Καθώς είναι γνωστό η 61η περίοδος Συνεδριάσεων της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ θα λάβει χώρα στη Γενεύη από τις 14 του Μάρτη έως τις 22 του Απρίλη 2005. Εντός του χρονικού διαστήματος αυτής της περιόδου θα συζητηθεί και η πρόταση περί καταδίκης της Δημοκρατίας της Κούβας για δήθεν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η χώρα που θα αναλάβει να παίξει στη φετινή περίοδο το βρώμικο παιχνίδι των ΗΠΑ διατηρείται μυστική. Ο λόγος είναι προφανής. Με τη μεθόδευση αυτή οι πιέσεις, οι απειλές και οι υποσχέσεις των ΗΠΑ προς τη χώρα της επιλογής που θα αναλάβει την προώθηση του ανήθικου καθ' όλα σχεδίου θα είναι περισσότερο αποτελεσματικές. Εκτός αυτού, επιδίωξή τους είναι ακόμα η επίτευξη μιας όσο δυνατό μεγαλύτερης αιφνιδιαστικής διπλωματικής νίκης εις βάρος της Δημοκρατίας της Κούβας, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί και αυτή ως μέσον και εργαλείο επέμβασης. Τα αποτελέσματα των τεσσάρων προγενεστέρων ετών με πρωτεργάτες την Ονδούρα και την Τσεχία δεν ήταν τα αναμενόμενα. Ο φόβος τους για μια ακόμα διπλωματική ήττα είναι υπαρκτός.
Η πλήρης αποδοχή από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους στις 6 του Μάη 2004 της αναφοράς που υποβλήθηκε από την αποκαλούμενη Επιτροπή Βοήθειας για μια Ελεύθερη Κούβα που είχε συσταθεί με απόφασή του και η επίσπευση εφαρμογής των μέτρων της αναφοράς αποτελούν ατράνταχτες αποδείξεις των επιθυμιών της Ουάσιγκτον. Ο στόχος των προτάσεων που τέθηκαν σε αυτή την αναφορά είναι να «επιταχύνουν την αλλαγή του καθεστώτος» στην Κούβα με όλα τα δυνατά μέσα, συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών. Τα προτεινόμενα μέτρα χωρίς ντροπή υπογραμμίζουν τη δράση, κατανέμουν πηγές και κάνουν βήματα ώστε να καταλύσουν το κοινωνικό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε και επιδοκιμάστηκε από τον κουβανικό λαό, με τον πιο κυρίαρχο τρόπο. Ενα από τα μέτρα που αναφέρονται είναι η ενίσχυση της προπαγανδιστικής καμπάνιας εναντίον του κουβανικού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος μέσω της πολιτικής χειραγώγησης των εργασιών πολυμερών σωμάτων και αντιπροσωπειών και ειδικότερα της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ξεχωρίστηκε για ειδικότερη προσοχή. Για να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της δράσης αυτής της «ανήθικης δημόσιας διπλωματίας» και τους μισθούς των νοικιασμένων χεριών και μισθοφόρων οι οποίοι απαιτούνται για την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, η κυβέρνηση Μπους αποφάσισε να διαθέσει 59 εκατομμύρια δολάρια συμπληρωματικά για τα επόμενα δύο χρόνια. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαπράττουν απάτη όταν ισχυρίζονται ότι η Κούβα κρατά αδίκως στη φυλακή δεκάδες προβαλλόμενους ως «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ο κουβανικός λαός ασκώντας το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας και προστασίας της κυριαρχικά εγκαθιδρυμένης συνταγματικής τάξης παρέπεμψε και καταδίκασε μια ομάδα ατόμων στρατολογημένων, εκπαιδευμένων και χρηματοδοτούμενων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Εδρασαν ως μισθοφόροι στην Κούβα υπηρετώντας την πολιτική της εχθρότητας, του οικονομικού αποκλεισμού, της επιθετικότητας και των επεμβάσεων της Ουάσιγκτον.
Από το Κείμενο του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Κούβας προκύπτει ότι το κύριο εννοιολογικό γνώρισμα των δικαιωμάτων του ανθρώπου ανάγεται στη βιοσυντήρηση και στην πνευματική ανάπτυξη. Οι επιταγές αυτές αναβλύζουν από τη φύση του ανθρώπου και από την αρχή ότι «ο οικονομικά ελεύθερος πολίτης είναι και πολιτικά ελεύθερος». Είναι επιταγές θεμελιώδεις, αφού η μη εφαρμογή τους οδηγεί στην άμεση ή βραδεία αφαίρεση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο σύγχρονος πολίτης απαιτεί ικανοποίηση της βιολογικής του ανάγκης να συντηρηθεί και να μορφωθεί. Προβάλλει ουσιαστικά κοινωνικά δικαιώματα, αγωνίζεται για την αναγνώριση, κατοχύρωση και ουσιαστική εφαρμογή τους. Στις ταξικά διαρθρωμένες κοινωνίες με την ιδιοκτησία ιερή και απαραβίαστη, με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν μπορεί να γίνει σοβαρός λόγος για αναγνώριση, κατοχύρωση και ουσιαστική υλοποίηση αυτών των κοινωνικού περιεχομένου δικαιωμάτων. Η αλήθεια είναι ότι στην ιστορική συνταγματική πορεία υπό την πίεση του συσχετισμού των δυνάμεων δικαιώματα κοινωνικού περιεχομένου έχουν περιληφθεί και στα Συντάγματα των αστικών δημοκρατιών. Αυτά όμως παρέμειναν απλές τυπικές διακηρύξεις και αυτό γιατί η εφαρμογή τους προϋποθέτει τη δημιουργία ανάλογων ουσιαστικών υλικών προϋποθέσεων τις οποίες από την ίδια του τη φύση το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι δυνατόν να παρέχει αφού αποκλειστικό σκοπό και γνώμονα έχει την εκμετάλλευση και το κέρδος. Σήμερα με τη μεταβολή του συσχετισμού των δυνάμεων παρατηρείται το γεγονός της αφαίρεσης από τα συνταγματικά κείμενα των αστικών δημοκρατιών και αυτών ακόμα των εξαγγελιών. Ενοχλεί και η απλή αναφορά τους. Στη Δημοκρατία της Κούβας το κοινωνικό της σύστημα είναι σοσιαλιστικό. Από την ίδια του τη φύση σε συνεχή και αδιάκοπη πορεία, κάτω από συνθήκες οικονομικού αποκλεισμού και απειλών πολέμου, με θυσίες ο λαός δημιουργεί τις ουσιαστικές και υλικές προϋποθέσεις για την κατοχύρωση, διεύρυνση, προαγωγή και ανάπτυξη αυτών των δικαιωμάτων του. Για την πραγματοποίηση των επιτευγμάτων στο χώρο των κοινωνικών δικαιωμάτων, οι πολιτικοί εκπρόσωποι των κυρίαρχων οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης ουδέν αναφέρουν. Αυτό είναι φυσικό. Πώς να αναφέρουν όταν μόνο αφαιρούν και ουδέν προσφέρουν;
Η αφαίρεση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την όξυνση της ταξικής πάλης, απόρροια της οποίας είναι ο περιορισμός και η παραβίαση των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Με τα δεδομένα αυτά στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρχει ουσιαστική αναγνώριση και κατοχύρωση των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων για τους εργαζομένους και το λαϊκό κίνημα γενικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ισότητα δικαιωμάτων μεταξύ εκμεταλλευτή και υφισταμένου την εκμετάλλευση. `Η το δικαίωμα στην εργασία όταν υπάρχουν εκατομμύρια άνεργοι. `Η το δικαίωμα στην απεργία όταν όλες οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές. `Η το δικαίωμα στην έκφραση όταν ο Τύπος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι απρόσιτα για τους εργαζομένους και χρησιμοποιούνται μόνο για να διαβάλλουν τους αγώνες τους, να χειραγωγούν το νου του ανθρώπου και να κατασκευάζουν την κοινή γνώμη. `Η το δικαίωμα στη μόρφωση όταν εκατομμύρια άνθρωποι είναι αναλφάβητοι και τα παιδιά πεθαίνουν από ασιτία.
Το πολιτικό σύστημα της Δημοκρατίας της Κούβας είναι γνήσια δημοκρατικό. Βασίζεται στην αξιοπρέπεια, στην ισότητα και στην ουσιαστική άσκηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η επιβίωση της επανάστασης στα 46 δύσκολα χρόνια του άτεγκτου οικονομικού αποκλεισμού και των απειλών πολέμου, η συμμετοχή εκατομμυρίων Κουβανών πολιτών στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις υπεράσπισης της ανεξαρτησίας της χώρας, του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος, η υιοθέτηση του παλλαϊκού πολέμου υπεράσπισης της σοσιαλιστικής πατρίδας, η ύπαρξη των όπλων στα χέρια των Κουβανών πολιτών, η πλατιά λαϊκή συμμετοχή σε όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και η ουσιαστική άσκηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου αποδεικνύουν την πλατιά δημοκρατική βάση του πολιτικού συστήματος. Είναι η συνεπής συγκομιδή πάνω από ενάμιση αιώνα λυτρωτικών αγώνων που ξεκίνησε το 1868 και 1895 και έφτασε στο αποκορύφωμά του την 1η του Γενάρη 1959. Είναι ένα πολιτικό σύστημα του λαού, από το λαό για το λαό και έχει βάση την εκλογή των αντιπροσώπων με ψηφοφορία ελεύθερη, μυστική, άμεση και δημόσια καταμέτρηση. Οι υποψήφιοι προτείνονται και επιλέγονται σε συνελεύσεις γειτονιάς. Για να εκλεγεί κανείς είναι ανάγκη να πάρει πάνω από 50% των ψήφων. Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι κάνουν περιοδικά απολογισμό του έργου τους στους ψηφοφόρους τους και υπόκεινται σε ανάκληση της σχέσεως εντολής που ορίζεται από το πολιτικό σύστημα και δε λαμβάνουν σε όλα τα επίπεδα καμία απολύτως αποζημίωση. Η ουσία του πολιτικού συστήματος δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην αυθεντική ένταξη του συνόλου της κοινωνίας στη λήψη των αποφάσεων. Η συζήτηση των υποθέσεων δημοσίου ενδιαφέροντος, από αυτές που έχουν μεγάλη εθνική σημασία μέχρι τις τοπικές, συμβάλλει στην ενότητα και αποτελεί αφετηρία για την υιοθέτηση και εφαρμογή πρακτικών μέτρων.
Η αντικουβανική πολιτική που υιοθετήθηκε από τις ΗΠΑ στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι μια γελοία ιεροτελεστία. Εκτός από τους εκβιασμούς και τις πιέσεις, κάθε φορά καταβάλλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να εξαναγκαστούν οι άλλες κυβερνήσεις να εισάγουν στην Επιτροπή σχέδια που αυτές έχουν ετοιμάσει στην Ουάσιγκτον. Μία απόφαση εναντίον της Κούβας δεν έχει να κάνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί τα τελευταία δεν υπολογίζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες σήμερα είναι υπεύθυνες για τις πιο σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Είναι μια κυβέρνηση η οποία συστηματικά επιδιώκει την εξαπάτηση με πολιτική κράτους που θέλει να συντρίψει την κυρίαρχη αντίσταση του κουβανικού λαού. Μια μικρή ομάδα ισχυρών κρατών με επικεφαλής τις ΗΠΑ έχουν μεταβάλει την Επιτροπή σε ένα είδος Ανακριτικού Δικαστηρίου εναντίον όλων εκείνων που αντιτίθενται στα στρατηγικά τους σχέδια για πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία. Για παράδειγμα, αυτό το σώμα δεν μπόρεσε να ασκήσει έστω κριτική, ούτε καν να συζητήσει τις ωμές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που οι αρχές των ΗΠΑ διαπράττουν σε βάρος των κρατουμένων στις περιοχές που κατέχουν παράνομα στον Κόλπο του Γκουαντανάμο ή στο Αμπού Γκράιμπ και σε άλλες φυλακές του Ιράκ. Η Δημοκρατία της Κούβας διαβεβαιώνει, όπως κάθε χρόνο έτσι και κατά τη φετινή περίοδο, πως η θέση της θα είναι ανάμεσα σε εκείνους που επιθυμούν να υποστηρίζουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, αντιμετωπίζοντας τη χειραγώγηση, τις πιέσεις και τον εκβιασμό των ΗΠΑ και της ΕΕ που ενεργούν χωρίς τύψεις και αιδώ.
Κώστας ΤΟΥΜΑΣΑΤΟΣ
Γενικός Γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης
Feeds
Συζητήσεις Βελιγραδίου - Πρίστινας για τους αγνοούμενους...
