Θυμάστε, τι έλεγαν οι Γ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης, Ευάγγ. Βενιζέλος, Β. Παπανδρέου και όλα τα υπόλοιπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη, όταν είχε ανακοινωθεί το... καινοτόμο και... ρηξικέλευθο μέτρο της εκλογής του Γ. Παπανδρέου από τη βάση, τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ; Και, βέβαια, θυμάστε και επομένως δε χρειάζεται να γράψουμε τίποτε. Σημειώνουμε μόνον, ότι το γεγονός αυτό, μαζί με το σύνθημα της «συμμετοχικής δημοκρατίας», αποτέλεσαν τα βασικά ατού του τότε κυβερνώντος κόμματος για τις εκλογές της 7ης Μάρτη.

Αραγε, τέσσερις περίπου μήνες μετά, πόσοι εργαζόμενοι - ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν, που δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι χρησιμοποιήθηκαν σαν κοινά πιόνια σ' ένα παιγνίδι προεκλογικής ψηφοθηρίας και εσωκομματικής εξουσίας; Πόσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη, ότι τα συνθήματα, περί «συμμετοχικής δημοκρατίας», «αλλαγής», κλπ., ήταν και είναι «ρούχα αδειανά»; Πόσοι δε βλέπουν σήμερα, ότι ο Γ. Παπανδρέου εκμεταλλεύεται εκείνη την εκλογή του, για την εδραίωση τής ενός ανδρός αρχή και μόνο μέσα στο ΠΑΣΟΚ και στην παραπέρα, συνεχή συντηρητικοποίηση της πολιτικής του φυσιογνωμίας;

Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, βέβαια, δεν έχουμε. Ετσι η αλλιώς, όμως, οι ευρωεκλογές της 13ης Ιούνη προσφέρουν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία σε όλους όσοι έχουν καταλάβει τα προηγούμενα να «διορθώσουν» την ψήφο τους και να τη δώσουν στο ΚΚΕ. Για να πιάσει τόπο και να μην πάει και πάλι χαμένη...