- Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο περιορίζεται ο ρόλος των φιλειρηνικών κινημάτων, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι πολίτες δεν μπορούν να αποτρέψουν πολέμους όπως αυτός που έρχεται, στο Ιράκ.

-Δε θα συμφωνήσω ότι ο ρόλος τους περιορίζεται. Το αντίθετο. Αρκεί μόνο μια ματιά στο ευρωπαϊκό και στο ευρύτερο πεδίο, για να δει κανείς ότι το κίνημα κατά του πολέμου διευρύνεται, θα δεχτώ, ωστόσο, ότι για μια σειρά λόγους βρίσκεται ακόμη πιο κάτω από τις απαιτήσεις των καιρών. Επίσης, ότι τα αντιιμπεριαλιστικά του χαρακτηριστικά δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένα, παρότι και ως προς αυτά σημειώνονται θετικά βήματα. Πάντως, πρέπει να παίρνετε υπόψη ότι το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε συνάρτηση με το γενικότερο επίπεδο της ταξικής πάλης.

Και ως προς αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ο εξαιρετικά αρνητικός ρόλος πολιτικών δυνάμεων, που μάλιστα εμφανίζονται σαν ριζοσπαστικές και αριστερές, οι οποίες κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν την πάλη, που στρέφεται κατά των αιτιών που γεννούν τους πολέμους και να περιορίσουν το αντιπολεμικό κίνημα σε μια κραυγή ανώδυνης διαμαρτυρίας.

Ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν το φιλειρηνικό κίνημα στο ρόλο ενός βραχίονα της ΕΕ, της δήθεν φιλειρηνικής, στον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ. Αν δεν μπορούν οι λαοί να αποτρέψουν τους πολέμους, τότε ποιος μπορεί; Μπορούν. Φτάνει να βγουν εκατομμύρια στους δρόμους. Να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις τους να μη συμμετέχουν στον πόλεμο με καμία μορφή. Να νιώσουν οι κυβερνήσεις ότι θα χάσουν τ' αυγά και τα καλάθια.

- Το μέλλον είναι δυσοίωνο, υπάρχουν όμως τρόποι αντίδρασης από το λαό;

- Σε κρίσιμες ώρες οι λαοί πάντα έβρισκαν τρόπους αντίδρασης. Αυτό μας διδάσκει η ιστορική εξέλιξη. Το θέμα είναι να μην αφήνεται το πράγμα να φτάσει στο απροχώρητο. Το μέλλον θα είναι πράγματι δυσοίωνο, αν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί αφεθούν στα κηρύγματα της κοινωνικής συναίνεσης και στο βομβαρδισμό της ιδεολογικής τρομοκρατίας, που ασκείται εναντίον τους απ' το κράτος, τις κυβερνήσεις και κόμματα.

Εμείς, ως ΚΚΕ, πιστεύουμε ότι ο λαός έχει μπροστά του ένα μονόδρομο που, εφόσον τον ακολουθήσει, θα ανοίξουν τα φτερά του, θα βάλει αυτός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις:

Ν' ανατρέψει το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων και να συσπειρωθεί στη βάση της γραμμής που θα επιφέρει ριζικές αλλαγές και στο επίπεδο της εξουσίας. Τα προβλήματα του πολέμου είναι η μια όψη του νομίσματος, που έχει πάνω του τα κέρδη της πλουτοκρατίας, τη φτώχεια, την ένταση της εκμετάλλευσης, την ανεργία. Ή αυτός ο δρόμος, της λαϊκής αντεπίθεσης, λοιπόν, ή ο σημερινός. Τρίτος δεν υπάρχει. Εμείς, πάντως, είμαστε αισιόδοξοι. Ουδέποτε οι λαοί αυτοχειριάστηκαν.