Η ιστορία των αθλητικών αγώνων από τα αρχαία χρόνια, έως σήμερα, δεν είναι αυτό που εμφανίζεται ότι ταυτίζεται με τον παλαμικό στίχο, «του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού». Οι μελανές σελίδες κρύβονται κάτω από το μύθο που τους συνοδεύει.

Η εξέλιξη των αθλητικών αγώνων αποτελεί προϊόν των κοινωνικών αναδιατάξεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χιτλερική Ολυμπιάδα, την οποία ο Αδόλφος έβλεπε ως εικόνα των δικών του ιδεοληψιών για την ανάδειξη των νιτσεϊκών υπερανθρώπων, των βαλκυριών και των Νιμπελούγκεν των γερμανικών δρυμών, που μετά μανίας διασταυρώνονταν για την επιβεβαίωση της αρίας φυλής. Ο καπιταλισμός χειρίζεται τους Αγώνες στο ίδιο πνεύμα ενός «εμπορεύματος». Και με το ίδιο πνεύμα κλείνει τα μάτια στο ανθρώπινο προϊόν, που είναι τα θύματα του πρωταθλητισμού και του δολοφονικού ανταγωνισμού.

Το «κρυφτούλι της βλακείας», που ακολούθησε, σκέπασε τη φανταχτερή λάμψη της Ολυμπιάδας και συγκέντρωσε το διεθνή ψόφο, ωσάν οι νέοι αυτοί άνθρωποι να αποτελούν εξαίρεση από όσα συμβαίνουν, επιβεβαιώνοντας τον άλλο εκείνο στίχο «εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω».