Η τελευταία νύχτα βρήκε τη Βαγδάτη, σταυροδρόμι της αραβικής ιστορίας, εξαιρετικά ήρεμη. Λίγο πριν τις 5 το πρωί, ώρα Ελλάδας, στις 20 Μαρτίου 2003 ήχησαν οι σειρήνες και οι πρώτοι αμερικανικοί πύραυλοι σήμαναν την έναρξη της εισβολής. Τρεις μέρες νωρίτερα, οι επιθεωρητές του ΟΗΕ εγκατέλειπαν τις θέσεις τους. Ο Πρόεδρος Μπους έδινε 48ωρο τελεσίγραφο στον Σαντάμ Χουσεΐν να εγκαταλείψει τη χώρα.

Η εισβολή πραγματοποιήθηκε, κυρίως, από το Κουβέιτ, δεδομένης της άρνησης της Τουρκίας, να συνεργαστεί ενεργά. Οι επιχειρήσεις διήρκεσαν περίπου 20 μέρες όσο και οι καταιγιστικοί βομβαρδισμοί μαζί με τις «παράπλευρες απώλειές» τους. Οι μάχες στο σιιτικό νότο ήταν, προς απογοήτευση των «απελευθερωτών», εξαιρετικά σκληρές. Αντίθετα, η «μάχη της Βαγδάτης» δεν έγινε ποτέ. Στις 9 Απριλίου, αμερικανικά στρατεύματα έμπαιναν στην πρωτεύουσα, ενώ οι άνδρες του ιρακινού στρατού φαίνεται ότι έλαβαν, από κάποιο μυστηριώδες κέντρο, την εντολή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.

Λίγο αργότερα, αμερικανικά στρατεύματα με εμπροσθοφυλακή τους Κούρδους μαχητές προσέγγιζαν τη Βαγδάτη από το βορρά. Οι εικόνες των πανηγυρισμών για τους «απελευθερωτές» κατέκλυσαν τα διεθνή ΜΜΕ, για να αποδειχτούν αργότερα «στημένες». Οι εικόνες των λεηλασιών και του χάους γίνεται προσπάθεια να αποκρυφτούν. Ο πραγματικός πόλεμος μόλις άρχιζε.