Δεν αποκλείουν την πιθανότητα περικοπής κοινοτικών κεφαλαίων, παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας, με αφορμή τις νέες αιτιάσεις που έχει προβάλει η αρμόδια διεύθυνση περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ, για το σύστημα παραγωγής δημοσίων έργων. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που «σέρνεται» για πολλά χρόνια και άπτεται των αμαρτωλών σχέσεων κεντρικής εξουσίας - κυκλώματος μεγαλοεργολάβων. Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό, βέβαια, στην ΕΕ, η οποία όμως έχει ...επιλεκτική μνήμη και προτιμά να το ανασύρει στην επικαιρότητα, όταν αυτή κρίνει αναγκαίο.

Η νέα παρέμβαση της ΕΕ λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να καταθέσει το νομοσχέδιο για τα «συγχρηματοδοτούμενα» έργα, όπου υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από την πλευρά των τραπεζών, αλλά και μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων. Η νέα παρέμβαση εκδηλώθηκε μέσω της κοινοτικής επιτρόπου περιφερειακής πολιτικής Ντανούτε Χούμπνερ, η οποία απέστειλε επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση, με την οποία της ζητά να προβεί στη λήψη άμεσων μέτρων, με στόχο τη θεραπεία βασικών πλευρών του συστήματος παραγωγής των δημόσιων έργων.

Οι παρεμβάσεις που ζητά η ΕΕ εστιάζονται στις εξής δύο πλευρές:

Πρώτον, στις συμπληρωματικές συμβάσεις - στις οποίες καταφεύγει η εκάστοτε κυβέρνηση με τους εργολάβους - οι οποίες οδηγούν σε διόγκωση του τελικού προϋπολογισμού του έργου. Με τις συμβάσεις αυτές παρακάμπτεται και η κοινοτική διάταξη, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται υπέρβαση του προϋπολογισμού ενός έργου άνω του 50% του αρχικού ποσού.

Δεύτερον, στις «επί έλαττον δαπάνες», οι οποίες λειτουργούν αντίστροφα με τη λογική των συμπληρωματικών συμβάσεων. Ετσι, διογκώνουν τις αρχικές δαπάνες ενός έργου, το οποίο στη συνέχεια πραγματοποιείται με εκπτώσεις, κάτι που επιτρέπει στην κυβέρνηση, μέσω εσωτερικής ανακατανομής πόρων να μεταφέρει κονδύλια, σε άλλους τομείς...