«Στοιχείο - κλειδί για μια επιτυχημένη μεταρρύθμιση του Συνταξιοδοτικού είναι η καλύτερη κατανόηση από τους πολίτες των κινδύνων δημοσιονομικής αποσταθεροποίησης, λόγω των ισχυόντων συστημάτων συνταξιοδότησης». Αυτά γράφει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα και η οποία, όχι μόνον επιμένει στην επιτακτική ανάγκη - όπως γράφει - του παραπέρα δραστικού πετσοκόμματος των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά προσφέρει και το «κλειδί», για την επιτυχία της σχετικής επιχείρησης. Ποιο είναι αυτό; Ο κίνδυνος κατάρρευσης των δημόσιων οικονομικών και των προϋπολογισμών, η πτώχευση των κρατών.

Και δε λέμε πως έχει άδικο το ΔΝΤ. Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα, από την πλευρά των ταξικών συμφερόντων που εκπροσωπεί και εξυπηρετεί. Πριν από μερικές δεκαετίες, με την τότε ανάπτυξη του ιμπεριαλισμού και κάτω από άλλους, διεθνείς συσχετισμούς δύναμης και συνθήκες γενικότερα, τα δημόσια οικονομικά των καπιταλιστικών χωρών ήταν αρκετά, τόσο για να «τρώνε» οι πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, όσο και για την ύπαρξη των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Σήμερα, και παρά τη σημαντική αύξηση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, τις πάμπολλες επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, κλπ., κλπ., δε φτάνουν, επειδή οι πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο τα θέλουν, πλέον, όλα δικά τους. Αυτός είναι ο μονόδρομος του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και της κρίσης του συστήματος.