Ο μεν ένας, ο κ. Φλώρος, που ρωτήθηκε για τις δοσοληψίες του στο Χρηματιστήριο, και συγκεκριμένα πώς τα κατάφερε να βγάλει το ποσό του 1 δισεκατομμυρίου σε 20 μέρες, απάντησε:

«Ηταν η εποχή που όλο το Χρηματιστήριο ανέβαινε (...). Ηταν εποχή, το '99, που το Χρηματιστήριο έκανε λίμιτ απ κάθε μέρα. Και γλυκά κουταλιού Ρόδου να αγόραζες, τα έβγαζες τα λεφτά σου».

Αντε τώρα, μετά από τέτοιες απαντήσεις, να λουφάξουν εκείνοι οι κακοήθεις, που δεν έχουν σε τίποτα να αρχίσουν να λένε πως μερικοί το βουτήξανε στο «μέλι» το δαχτυλάκι τους (ή και τη χερούκλα τους - αυτή κι αν είναι κακοήθεια!) εκείνη την εποχή...

*

Ο δε άλλος, ο κ. Νεονάκης, κυκλοφορεί από κανάλι σε κανάλι, για να δηλώσει «δικαιωμένος», επειδή τον είχαν κακολογήσει ότι είχε παίξει στο Χρηματιστήριο 20 δισ., αλλά, όπως απέδειξε ο έλεγχος, αυτή η αρσακειάδα του «σοσιαλισμού», αυτός ο τίμιος εργάτης του «εκσυγχρονισμού», αυτό το υπόδειγμα δουλευτή, αυτή η προσωποποίηση τού «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι», είχε παίξει «μόνο» το ευτελές και παντελώς αστείο ποσό του ...ενός δισεκατομμυρίου!

«Πόρκα μιζέρια» που λένε και οι Ιταλοί...