Πρώτον, οι πολυεθνικές και, συγκεκριμένα, οι εταιρίες κινητής ή σταθερής τηλεφωνίας έχουν τη δυνατότητα υποκλοπής των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Επίσης, τη δυνατότητα αυτή έχουν και όσοι άλλοι μπορούν να εξασφαλίσουν την αναγκαία «συνεργασία» των πολυεθνικών, δηλαδή, κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες.
Δεύτερον, η διαπίστωση της υποκλοπής μπορεί να γίνει αποκλειστικά και μόνον από τις ίδιες και πάλι πολυεθνικές και όχι από τις αρμόδιες αρχές.
Τρίτον, η όποια ουσιαστική διερεύνηση από τις αρμόδιες αρχές έχει ως απαραίτητη και αναντικατάστατη προϋπόθεση την ανάλογη συνεργασία και πάλι των ίδιων πολυεθνικών. Αν αυτές δε συνεργαστούν, τότε δε γίνεται τίποτε...
Με άλλα λόγια, δηλαδή, νευραλγικοί τομείς, όπως η άμυνα, η εξωτερική πολιτική, η δημόσια τάξη κλπ, κλπ, με όλα όσα αυτοί συνεπάγονται, έως και οι απλοί πολίτες, βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος των πολυεθνικών και των «συνεργατών» τους. Περιττό, να θυμίσουμε, τι και πόσες φορές έχει πει το ΚΚΕ, σχετικά με το θέμα αυτό, τόσο για τις τηλεπικοινωνίες, όσο και για άλλους, εξίσου κρίσιμους τομείς.