Επιτακτική γίνεται πλέον η απαίτηση για ενίσχυση του αντιπολεμικού αγώνα με την προκήρυξη απεργίας, ακόμα και πριν την έναρξη της επίθεσης στο λαό του Ιράκ, καθώς πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου, η ιμπεριαλιστική αρμάδα προκαλεί τα αισθήματα του λαού μας με τον κατάπλου της στα νερά του Πειραιά, ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει να δίνει «γην και ύδωρ» στους ιμπεριαλιστές.

Ηδη, η πρόταση 22 δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων προς τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, με αίτημα την προκήρυξη 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας την πρώτη μέρα του πολέμου, βρίσκει τη θετική ανταπόκριση χιλιάδων εργαζομένων και συζητείται στα πρωτοβάθμια σωματεία.

Στην πρόταση, που υπογράφεται από: Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών (ΠΟΛ), Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ), Ομοσπονδία Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Ομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας ΙΚΑ και Επικουρικών Ταμείων Μισθωτών, Πανελλήνια Ομοσπονδία Εμφιαλωμένων Ποτών, Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος και Ακροάματος (ΠΟΘΑ), Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λάρισας, Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αγρινίου, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αρτας, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Γιαννιτσών, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ζακύνθου, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσπρωτίας, Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς και Ιθάκης, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κιλκίς, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λασηθίου, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λευκάδας, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Μεγάρων, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νάουσας, Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Σάμου, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται: «Η δύναμη που μπορεί να αντιταχθεί αποφασιστικά στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να υψώσει εμπόδια στον πόλεμο είναι η πάλη των λαών, η πάλη της εργατικής τάξης».

Γι' αυτό, τα συνδικάτα καλούν «τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, να αποφασίσουν την κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας την ημέρα έναρξης του πολέμου, για να καταδικάσουμε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να απαιτήσουμε να σταματήσει και να βάλουμε εμπόδια στη γενίκευσή του. Να απαιτήσουμε την άμεση απεμπλοκή της χώρας μας».

Εξηγώντας τους λόγους αυτής της πρωτοβουλίας, τρεις συνδικαλιστές καταθέτουν την άποψή τους: Βασίλης Γκλεζάκος, πρόεδρος Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας: «Χτες η Γιουγκοσλαβία με το Κόσσοβο, ακολούθησε το Αφγανιστάν, σήμερα το Ιράκ και οι τρομοκράτες της Βαγδάτης, αύριο το Ιράν και η Β. Κορέα. Χιλιάδες ζωές θα θυσιαστούν και πάλι. Ως πότε οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούν όλη την ανθρωπότητα, ανάλογα με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς τους ή για την προώθηση των στρατηγικών τους σχεδίων; Οι εργασιακές σχέσεις και ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων της ιδιωτικής υγείας είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα επιδεινώσουν τα προβλήματα των εργαζομένων, εξαιτίας αυτούς του νέου πολέμου. Ποιες συλλογικές συμβάσεις θα κληθούμε να διαπραγματευτούμε και να υπογράψουμε; Γι' αυτό προτείνουμε σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν απεργία. Η εργατική τάξη να σηκώσει την ασπίδα της ενάντια στον πόλεμο».

Δημήτρης Βουλγαράκης, πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Κιλκίς: «Η εργατική τάξη και ο λαός αντιτίθενται στον πόλεμο και δε θέλουν μια βίαιη αλλαγή στο Ιράκ με τη χρήση όπλων.

Σε περίπτωση πολέμου, θα επηρεαστεί αρνητικά η οικονομία των περισσότερων χωρών και αυτές οι επιπτώσεις στην οικονομία πλήττουν πρώτα απ' όλα τους ίδιους τους εργαζόμενους. Ενας πόλεμος, και μάλιστα με τα σημερινά μέσα μαζικής καταστροφής, θα έχει πολλά ανθρώπινα θύματα. Αυτοί που θα σκοτωθούν θα είναι κυρίως οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους.

Εμείς υπογράψαμε την πρόταση αυτή, γιατί βλέπουμε ότι οι εργαζόμενοι είναι στην πρώτη γραμμή των αντιπολεμικών κινητοποιήσεων και ενδιαφέρονται ειλικρινά για την ειρήνη και την αποτροπή του πολέμου. Είμαστε ενάντια στη χρήση όπλων, γιατί είναι καταστρεπτική για τη χώρα που θα δεχτεί την επίθεση, αλλά και οδυνηρή για τους εργαζόμενους και το λαό όλων των χωρών».

Δημήτρης Σιαμέτης, πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λέσβου: «Για μας, η προετοιμασία του πολέμου σημαίνει σπατάλη δυνάμεων, οικονομικών και παραγωγικών. Το κάθε νοικοκυριό πληρώνει καθημερινά ό,τι αναλογεί από τα έξοδα σ' αυτήν τη συμμετοχή των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας μας, σ' αυτόν τον προσχεδιασμένο πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Η τιμή του πετρελαίου παίρνει τον ανήφορο κι αυτό για όλους μας είναι αρνητικό γεγονός. Θα υπάρξει αλυσιδωτή αντίδραση, που θα ανεβάσει συνολικά το κόστος ζωής. Η ακρίβεια θα φουντώσει. Ετσι, αντιμετωπίζοντας την κατάσταση της εργατικής τάξης, αλλά και του λαού γενικότερα, σαν διοίκηση του ΕΚ συντασσόμαστε με την πρόταση των Ομοσπονδιών».