Τα πρακτορεία δε δίνουν περισσότερες λεπτομέρειες. Αλλά αν δε μας απατά η μνήμη μας, γυμνόστηθες κοπέλες δεν εμφανίστηκαν παρά μόνο στο κομμάτι εκείνο της τελετής με τα άρματα στα οποία φιλοξενούνταν χαρακτηριστικές συμβολικές εικόνες της ελληνικής ιστορίας. Η πλέον ξεκάθαρη τέτοια εικόνα ήταν αυτή που αφορούσε στη μινωική εποχή και μάλιστα ήταν «βγαλμένη» από τοιχογραφίες και αγγεία της εποχής, γι' αυτό, άλλωστε, και το ερυθρό χρώμα στο δέρμα των πρωταγωνιστών.
Φαίνεται, όμως, ότι στους πουριτανικούς θρησκειόπληκτους εγκεφάλους των Αμερικανών κρατούντων στις ΗΠΑ η απεικόνιση ενός αρχαίου ελληνικού αγγείου «θίγει τα ιερά και τα όσια»! Εννοείται ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, οι σφαγές ολόκληρων λαών και η αποβλάκωση συνειδήσεων παγκοσμίως στο βωμό του άκρατου κέρδους, δε θίγουν κανέναν και τίποτα, πέραν της νοημοσύνης μας. Ημαρτον, επιτέλους...
Τα μαλλιά τους τραβάνε οι περισσότεροι καταστηματάρχες της Αθήνας, από αυτούς που πίστεψαν τις εκτιμήσεις και τις προτροπές διαφόρων αρμοδίων και πολυπροβαλλόμενων από τα Μέσα παραγόντων ότι το καλοκαίρι των Ολυμπιακών θα 'χουν δουλιά στο φουλ. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, κατά... παράβαση των πάγιων συνηθειών τους δεν πήγαν φέτος διακοπές, περιμένοντας να υποδεχτούν την πολυπόθητη πελατεία με τα βαριά βαλάντια. Οι Αγώνες όμως ξεκίνησαν κι αυτοί, όπως λένε οι ίδιοι, έμειναν να χτυπάνε μύγες σε μια Αθήνα που έχει αδειάσει από τους κατοίκους της. Την ίδια στιγμή, οι πιο πολλοί ξένοι τουρίστες που ήρθαν για τους Αγώνες ακολουθούν τα γνωστά, τα... τουριστικά δρομολόγια της πρωτεύουσας, που σχεδόν ποτέ δεν περιλαμβάνουν τα μαγαζιά της συντριπτικής πλειοψηφίας των καταστηματαρχών της Αθήνας.
Ετσι, δεν είναι λίγοι αυτοί που κυριολεκτικά βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που για μια ακόμα φορά πίστεψαν τις υποσχέσεις εκείνων που επιχείρησαν να παρουσιάσουν την Ολυμπιάδα σαν υπόθεση από την οποία όλοι μας θα είχαμε δήθεν οφέλη...
Είπαμε, όπου ακούς πολλά κεράσια...
Στην ημερήσια διάταξη φαίνεται πως έχει η διοικητής του νοσοκομείου «Ελενα Βενιζέλου» Κ. Κουκίου τις κλήσεις σε απολογία εργαζομένων του νοσοκομείου, την επιβολή πειθαρχικών ποινών και τη διενέργεια ένορκων διοικητικών εξετάσεων. Το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου καταγγέλλει ότι η διοικήτρια προχωράει για «ψύλλου πήδημα» ακόμα και στη στέρηση αποδοχών και ζητά την ανάκληση των άδικων διώξεων. Δε φτάνει δηλαδή που οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία έμειναν χωρίς καλοκαιρινή άδεια, φορτώθηκαν ολυμπιακά βάρη για την «εθνική υπόθεση» των Αγώνων, έχουν ν' αντιμετωπίσουν και τον αυθαίρετο διοικητισμό εκείνων που ο εκσυγχρονισμός του ΠΑΣΟΚ τους τοποθέτησε στις διοικήσεις των νοσοκομείων για να διορθώσουν - υποτίθεται - την κακή κατάσταση στα νοσοκομεία...
Προς κ. Γ. Τριάντη («Ελευθεροτυπία»): Η ουσία για το «Ριζοσπάστη», φίλε μας, είναι μία. Οχι στο ντοπάρισμα! Να μη βγαίνουν συνεχώς «λάδι» οι πολυεθνικές, οι χορηγοί, το σύστημα που επικρατεί στον αθλητισμό παγκόσμια, οι «αθάνατοι» της ΔΟΕ, οι κυβερνήσεις, οι παράγοντες και τα κυκλώματα. Να μην «πυροβολούνται» μόνο τα θύματα αυτής της υπόθεσης, που είναι οι αθλητές, είτε είναι συνυπεύθυνοι και ένοχοι είτε είναι άμοιροι ευθυνών και αθώοι. Και προπαντός, να μη γίνεται προσπάθεια -εκούσια ή αφελώς ακούσια, δεν έχει τόση σημασία - να σκεπάζονται όλα τα παραπάνω, πίσω από τον ανύπαρκτο πλέον, πάλαι ποτέ «υπαρκτό»... Μόνο και μόνο για να βγαίνει περίπου «λάδι» το υπαρκτό απάνθρωπο σύστημα (ιμπεριαλιστικό το λένε) που, απ' όσο ξέρουμε, ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει...
Βεβαίως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα είπε αυτά για την υπόθεση Κεντέρη - Θάνου και ήταν μια ακόμα γενικότητα, όπως οι υποσχέσεις περί «πολιτικής βούλησης για την εξυγίανση του αθλητισμού».
Αν υπήρχε τέτοια πολιτική βούληση, θα είχαν εξυγιανθεί, άλλωστε, και πολλοί άλλοι τομείς. Ο αθλητισμός δε διαφέρει ιδιαίτερα. Το γνωστό πρόβλημα των οικονομικών συμφερόντων και της εμπορευματοποίησης είναι που δημιουργεί τα προβλήματα.
Εκτός πια, κι αν με τον όρο «εξυγίανση» εννοούν απλά να αλλάξουν κάποια πρόσωπα στα υπάρχοντα πόστα και να αντικατασταθούν με πιο ...πιστούς στην κυβέρνηση. Μάλλον εκεί το πάνε.
Διαφαίνεται, επίσης, και ένας δικομματικός καυγάς για το θέμα. Ομως, μάλλον ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατίας μας το κρατάνε για ...μεταολυμπιακή έκπληξη.
ΠΑΝΤΩΣ, ΟΣΟ κρατάει η υπόθεση Κεντέρη - Θάνου, ολοένα και πληθαίνουν οι κάθε λογής «ειδήμονες» στα τηλεοπτικά παράθυρα, που όλο και κάτι αποκαλυπτικό έχουν να προσθέσουν στην όλη ιστορία.
Για την ουσία του πράγματος δε λέγεται κουβέντα, όμως όσο πιο «αστυνομικό ...θρίλερ» γίνεται η ιστορία τόσο περισσότερο βολεύει, ώστε να γίνεται πολύ κακό για το τίποτε.
ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ κύριος αυτός ο Θαπατέρο της Ισπανίας. Απέσυρε τα ισπανικά στρατεύματα από το Ιράκ και στέλνει διπλάσια στο Αφγανιστάν (οπότε απεγκλωβίζονται δυνάμεις των Αγγλο-Αμερικανών, που μπορούν να μεταφερθούν στο Ιράκ).
Μάλλον πρέπει να έχει πάρει μαθήματα από τους δικούς μας, εγχώριους, που δηλώνουν ότι είναι κατά της εισβολής, αλλά η Σούδα «δουλεύει» μια χαρά στην υπηρεσία των Αμερικανών.
Το φάντασμα του μεγάλου αφρικανικού πολέμου που ξέσπασε το 1998 με την ανατροπή του αιμοσταγούς καθεστώτος Μομπούτου στο πρώην Ζαΐρ κινείται και πάλι πάνω απ' τη λεγόμενη περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Κεντρικής Αφρικής. Και ας υποτίθεται πως «τερματίστηκε» πέρσι, με αποτέλεσμα το θάνατο 3,5 εκατομμυρίων αμάχων, στρατιωτών και λοιπών ενόπλων μισθοφόρων από έξι αφρικανικές χώρες... Η απειλή διαγράφεται μετά τη σφαγή δεκάδων γυναικόπαιδων - προσφύγων της φυλής των Τούτσι στις 13 του μήνα, αφού ήδη, το φονικό χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για το Μπουρούντι και τη Ρουάντα, για να εισβάλουν στη ΛΔ Κονγκό.
Ομως, το «μπαρούτι» στην υπόθεση δε φαίνεται να παίζουν μόνον οι θερμοκέφαλοι στρατηγοί κεντροαφρικανικών χωρών. Αλλά και οι διάφορες «ανταρτικές» οργανώσεις που έχουν ξεφυτρώσει την τελευταία εξαετία σαν «μανιτάρια» στις μεθορίους της ΛΔ Κονγκό με άγνωστη σύνθεση και σκοπούς.... Που παρά τα ηχηρά τους ονόματα («εθνικοαπελευθερωτικά Μέτωπα» κλπ.) δείχνουν στην πράξη να εξυπηρετούν τα ομιχλώδη συμφέροντα ασταθών κεντροαφρικανικών κυβερνήσεων και να ρίχνουν νερό στο μύλο των συμφερόντων μεγάλων πολυεθνικών εταιριών και του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Τα μονοπωλιακά πολυεθνικά συμφέροντα δεν αφορούν μόνο τα γνωστά μονοπώλια στην περιοχή διαμαντιών και χρυσού... Αλλά και εκείνα που δραστηριοποιούνται στους χώρους των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της κινητής τηλεφωνίας που κυνηγούν στις ζούγκλες της Κεντρικής Αφρικής το σπάνιο μετάλλευμα κολτάνιο, που («δυστυχώς» για τους λαούς των Μεγάλων Λιμνών...) «ανθεί» στο υπέδαφος της περιοχής. Οπως ακριβώς έγινε πριν έξι χρόνια...
Δάφνες μοίρασε απλόχερα με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδας σε κυβέρνηση, διυλιστήρια και εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών για το... συντονισμό που πέτυχαν, από κοινού με τους βενζινοπώλες, ώστε οι τιμές των καυσίμων να μην αυξηθούν ανάλογα με εκείνες των διεθνών τιμών!
Οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας έχουν κάθε δικαίωμα να δίνουν εύσημα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κρίνουν πως οφείλουν να το κάνουν, ωστόσο δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι αυτή η έξαρση αβρότητας δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά. Κι αυτό γιατί μέχρι πριν από λίγες μόνο εβδομάδες ήταν οι ίδιοι ακριβώς που με αντίστοιχες ανακοινώσεις αποκάλυπταν το όργιο αισχροκέρδειας που κυριαρχεί στην αγορά!!! Αυτοί οι ίδιοι εξαπέλυαν μύδρους εναντίον τόσο των εταιριών εμπορίας και των διυλιστηρίων, κατηγορώντας τα για κερδοσκοπία, όσο και της κυβέρνησης για την ανοχή που επιδεικνύει απέναντι στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο χώρο της διακίνησης των καυσίμων. Εμείς απλά αναρωτιόμαστε τι άλλαξε...
Επιμένει να γελοιοποιείται ο δοτός πρωθυπουργός του Ιράκ, Ιγιάντ Αλάουι, προσπαθώντας να πείσει τους συμπατριώτες του ότι είναι επικεφαλής μιας «κυρίαρχης και ανεξάρτητης» κυβέρνησης που έχει «τον έλεγχο της χώρας». Μέχρι στιγμής δε φαίνεται να τα καταφέρνει και τόσο καλά. Πώς άλλωστε να τα καταφέρει ο «έρμος» ο Αλάουι, όταν οι κατοχικές δυνάμεις κάνουν ό,τι θέλουν, όπου θέλουν; Οταν εξαπολύουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Νατζάφ, αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς στη Φαλούτζα, στη Σαμάρα, στην Κουτ; Οταν πρώτα δηλώνει ο Ντόναλντ Ράμσφελντ ότι «θα τελειώσουμε με τα εγκληματικά στοιχεία τύπου Μουκτάντα Σαντρ» και μετά αναγκάζεται ο Αλάουι να το επαναλάβει σαν μαριονέτα; Και μάλιστα, ενώ μέλη της ίδιας αυτής της κυβέρνησής του, όπως ο αντιπρόεδρος Τζαφάρι, εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία τους με τη δράση και τις επιλογές των κατοχικών δυνάμεων. Είναι δυνατόν ποτέ μια κατοχική κυβέρνηση, γιατί περί αυτού πρόκειται, να πείσει για την ανεξαρτησία των αποφάσεών της; Είναι δυνατόν ενώ δρουν στο Ιράκ, υπό καθεστώς ατιμωρησίας και αυτονομίας, περισσότεροι από 150.000 ξένοι στρατιώτες και ενώ Αμερικανοί σύμβουλοι έχουν αναλάβει να καθοδηγούν όλα τα υπουργεία και όλες τις υπηρεσίες, να πιστέψει κανείς τον Αλάουι και τους συνεργάτες του; Πόσο μάλλον που οι Ιρακινοί γνωρίζουν καλά και το πλούσιο «βιογραφικό» του ως πράκτορα της CIA και των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.