Σε μεθόδευση «συναίνεσης» και «υποστήριξης» της εργοδοσίας κατέφυγε χτες η διοίκηση του σωματείου της «Ιντρακόμ». Κουβάλησε 5.000 εργαζόμενους απ' όλα τα εργοστάσια του ομίλου στην Παιανία, για να τους χρησιμοποιήσει ως χειροκροτητές του αφεντικού τους σε μια φιέστα που έστησε υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Εργαζόμενοι και επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας: Στήριξη ή υπονόμευση;». Στη διάρκεια της φιέστας παρήλασαν και μια σειρά κυβερνητικά στελέχη, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κραύγαζαν ούτε λίγο ούτε πολύ πως όποιος δεν είναι με τον Κόκκαλη είναι εχθρός του έθνους και των εργαζομένων!!!

Με παρέμβασή του στη συζήτηση ο Μάκης Παπαδόπουλος (μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ) ξεκαθάρισε:

«Το ΚΚΕ εξετάζει κάθε πολιτική ανάπτυξης των κλάδων στρατηγικής σημασίας, όπως οι τηλεπικοινωνίες, η πληροφορική, η αμυντική βιομηχανία, με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών. Εξετάζει δηλαδή αν η συγκεκριμένη πολιτική οδηγεί σε φθηνό προϊόν για λαϊκή κατανάλωση, στη διεύρυνση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, στην ανάπτυξη της εγχώριας τεχνογνωσίας, στην αναβάθμιση της ασφάλειας των εργαζομένων, στη διασφάλιση της μελλοντικής υποδομής για μια λαϊκή οικονομία με κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής.

Η άρχουσα τάξη ανησυχεί μπροστά στον κίνδυνο συγχρονισμού της καπιταλιστικής κρίσης στα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία), μπροστά στην απουσία ατμομηχανής για τη διεθνή καπιταλιστική ανάπτυξη. Οξύνεται ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός και οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Σ' αυτή τη συγκυρία στο όνομα της επιβίωσης στο διεθνή ανταγωνισμό, προτείνεται στους εργαζόμενους ο ακόλουθος απατηλός, καθεστωτικός μονόδρομος:

• να αποδεχτούν μοιρολατρικά το πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης
• να μετατραπούν σε χειροκροτητές της κυβέρνησής τους
• να στοιχηθούν πίσω από τους μεγαλομετόχους του μονοπωλιακού ομίλου στον οποίο εργάζονται.

Η αστική μυθοπλασία επιχειρεί να ταυτίσει τα συμφέροντα των μεγαλομετόχων με τα συμφέροντα των εργαζομένων, το μέλλον κάθε εγχώριας βιομηχανικής μονάδας με το μέλλον των σημερινών ιδιοκτητών τους.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από τη δική τους πείρα στα ακόλουθα ερωτήματα:

• Οδηγεί τάχα η αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων σε ανάλογη ριζική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων σ' αυτούς;

Μόνο το 2000 οι μεγαλομέτοχοι της "Intracom" είχαν σε σχέση με το μέσο εργοδότη της ελληνικής βιομηχανίας τετραπλάσια κέρδη ανά εργαζόμενο και τριπλάσια αποδοτικότητα του κεφαλαίου. Τι έγινε την ίδια περίοδο σχετικά με τις αυξήσεις των μισθών; Πάγωσαν στο όνομα των δύσκολων ημερών που έρχονται.

• Ποιος πραγματικά στήριξε την ανάπτυξη της τηλεπικοινωνιακής βιομηχανίας στην Ελλάδα; Ηταν κάποιος εθνικός ευεργέτης; Δεν ήταν οι πραγματικές ανάγκες της χώρας για ανάπτυξη της σχετικής υποδομής και ο ετήσιος ρυθμός αύξησης της τηλεπικοινωνιακής μας αγοράς, ο οποίος είναι υψηλότερος από χώρες όπως η Γερμανία και η Ισπανία; Δεν είχαμε επταπλασιασμό των συνδρομητών για υπηρεσίες ISDN τα τελευταία τρία χρόνια; Δε στηρίχτηκαν σε τελευταία ανάλυση οι παραγωγικές δραστηριότητες από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, των συνδρομητών του ΟΤΕ, των παχυλών κοινοτικών πακέτων;
• Θα υπήρχαν οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος του 19ου και του 20ού αιώνα, αν οι εργαζόμενοι χωρίζονταν και συγκρούονταν μεταξύ τους για να επικρατήσουν οι μεγαλομέτοχοι της εταιρίας τους απέναντι στους μετόχους του αντίπαλου ομίλου; Θα γνωρίζαμε 8ωρο, συλλογικές συμβάσεις και κοινωνική ασφάλιση στην Ευρώπη αν αντί για σκληρούς ταξικούς αγώνες επικρατούσε ολοκληρωτικά η λογική του εργοδοτικού συνδικαλισμού και της ταξικής συνεργασίας;

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν σε ψευτοδιλλήματα επιλογής μεταξύ των δυο μονομάχων του δικομματισμού, μεταξύ των αντιπάλων μπλοκ των μονοπωλιακών ομίλων. Δεν υπάρχουν αδιάφθοροι και φιλεργατικοί μονοπωλιακοί όμιλοι. Είναι χαρακτηριστική η δράση άλλου μονοπωλιακού ομίλου που τάχα κόπτεται κατά της διαπλοκής, σε σχέση με τη διάθεση κεφαλαίων στην ποντοπόρο ναυτιλία, με κινδύνους για το επενδυτικό κοινό.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το μέλλον των εργαζομένων του κλάδου μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από ένα ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα τηλεπικοινωνιών, που θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Η λύση αυτή απαιτεί ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, απαιτεί να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του.

Ο ενιαίος κρατικός φορέας θα διασφαλίζει την ανάπτυξη της εγχώριας τεχνογνωσίας, τη διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, φθηνό προϊόν για τη λαϊκή κατανάλωση, σχέσεις με άλλους αντίστοιχους οργανισμούς στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, δυναμική αλληλεπίδραση όλων των κρίκων του συγκεκριμένου τομέα.