«Οι Ελληνες αγρότες νιώθουν σήμερα εξαπατημένοι. Είναι θυμωμένοι και με το δίκιο τους» (Κ. Καραμανλής στην παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος για την αγροτική ανάπτυξη - Σεπτέμβρης 2003).

* * *

Τετάρτη 3 Μάρτη 2004. Ο Κ. Καραμανλής μιλάει στη «συγκλονιστική», όπως ο ίδιος τη χαρακτήρισε, συγκέντρωση των οπαδών του κόμματός του στη Λάρισα. Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του είναι αφιερωμένο στους αγρότες και το αγροτικό πρόβλημα. Αξίζει να υπομνηστούν ορισμένες από τις εξαγγελίες και τις «δεσμεύσεις» του πρωθυπουργού, προκειμένου να καταδειχτεί ότι εξαπατούσε συνειδητά τους αγρότες, προκειμένου να υφαρπάξει την καθοριστική ψήφο τους. Ο Κ. Καραμανλής γνώριζε πολύ καλά και τότε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει τους κοινοτικούς κανονισμούς. Κυρίως, γνώριζε ότι ο ίδιος δεν είχε καμία διάθεση να τους αμφισβητήσει ή να δώσει καμία μάχη ενάντια στην ΚΑΠ. Κι όμως αυτό διόλου δεν τον εμπόδισε να υποσχεθεί στους αγρότες ότι θα αλλάξει τη ζωή τους προς το καλύτερο, ότι θα ανακόψει την πορεία ερήμωσης της υπαίθρου, ότι θα είναι δίπλα σε κάθε πρόβλημά τους, ότι θα είναι «η φωνή τους» στις Βρυξέλλες, κ.ο.κ.

Σε κάθε περίπτωση, ο σημερινός πρωθυπουργός ορκιζόταν ότι θα εφάρμοζε πολιτική διαφορετική προς όφελος των αγροτών, γιατί όπως έλεγε «αν συνεχιστεί η εγκατάλειψη του αγροτικού κόσμου, θα γονατίσει η ύπαιθρος. Και αν γονατίσει η περιφέρεια, θα πάθουν ασφυξία τα αστικά κέντρα» (επίσης στην παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος).

Ιδού λοιπόν ορισμένα, σκόπιμα εκτενή, αποσπάσματα, από την ομιλία του πρωθυπουργού στη Λάρισα. Κατ' αρχήν οι δημαγωγικές διαπιστώσεις: «Ο κόσμος που ξεχάστηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ο κόσμος που προκλήθηκε πιο πολύ είναι οι αγρότες μας. Οι μνήμες είναι νωπές. Οι συνέπειες είναι ορατές. Το αγροτικό εισόδημα παραμένει στο μισό του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Περίπου 20 χιλιάδες αγρότες εγκαταλείπουν κάθε χρόνο τα χωριά τους. Η ύπαιθρος ερημώνει. Η αλήθεια είναι (και δεν την έκρυβαν) ότι είκοσι χρόνια στην εξουσία έβλεπαν τον αγροτικό τομέα σαν χαμένη υπόθεση. Τώρα προσποιούνται. Τώρα νομίζουν ότι μπορούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου».

* * *

Ακολούθησε η κριτική των ρητορικών ερωτημάτων προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ: «Ξέχασαν τις αδικίες που δημιουργούνται σε βάρος χιλιάδων ελαιοπαραγωγών, με τις αυθαίρετες περικοπές στις κοινοτικές επιδοτήσεις; Ξέχασαν ότι ο ΕΛΓΑ χρωστά ακόμη στους αγρότες αποζημιώσεις για τις καταστροφές που έγιναν πριν από τρία και τέσσερα χρόνια; Ξέχασαν ότι, στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας, άφησαν εκτός διαπραγμάτευσης τα μεσογειακά προϊόντα, το βαμβάκι, το λάδι, τον καπνό, τα φρούτα, τα λαχανικά; Ξέχασαν ότι αυτοί είναι που δεν εξασφάλισαν το εισόδημα των καλλιεργητών καπνού και τη συνέχιση της καλλιέργειας στο μέλλον;».

Αξίζει να σημειωθούν αυτά που έλεγε ειδικά για το βαμβάκι: «Ξέχασαν ότι με την πολιτική τους μειώθηκαν αδικαιολόγητα οι καλλιεργούμενες εκτάσεις με βαμβάκι; Ξέχασαν ότι, την ίδια ώρα, φεύγουν από τις επιδοτήσεις του προϊόντος 102 εκατ. ευρώ, από τα οποία το 80% είναι ελληνικοί πόροι; Ξέχασαν ότι μπαίνουν περιορισμοί στη βαμβακοκαλλιέργεια, που δημιουργούν ανησυχίες για αρνητικές επιπτώσεις στο εισόδημα;».

Ράμματα είχε και για τη γούνα του Γ. Α. Παπανδρέου, η οποία περιγράφει περίφημα και τη στάση της κυβέρνησής του τους επόμενους 10 μήνες: «Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ξέχασε ότι στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (τον περασμένο Φεβρουάριο) υπό τη δική του προεδρία και με τη δική του υπογραφή υιοθετήθηκαν εξαιρετικά δυσμενείς θέσεις για τα αγροτικά προϊόντα; Αποφάσισαν - ναι ή όχι; - να εισηγηθεί η ΕΕ (στις διαπραγματεύσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου) τη μείωση κατά 55% της στήριξης που παρέχει στα αγροτικά προϊόντα; Αποφάσισαν - ναι ή όχι; - να εισηγηθεί την περικοπή κατά 45% των ενισχύσεων που χορηγεί στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων σε τρίτες χώρες; Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ προτίμησαν να είναι ευχάριστοι στους ξένους και όχι χρήσιμοι στους Ελληνες. Τώρα φοβήθηκαν την οργή των αγροτών. Τώρα προσπαθούν να τους εξαπατήσουν».

* * *

Το κλειδί, βέβαια, για τις «καλύτερες ημέρες» το κρατούσε βέβαια ο Κ. Καραμανλής, αρκεί βέβαια να ψηφιζόταν: «Από τις 8 του Μάρτη θέτουμε σε εφαρμογή μια νέα, μια επιθετική αγροτική πολιτική. Οι Ελληνες αγρότες δε θα μείνουν, ποτέ ξανά, χωρίς φωνή (χωρίς ισχυρή φωνή) στα κέντρα λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων. Δεσμεύομαι να είμαι προσωπικά παρών στις μεγάλες διαπραγματεύσεις για τα προϊόντα μας». Ας μην αμφιβάλλει καθόλου ο πρωθυπουργός ότι θα πληρώσει και μάλιστα ακριβά τη συνειδητή εξαπάτηση των αγροτών. Το ζήτημα βέβαια είναι οι αγρότες να χειραφετηθούν και να πάρουν με τις ντομάτες τους δύο μονομάχους που παίζουν χρόνια τώρα άθλια παιχνίδια στις πλάτες τους.