ΠΟΙΟΣ ΕΝΤΟΠΙΣΕ ΠΟΙΟΝ... «Οι ελληνικές διωκτικές αρχές εντόπισαν οργανωμένο δίκτυο με περίεργες παρακολουθήσεις κινητών τηλεφώνων κορυφαίων πολιτικών» (η είδηση στα ΝΕΑ).

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: «Εκθέσεις και αναλύσεις έρχονται μέρα με τη μέρα να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες ότι η ανάπτυξη της οικονομίας της ευρωζώνης θα συντελεστεί χωρίς νέες θέσεις εργασίας (...) μπορεί στις εκλογές του φθινοπώρου οι Γερμανοί ψηφοφόροι να "απέφυγαν" μια αυτοδύναμη κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών, τα σκληρά μέτρα που φοβόντουσαν, όμως, θα τα υποστούν. Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες δείχνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στις διαρθρωτικές αλλαγές με ταχύ βήμα, ξεκινώντας από το ασφαλιστικό (...) τα δύο μεγάλα κόμματα δείχνουν αποφασισμένα να επιταχύνουν τις μεταρρυθμίσεις. Αφού κυβερνούν και τα δύο δεν έχουν να φοβηθούν το πολιτικό κόστος» (αποσπάσματα από ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΟ ΖΟΥΜΙ: «Η νομοθετική απάντηση σε αυτά τα εγκλήματα υπάρχει και ονομάζεται "νόμος κατά του οργανωμένου εγκλήματος", αυτός που συκοφαντικά ονομάστηκε "τρομονόμος" (...) ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται να καταδικαστεί κάθε μορφή βίας. Είτε αυτή έχει πολιτική λεοντή είτε όχι. Η επίθεση μελών του ΠΑΜΕ κατά του προέδρου και αντιπροέδρου της ΟΚΕ, κ. Αναλυτή και Κεφάλα, ανήκει στην ίδια κουλτούρα της βίας. Φυσικά δεν είναι ίδια τα περιστατικά (όπως και τα ναζιστικά εγκλήματα δεν είναι ίδια με τα σταλινικά), αλλά ανήκουν στον ίδιο τρόπο σκέψης, που θέλει τη βία θεμιτό μέσον για την επίτευξη στόχων. Είτε αυτοί είναι καλοί, όπως οι διακηρυγμένοι στόχοι του ΠΑΜΕ, είτε είναι μαφιόζικοι όπως οι ληστείες των τραπεζών. Οι εχέφρονες κάθε πολιτικού χώρου οφείλουν να καταδικάσουν απερίφραστα κάθε μορφή φυσικής βίας» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).