Σηκώθηκε κι έφυγε. Ποτέ δεν τον ακούσαμε, μήτε τον είδαμε τόσο οργισμένο. Δε βαστιέται, είπε, ο άδικος θάνατος. Τον σεβόμαστε. Δεν είναι όποιος -όποιος. Ναι, αγρότης είναι. Αλλά με πτυχίο. Δούλεψε στην Αθήνα κάποια χρόνια και τα παράτησε. Ηρθε στα χωράφια. «Δεν μπορώ να με ορίζουν άλλοι... Μου έλειψε και η ανατολή του ήλιου». Αυτά είπε κι όσοι τον ακούσαμε, κουνήσαμε το κεφάλι.

Που ήρθε, δεν είναι τίποτε. Ξέρει από γεωργία. Η γυναίκα που έφερε; Σπουδαγμένη, λεπτή, άπραγη από χωράφια, με παιδιά, πώς ενσωματώθηκε κι έγινε αγρότισσα; Αυτό δεν το καταλαβαίνουμε.

Κι ο γιος μου, θέλει να γίνει σαν τον «κόκκινο», λέει ο Δημητρός. Ετσι τον λέμε. Οι άλλοι είναι από κούνια και τους συνηθίσαμε. Γιατί, ρώτησα. Γιατί σκέφτεται και είναι χαρούμενος. Πάει και στο σπίτι του με άλλα παιδιά και μιλάνε για σινεμά, μουσική, ποιητές, ζωγράφους.

Βρε η τσούπρα μου, είναι φιλενάδα της γυναίκας του, μίλησε ο γείτονάς μου. Τι θέλεις εκεί; Δε βλέπεις που κρέμασε το πτυχίο της κι έγινε αγρότισσα; Το ίδιο θα κάνω κι εγώ. Η μόρφωση είναι πολιτισμός, μου είπε η αφορεσμένη.

Είναι κράτος αυτό που έδωσε στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους; Το κράτος δεν είναι για να διαχειρίζεται το συλλογικό συμφέρον; Τι έδειξε το κακό που προκάλεσε n Κατερίνα; Κατρίνα, τον διορθώσαμε. Τι έδειξε, λοιπόν, n Κατρίνα; Δεν αποκάλυψε ότι όπου φτωχός και n μοίρα του; Λέγαμε για το τσουνάμι, πως είναι φτωχές οι χώρες που χτύπησε. Αμ η Αμερική; Σωστά μίλησε ο «κόκκινος». Αυτά τα είπε ο πιο σιωπηλός της παρέας.

Ξέρετε, είπε ο γείτονάς του, με τον άνθρωπο αυτό τα έχω χαμένα. Αν δεν ήταν κομμουνιστής... Αχ καημένε, μίλησε ο διπλανός μου, σκέφτηκες μήπως γιατί είναι κομμουνιστής αλλιώτεψε; Μπορεί, είπαμε. Πάντως, είναι ωραίο ζευγάρι. Μακάρι και τα παιδιά μας να ζευγαρώσουν έτσι. Να σπουδάσουν και να 'ρθουν οτο χωριό. Ο,τι και να πούμε, το δίκαιο το έχει ο κομμουνιστής, ομολογήσαμε. Καληνυχτηθήκαμε και χωρίσαμε.