Μισθούς και συντάξεις πείνας, στα όρια ...αντοχής της οικονομίας, «αυξήσεις» σε ΕΚΑΣ και συντάξεις ΟΓΑ 10 με 15 ευρώ το πολύ και σαρωτικοί φόροι. Νέοι φόροι στα πετρελαιοειδή, στα τσιγάρα, στα ακίνητα με την εισαγωγή του ΦΠΑ, νέες κλιμακωτές αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών, αυξήσεις των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών, αλλά και ένταση του προγράμματος προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων...

Ετσι εξειδίκευσε, σε χτεσινές του συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, βασικές πλευρές του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2006 ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος στα πλαίσια της ιδεολογικής προετοιμασίας της κοινής γνώμης για τη νέα επέλαση κατά των λαϊκών στρωμάτων, χαρακτήρισε «δύσκολη», αλλά «αναγκαία» τη διετία 2005-2006, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μετά δε θα συνεχιστούν οι πολιτικές λιτότητας, για τα οκτώ επόμενα χρόνια...

Ερωτώμενος για τις αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, απέφυγε να απαντήσει ευθέως, παραπέμποντας σε ανακοινώσεις που θα γίνουν στις αρχές του νέου χρόνου, οχυρώθηκε όμως πίσω από τη γνωστή, από την εποχή του ΠΑΣΟΚ, επιχειρηματολογία των... αντοχών της οικονομίας. Με τις δηλώσεις του δηλαδή «φωτογράφισε» τις εισοδηματικές αυξήσεις για το 2006, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα κινηθούν σε επίπεδα χαμηλότερα του πληθωρισμού. Οσο για τις «αυξήσεις» σε συντάξεις του ΟΓΑ και ΕΚΑΣ, για το μόνο που δεσμεύτηκε, ήταν ότι θα είναι διπλάσιες του πληθωρισμού... με άλλα λόγια προανάγγειλε αυξήσεις οι οποίες θα κυμανθούν μεταξύ 2 και 15 ευρώ μηνιαίως... Παίζοντας με τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών ο Γ. Αλογοσκούφης, ισχυρίστηκε ότι το βάρος του προϋπολογισμού δε θα το σηκώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, αλλά η όλη προσπάθεια προσαρμογής θα γίνει με τον περιορισμό της σπατάλης και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής...

Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι μέσα στο 2006 έρχονται αλυσιδωτές αυξήσεις στη φορολογία των πετρελαιοειδών, στα τσιγάρα και στα ακίνητα με την εισαγωγή του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές και την αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Επικαλούμενος τις αναπροσαρμογές των κατώτατων ορίων στο πετρέλαιο κίνησης και στις βενζίνες που έχουν συναποφασιστεί στην ΕΕ και με τη συμμετοχή των ελληνικών κυβερνήσεων, ανέφερε ότι «έχουμε μια υποχρέωση 20% αύξησης για να φτάσουμε τα κατώτατα όρια της ΕΕ έως το 2009...». Για το 2006 ανέφερε ότι «περιμένουμε μια αύξηση γύρω στο 5%», την οποία προετοίμαζαν για το 2005, αλλά δεν την έκαναν, λόγω της ανόδου των διεθνών τιμών του πετρελαίου. Προειδοποίησε όμως ότι «όσο καθυστερούμε τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι αυξήσεις όταν θα έρθουν»! Αυξήσεις όμως θα έχουμε και στις τιμές των τσιγάρων. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ανέφερε ότι «είναι ένα ενδεχόμενο να υπάρξουν και κάποιες μικρές αυξήσεις και στα τσιγάρα...». Οσο για τις επερχόμενες αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, προσπάθησε να τις υποβαθμίσει, χαρακτηρίζοντας τες «εξαιρετικά ήπιες» οι οποίες «και θα διαρθρωθούν στην προοπτική μιας 3ετίας». Ομολόγησε την έξαρση κερδοσκοπίας στις αγοραπωλησίες ακινήτων, την οποία όμως χαρακτήρισε «αδικαιολόγητη» και την απέδωσε στην κινδυνολογία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, σχετικά με τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην αγορά ακινήτων με την εισαγωγή του ΦΠΑ. Ανακοίνωσε επίσης ότι, στα πλαίσια του κυβερνητικού σχεδιασμού για κατάργηση οργανισμών, θα καταργηθεί η «αμαρτωλή» - όπως τη χαρακτήρισε - ΔΕΚΑ (την οποία για 20 μήνες μια χαρά χρησιμοποίησε ο ίδιος), ενώ περιμένει προτάσεις και άλλων υπουργών για καταργήσεις οργανισμών που, όπως είπε, έχουν πάψει να έχουν κοινωνική χρησιμότητα...

Μόνο καλά λόγια είχε ο Γ. Αλογοσκούφης για τον ιστορικό ρόλο του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, σε παρέμβασή του με αφορμή την παρουσίαση βιβλίου με θέμα «Ναυτιλιακά κεφάλαια στην ξηρά». Μη φειδόμενος εκφράσεων και θαυμασμού - «πάντοτε η ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας άγγιζε τη σφαίρα του θρύλου», είπε - ο Γ. Αλογοσκούφης επιτέθηκε κατά των... αναχρονιστικών δομών, αλλά και κατά της ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας, που αντιμετώπισαν στο παρελθόν με καχυποψία την επενδυτική δραστηριότητα στην ξηρά του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Πρακτική, η οποία, όπως υποστήριξε, οδήγησε τους εφοπλιστές να στραφούν αλλού για επενδύσεις. Παράλληλα, επιδίωξε να δικαιώσει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησής του, η οποία στοχεύει «στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας» με τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος και για το λόγο αυτό «συνεχίζουμε και επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η οικονομία μας».