Οσοι νόμιζαν ότι υπάρχει μόνο η Ελλάδα της χλιδής, του συμβιβασμού των ανθρώπων χωρίς άποψη αλλά και χωρίς θέληση για αγώνα, αυτών που έχουν μόνο προσωπικούς στόχους και τίποτα άλλο, πρέπει να έχουν απογοητευτεί οικτρά τον τελευταίο καιρό. Από την πρώτη μέρα του πολέμου (και πιο πριν για να ακριβολογήσουμε), όσο και να μην άρεσε σε κάποιους, είδαν μια άλλη Ελλάδα. Αυτήν που αντιστέκεται και αγωνίζεται, αυτήν που ξέρει να έχει ιδανικά και να τα υπερασπίζεται, να υψώνει τη φωνή και να απαιτεί να επικρατήσει ειρήνη, ότι οι ιμπεριαλιστικές αμερικανικές δικαιολογίες δεν πείθουν κανένα, να σταματήσει να τρέχει άλλο αίμα για το πετρέλαιο. Χιλιάδες λαού έχουν βγει τις τελευταίες ημέρα από άκρη σε άκρη στη χώρα μας φωνάζοντας: «Σταματήστε τον πόλεμο»! Ακόμα και στους χώρους του αθλητισμού ο κόσμος δεν έμεινε απαθής. Βλέπετε αθλητισμός δεν είναι μόνο επάγγελμα, όπως τον έχουν καταντήσει σήμερα. Είναι πολιτισμός, είναι ανάγκη και, πάνω από όλα, είναι ειρήνη. Αρα υπάρχει φωνή, άρα υπάρχει άποψη, άρα υπάρχει αντίδραση. Οσο και εάν κάποιοι θεωρούν ότι ελέγχοντας τους... μισθοφορικούς στρατούς που λέγονται «οργανωμένοι οπαδοί» έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, εντούτοις την κρίσιμη στιγμή το κενό αποδεικνύεται. Στις εξέδρες, στους αγωνιστικούς χώρους, σε όλα τα σπορ η διαφορετική φωνή ακούστηκε.

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Χαλκίδα μπορεί το Ολ Σταρ Γκέιμ του μπάσκετ να έγινε τελικά, όμως εξελίχθηκε σε μια αντιπολεμική γιορτή. Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση του Φραγκίσκου Αλβέρτη: «Αφού δε γινόταν να το αναβάλουμε, προσπαθήσαμε τουλάχιστον να στείλουμε ένα μήνυμα». Στον αγώνα του Παναθηναϊκού με την Πόρτο στη Λεωφόρο για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, έστω και εάν οι κάμερες απέφυγαν τις περισσότερες φορές να τα δείξουν, υπήρχαν αντιπολεμικά πανό σε τρία σημεία του γηπέδου. Η ΠΑΕ Πανιώνιος αποφάσισε να διαθέσει τα έσοδα του κρίσιμου παιχνιδιού κόντρα στον Ολυμπιακό την επόμενη βδομάδα για τα παιδιά στο Ιράκ, ενώ οι ποδοσφαιριστές τους προσφέρουν το 15% του μισθού τους για τον ίδιο σκοπό. Στους αγώνες των μεγάλων πρωταθλημάτων κάθε Κυριακή στα περισσότερα γήπεδα, είτε με πανό είτε με τη μορφή συνθημάτων, οι Ελληνες δείχνουν την αντίθεσή τους στο έγκλημα που γίνεται στο Ιράκ.

Ομως δυστυχώς δεν αρκούν μόνο αυτά. Η φράση «αγώνας για ιδανικά» θα πρέπει να είναι μόνιμη στα χείλη των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων. Ο κόσμος δεν μπορεί να είναι αυτός που προσφέρουν κάποιοι με γνώμονα το «αποφασίζουμε και διατάσσουμε»...