Παλιά τους τέχνη κόσκινο! Αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα πρώτο σχόλιο στα όσα ισχυρίστηκε ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλ. Αλαβάνος, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Κυριακής, από τις σελίδες της οποίας επιδόθηκε για μια ακόμη φορά στο προσφιλές «σπορ» της απαξίωσης της δράσης του ΚΚΕ για ενότητα της εργατικής τάξης και όλου του λαού σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και διαστρέβλωσης των θέσεών του που αφορούν στον Συνασπισμό και στην περιβόητη ...«ενότητα της αριστεράς»!

Ο Αλ. Αλαβάνος αυτή τη φορά εξέφρασε ...τη λύπη του για το ότι «η γενική γραμματέας του ΚΚΕ περιοδεύει ανά την Ελλάδα για να δώσει ένα μήνυμα διχασμού και διαίρεσης της αριστεράς»! Πράγματι, οι κομμουνιστές περιοδεύουν ανά την Ελλάδα, πράγματι κομίζουν μηνύματα στον ελληνικό λαό, όχι όμως μηνύματα «διχασμού και διαίρεσης», αλλά ενότητας και πάλης, συσπείρωσης όλων σε μια ισχυρή - αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή για να είναι αποτελεσματική - συμμαχία...

«

Η συνεργασία δυνάμεων του ΚΚΕ και του ΣΥΝ εμφανίζεται ως ασυγχώρητο αμάρτημα», διατείνεται ο Αλ. Αλαβάνος. Παριστάνει τον αφελή. Κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι ασυγχώρητο είναι μόνο το αμάρτημα των όποιων συνεργασιών χωρίς αρχές, χωρίς πλαίσιο πάλης που να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες του λαού, χωρίς κατεύθυνση και προσανατολισμό που να εγγυώνται μια ελάχιστη αποτελεσματικότητα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Τέτοιες συνεργασίες επιδιώκει ο ΣΥΝ. Και γι' αυτές τις συνεργασίες χρεώνεται με το «αμάρτημα» της εξαπάτησης όχι μόνο των αριστερών αλλά ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων.

«

Αυτοί που χρειάζονται τη διαίρεση της αριστεράς είναι ο ΣΕΒ, το οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο», διακηρύττει ο Αλ. Αλαβάνος κατά το «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Χωρίς - ούτε καν οπορτουνιστική - αιδώ η ηγεσία του ΣΥΝ, ούτε λίγο-ούτε πολύ, προσπαθεί να χαρακτηρίσει «νεροκουβαλητή» του μεγάλου κεφαλαίου, ποιον; Το ΚΚΕ. Ομως, ο λαός ξέρει πολύ καλά τη δράση του ΣΥΝ και ποιον αυτή ωφέλησε και ωφελεί, το λαό ή την πλουτοκρατία. Υπάρχει ευτυχώς λαϊκή μνήμη για το ποιον ωφέλησε η στήριξη της Συνθήκης του Μάαστριχτ, σωρείας άλλων ευρωενωσιακών αποφάσεων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, της ίδιας της ΕΕ. Ποιον ωφέλησαν οι συμπράξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, η ασθμαίνουσα συμμετοχή στους «κοινωνικούς διαλόγους». Ποιον ωφέλησε η αναγωγή του κοινωνικοεταιρισμού σε «αυταξία» και το πλασάρισμά της ως τέτοιας στην εργατική τάξη, ώστε να μετατραπεί αυτή από φύσει και θέσει εχθρό του μεγάλου κεφαλαίου σε στήριγμα των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς του...

Ο ελληνικός λαός, η νεολαία, οι αριστεροί άνθρωποι ένα ξέρουν: Οτι η άρχουσα τάξη, ο ΣΕΒ, το κοινωνικοπολιτικό κατεστημένο, θα ήθελαν ένα ΚΚΕ σαν τον Συνασπισμό. Εικόνα και ομοίωσή του, ακριβώς για να το έχουν ανά πάσα στιγμή στο χέρι, να παίζει το παιγνίδι τους, όπως ακριβώς κάνει ο ΣΥΝ εδώ και 14 ολόκληρα χρόνια, είτε με πρόεδρο Δαμανάκη, είτε με Κωνσταντόπουλο, είτε με Αλαβάνο. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να τους κάνει τη χάρη, να γίνει σαν τα μούτρα τους! Το ΚΚΕ επιδιώκει μόνο την ενότητα που μπορεί να ανοίξει ελπιδοφόρα προοπτική για το λαό και τον τόπο. Και σε αυτήν δεν υπάρχει καμιά θέση για τον ΣΥΝ...