Μπορεί η συζήτηση για τον πολιτικό ή μη χαρακτήρα των εγκλημάτων της «17 Ν», να συρρικνώνεται συνήθως στο ποιο δικαστήριο θα δικάσει τους όποιους κατηγορουμένους, αλλά τούτο είναι μια επιμέρους πλευρά της όλης υπόθεσης και, πάντως, δεν αφορά το ΚΚΕ, αφού - έτσι κι αλλιώς - το τελευταίο έχει εκφράσει, απ' την πρώτη στιγμή, τη ριζική και κατηγορηματική αντίθεσή του στον «τρομονόμο» και σε όσα αυτός προβλέπει (κατάργηση ενόρκων, κατάθεση ανωνύμων μαρτύρων, κλπ., κλπ.).

Ο χαρακτηρισμός των σχετικών εγκλημάτων ως αποκλειστικά ποινικών, όπως και ο αυθαίρετος και τεχνητός εξοβελισμός του πολιτικού χαρακτήρα τους, έχει πολύ σοβαρότερες πλευρές. Αφήνει, για παράδειγμα, έξω από τη δικαστική διαδικασία το βαθιά αντιδραστικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής δράσης του μηχανισμού. Απ' έξω αφήνει, επίσης, μια σειρά κρίσιμα και πολιτικού κυρίως περιεχομένου ερωτήματα, που ζητούν απάντηση, όπως: Ποιοι αποκόμιζαν πολιτικά οφέλη από την εγκληματική και προβοκατόρικη δράση της «17 Ν»; Ποιο ήταν το εκάστοτε πολιτικό σκεπτικό για την επιλογή των στόχων και των θυμάτων τους; Πού και πώς έβρισκαν τις πάμπολλες πληροφορίες και στοιχεία, που απαιτούνταν για τις εγκληματικές ενέργειές τους; Γιατί δεν έγινε δυνατή η σύλληψή τους για 30 περίπου χρόνια, κλπ., κλπ.; Προφανώς, οι κυρίαρχες δυνάμεις του τόπου - και όχι μόνον αυτές... - παθαίνουν αλλεργία με τα προαναφερόμενα...