Η εξέλιξη που έχει η υπόθεση, παραλίες της Αττικής, ήταν δεδομένη. Την προδιέγραφε ο νόμος 2971/2001 του υπουργείου Οικονομικών, με βάση τον οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε να αναδιανείμει τον αιγιαλό και τις παραλίες της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο και μάλιστα με πρόσχημα (τι ειρωνεία!) την... προστασία και την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα. Υπενθυμίζεται ότι μόνο το ΚΚΕ είχε αντιδράσει εντονότατα κατά τη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή και μάλιστα από την πρώτη στιγμή.

Μέσα από μια σειρά διατάξεων του νόμου αυτού, η κυβέρνηση επιδίωξε και επιδιώκει με ταχείες διαδικασίες τον επανακαθορισμό του αιγιαλού, της παραλίας, των λιμενικών και παρόχθιων ζωνών, ώστε να τις απαλλάξει από τυχόν «ενοχλητικές» δραστηριότητες (εμπορικές, βιομηχανικές, μεταλλευτικές) και να παραδώσει στη συνέχεια τη διαχείριση και εκμετάλλευσή τους σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Με το νόμο δίνεται το δικαίωμα στους ιδιώτες να αναπτύσσουν μια σειρά από δραστηριότητες πάνω στον αιγιαλό, στις παραλίες και τις βραχονησίδες, προσφέροντας ελάχιστα οικονομικά ανταλλάγματα.

Μεταξύ των άλλων προβλέπεται ρητά και η δυνατότητα παραχώρησης τμημάτων του αιγιαλού, της παραλίας και των λιμενικών ζωνών σε ιδιώτες έναντι ενοικίου. Ετσι, αντί να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στις ακτές, αυτοί πλέον σκοντάφτουν σε καρέκλες, ξαπλώστρες, ομπρέλες, αλλά και σε ταβέρνες και μπαρ που βρίσκονται στην κυριολεξία πάνω στο κύμα, πληρώνοντας πανάκριβα αυτή τη νέα... εκσυγχρονιστική ιδέα της κυβέρνησης.

Ολα αυτά πλέον γίνονται πολύ πιο εύκολα μέσω της «Εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» (θυγατρική του ΕΟΤ), η οποία έχει αναλάβει το έργο της εκποίησης των παραλιών της χώρας, διεξάγοντας διαγωνισμούς.

Στην περίπτωση της παραλίας του Σαρωνικού, το ξεπούλημα έχει δρομολογηθεί εδώ και δύο χρόνια. Με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά με κύριο στόχο τον αποκλεισμό των κατοίκων του Λεκανοπεδίου από την ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, η ΕΤΑ προκήρυξε διαγωνισμούς για τις πλαζ Αλίμου, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρκιζας. Αν και τότε, οι διαγωνισμοί είχαν καταγγελθεί ως παράνομοι, η κυβέρνηση, με το νόμο που προαναφέραμε, φρόντισε να νομιμοποιήσει το ξεπούλημα. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδευσης είναι τώρα ορατά. Η πανάκεια της ιδιωτικοποίησης, για να σωθούν οι ακτές, όπως έλεγαν κυβερνητικά στελέχη, έχει καταντήσει σε ένα τεράστιο επιχειρηματικό κερδοσκοπικό πανηγύρι... Θύματα αυτής της υπόθεσης είναι οι εργαζόμενοι.