Το τελευταίο «αντίο» σ' έναν αγωνιστή κομμουνιστή, ιστορικό και ερευνητή, σ' έναν ξεχωριστό άνθρωπο, τον Δημήτρη Τσιμπουκίδη, είπαν χτες οι συγγενείς, φίλοι, συναγωνιστές συνοδεύοντάς τον στην τελευταία του κατοικία, στο νεκροταφείο Παιανίας, όπου έγινε και η πολιτική κηδεία του.

«Ξεπροβοδίζουμε σήμερα με λύπη στην τελευταία του κατοικία έναν αγωνιστή κομμουνιστή, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, εξαίρετο επιστήμονα, ιστορικό ερευνητή, συγγραφέα και δημοσιογράφο, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, τον Δημήτρη Τσιμπουκίδη», είπε εκφράζοντας τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, από μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ και του Κεντρικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ενωσης Πολιτικών Προσφύγων, ο καθηγητής Γιώργος Σύρος.

Αναφερόμενος στη ζωή του εκλιπόντος, ο Γ. Σύρος τόνισε: «Ο Δ. Τσιμπουκίδης, που είχε το δημοσιογραφικό ψευδώνυμο Τουσλιανός, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1921 και τον ίδιο χρόνο με το διωγμό από τους Τούρκους ήρθε στην Ελλάδα. Σπούδασε στη Βαρβάκειο Σχολή και μετά τελείωσε το νυχτερινό Γυμνάσιο. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Στη μεταβαρκιζιανή περίοδο εργάστηκε στις παράνομες οργανώσεις του Κόμματος, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Πέρασε στις φυλακές 12 χρόνια και δε λύγισε. "Ξέρω τι θέλετε από μένα, δε θα σας πω τίποτα", έλεγε όταν τον βασάνιζαν».

«Κατέφυγε στη Βιέννη κι από εκεί στη Μόσχα. Με εντολή του ΚΚΕ εργάστηκε 2 χρόνια στο μηχανισμό του Κόμματος στο Βουκουρέστι και επέστρεψε στη Μόσχα, όπου σπούδασε Ιστορία. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Ασιανολογίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα επιστημών. Την περίοδο της δικτατορίας ήταν μέλος της λίγκας αντιφασιστών δημοσιογράφων και ανέπτυξε από τις γραμμές της αντιδικτατορική δραστηριότητα σε συνεργασία με την αντιδικτατορική επιτροπή της Μόσχας. Από το 1970 έως το 1976 διατέλεσε υφηγητής της Ιστορίας στο Ινστιτούτο Ασιανολογίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Μετά τη δεύτερη επιστημονική του διατριβή με θέμα «Ελλάδα και Ανατολή» ανακηρύχτηκε δόκτωρ επιστημών στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, από το 1977 έως το 1987 καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και διδάκτωρ Ιστορίας στην Ακαδημία. Συμμετείχε σε πολλά διεθνή συνέδρια, έκανε επίσης επιστημονικές εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε διεθνή φόρουμ στη Σοβιετική Ενωση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και της ΟΥΝΕΣΚΟ για τη μελέτη των πολιτισμών της Κεντρικής Ασίας. Το συγγραφικό του έργο αριθμεί πάνω από 20 μονογραφίες, πάνω από 60 μελέτες και επιστημονικο-εκλαϊκευτικά άρθρα. Ολες του οι εργασίες είναι προϊόντα πολύχρονων ερευνών στα αρχεία και μουσεία των 15 σοβιετικών δημοκρατιών, καθώς και στο Ιράν, την Ινδία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα αραβικά», υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Γ. Σύρος.

«Αφησε μια μεγάλη κληρονομιά, μια μεγάλη ιστορική παρακαταθήκη. Εμεινε πάντα πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού για τα οποία αγωνίστηκε και αφιέρωσε όλη τη ζωή του. Αιωνία η μνήμη σου, αγαπητέ μας σύντροφε Δημήτρη, κοιμήσου ήσυχα. Με την καθοδήγηση του ΚΚΕ εμείς η νέα γενιά που ακολουθεί θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να γίνουν πράξη τα οράματά σου, για μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα για τη λαϊκή εξουσία», κατέληξε ο Γ. Σύρος.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία βρέθηκαν και συλλυπήθηκαν τους συγγενείς του ο Μάκης Μαΐλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Χρήστος Τζιτζιλώνης από το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Ιστορίας Εθνικής Αντίστασης, ο Γιώργος Βασίλαρος από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Αττικής του ΚΚΕ, ο Κώστας Μαραγκουδάκης και πολλοί άλλοι φίλοι και συναγωνιστές. Στεφάνια κατέθεσαν η ΚΕ του ΚΚΕ και οι συγγενείς του.