Με τη γνωστή διαδικασία της «διατήρησης διά καταχώσεως» των αρχαιολογικών ευρημάτων συνεχίζεται η κατασκευή του ολυμπιακού ιπποδρομίου στην περιοχή Μερέντα Αττικής. Αυτή τη φορά το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε υπέρ της ολικής κατάχωσης --δηλαδή της εκ νέου εξαφάνισης των ευρημάτων-- μιας αγροικίας των κλασικών χρόνων (μεταξύ 4ου - 2ου π.Χ., αι.). Η αγροικία, διαστάσεων 32Χ27 μ. αποκαλύφθηκε στην «ημιυπαίθρια αρένα» του ιπποδρομίου και άρα «ενοχλεί» την ολοκλήρωση του έργου.

Θυμίζουμε ότι η κατασκευή του ολυμπιακού ιπποδρομίου στη Μερέντα έχει χαρακτηριστεί παλιότερα από μέλος του ΚΑΣ σαν το τελειωτικό χτύπημα στον αρχαιολογικό πλούτο της Αττικής, λόγω του μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντός του. Γεγονός που δε φαίνεται να πτοεί την ελληνική κυβέρνηση, η οποία ενδιαφέρεται περισσότερο για την κριτική της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και των πολυεθνικών - χορηγών της.

Στην ίδια συνεδρίαση το ΚΑΣ συζήτησε και το θέμα της έκθεσης των ευρημάτων που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του αεροδρομίου στα Σπάτα, σε χώρο που «παραχώρησε» η διοίκηση του αεροδρομίου. Εχουν δοθεί 210 τ.μ στον τομέα των αναχωρήσεων του αεροδρομίου (2ος όροφος) όπου θα εκτεθεί ό,τι απέμεινε από την καταστροφή που προκάλεσε σε σημαντικές αρχαιότητες το αεροδρόμιο. Πιο συγκεκριμένα θα εκτεθούν: πρόπλασμα του προϊστορικού οικισμού Ζαγανίου, γεωμετρικές ταφές, ευρήματα αρχαίων κατοικιών, κεραμικός κλίβανος ελληνιστικής εποχής και ευρήματα της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Και ενώ τα μέλη του συμβουλίου «καυγάδιζαν» για το αν η θέση που δίνει η διοίκηση του αεροδρομίου είναι κατάλληλη για την προβολή των ευρημάτων, γινόταν γνωστό στους δημοσιογράφους, ότι οι Γερμανοί ιδιοκτήτες του αεροδρομίου ζήτησαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία επιπλέον χρήματα για τις ανασκαφές!!! Δηλαδή, όχι μόνο κατάστρεψαν ολοσχερώς αρχαιολογικά και περιβαλλοντικά την περιοχή, αλλά θέλουν και επιπλέον χρήματα, γιατί -λένε- είχαν προϋπολογίσει λιγότερα για τις ανασκαφές που είχαν υποχρέωση να χρηματοδοτήσουν. Αυτό, προφανώς, υπονοεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, όταν επαναλαμβάνει -- γενικώς και αορίστως και χωρίς να ονομάζει κανέναν υπαίτιο, χωρίς να παίρνει η ίδια προληπτικά μέτρα και χωρίς να επιβάλει μέτρα και ποινές στους καταστροφείς-- τα περί «προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».