί απάτη, αφού όπως ομολογεί και η ίδια η ΕΕ επιλέχτηκε ως μέτρο για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου επειδή είναι συμφερότερη για το κεφάλαιο και δεν ανακόπτει την κερδοφορία του. Αν πραγματικά οι πολυεθνικές και η ΕΕ ήθελαν να προστατεύσουν πραγματικά τον πλανήτη, θα έπαιρναν μέτρα ευθείας μείωσης της ρύπανσης, όπως, για παράδειγμα: Η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνδυασμό με τις πραγματικές ανάγκες κάθε χώρας, η βελτίωση τεχνικών για την εκπομπή λιγότερων αερίων ανά μονάδα ενέργειας, η προστασία των δασών κλπ.