Στους πολυσύχναστους χώρους - όπως γήπεδα, αεροδρόμια, σταθμοί, λιμάνια, πλαζ κλπ. - θα έπρεπε να υπάρχουν φορητοί απινιδωτές (τα μηχανήματα δηλαδή που αποκαθιστούν το φυσιολογικό ρυθμό της καρδιάς). Ομως, σε ολόκληρη την Αττική υπάρχουν μόλις οχτώ κινητές καρδιολογικές μονάδες, στην οποία υπάρχει μόνο ένας απινιδωτής και στην περίπτωση της μονάδας που καλύπτει το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» υπάρχουν δύο.

Κι όμως η μάχη με το χρόνο στις περιπτώσεις της καρδιακής ανακοπής δίνεται - και κρίνεται - σε διάστημα τριών έως πέντε λεπτών, χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο πρέπει να παρασχεθούν στο θύμα οι πρώτες βοήθειες. Οπως ανέφεραν χτες σε συνέντευξη Τύπου ο καθηγητής Καρδιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Κρεμαστινός, ο αναπληρωτής διευθυντής της κρατικής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Δ. Χρυσός και ο επιμελητής Α' του Β' Καρδιολογικού Τμήματος του «Ωνασείου» Καρδιοχειρουργικού Κέντρου Ε. Λιβάνης κάθε χρόνο περισσότεροι από 10.000 Ελληνες πέφτουν θύματα καρδιακής ανακοπής. Οι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι η χρήση του απινιδωτή μπορεί να γίνει και από μη γιατρούς με απλή εκπαίδευση 3-4 ωρών, που θα επαναλαμβάνεται ανά εξάμηνο.

Η μεγαλύτερη εμπειρία χρήσης των απινιδωτών από το κοινό αποκτήθηκε κατά τα τελευταία 20 χρόνια στις ΗΠΑ, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη. Τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία καταγράφονται στο αεροδρόμιο του Σικάγο, όπου σε 21 καρδιακές ανακοπές επέζησαν οι 16 (80% επιβίωση), ενώ στους 8 από αυτούς η απινίδωση επιχειρήθηκε από πολίτες που έτυχε να βρίσκονται εκείνη την ώρα στο αεροδρόμιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα άτομα αυτά δεν είχαν χρησιμοποιήσει απινιδωτή ποτέ πριν, αλλά το επιχείρησαν τότε με τη βοήθεια μιας βιντεοκασέτας που προβαλλόταν από τις οθόνες του αεροδρομίου.