Διεθνής κομμουνιστική συνάντηση στο Μουμπάι
Σύντομους χαιρετισμούς στη συγκέντρωση απηύθυναν εκπρόσωποι από τις τρεις σοσιαλιστικές χώρες - Κούβα, Βιετνάμ, ΛΔ Κορέας - που ήταν παρόντες, ενώ υπήρξε χαρακτηριστικό ότι μετά από αυτές τις τρεις χώρες και το ΚΚ των ΗΠΑ, το πέμπτο που μνημόνευσαν οι διοργανωτές ήταν το ΚΚΕ, το οποίο στέλεχος του ΚΚ Ινδίας, ο D. Raja, τίμησε, λέγοντας πως οι διεθνείς του πρωτοβουλίες «ενέπνευσαν» τους Ινδούς κομμουνιστές για τη διοργάνωση αυτής της παράλληλης με το ΠΚΦ εκδήλωσης, στην οποία συμμετέχουν 18 κομμουνιστικά κόμματα.
Οπως τόνιζαν μέλη της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ που πήραν μέρος στην εκδήλωση αλλά παρακολουθούν και τις εργασίες του ΠΚΦ, το οποίο κορυφώνεται και λήγει σήμερα Τετάρτη, με μια μεγάλη διαδήλωση στο Μουμπάι για επισφράγισμα - η τελική έγκριση των ινδικών αρχών αναμενόταν να δοθεί το πρωί - η «αίσθηση» που παίρνει κανείς από το φετινό Φόρουμ, το πρώτο εκτός Πόρτο Αλέγκρε, είναι πως μοιάζει «πιο λαϊκό», σαφώς πιο «ασιατικό», χαοτικό λόγω της τεράστιας συμμετοχής - από τα αξιοσημείωτα είναι και η «πλημμύρα» από αναρίθμητες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ορισμένες εκ των οποίων ψάχνουν για... εργαζόμενους εν μέσω των εργασιών - ωστόσο είναι εμφανής η εντονότερη, αντιθετική σε ορισμένες περιστάσεις και συναινετική σε άλλες, συμμετοχή των κομμουνιστών, Ινδών και ξένων.
Οσον αφορά τα σεμινάρια που διοργάνωσαν εκτός Φόρουμ τα δύο ινδικά κομμουνιστικά κόμματα, τα τρία σημαντικότερα αφορούσαν τις «Προκλήσεις για το σοσιαλισμό σήμερα», το «νέο ιμπεριαλισμό σήμερα», και το «σοσιαλισμό και την οικονομία». Οσοι συμμετείχαν τα χαρακτήρισαν εξαιρετικά χρήσιμα. Υπήρξαν ασφαλώς και άλλες εργασίες, σε συνεννόηση και κατόπιν προτάσεων των αντιπροσωπειών που συμμετείχαν.
Το θέμα του «νέου είδους» ιμπεριαλισμού απασχόλησε πολύ και το Φόρουμ, με πολλές ομιλίες και συζητήσεις γι' αυτό. Μία από τις πιο αξιόλογες ήταν αυτή που έκανε η συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι, που ξεκίνησε σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «τον περασμένο Φλεβάρη, καθώς στο Πόρτο Αλέγκρε φωνάζαμε "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός", το ίδιο σκέφτονταν τα στελέχη της κυβέρνησης Μπους στην Ουάσιγκτον - ο δικός τους κόσμος, η παραπέρα προώθηση του "νέου αμερικανικού αιώνα"», τονίζοντας και αυτή ότι το σύνθημα αυτό δεν αρκεί, πως χρειάζεται να δοθεί απάντηση...