Να μη λείψει από κανένα σπίτι!
Στις σελίδες της καλαίσθητης έκδοσης περιέχονται φωτογραφίες από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ, που ήταν ενταγμένο στον τομέα της Διαφώτισης και επικεφαλής του ήταν ο σκηνοθέτης Γιώργος Σεβαστίκογλου. Μέλη του συνεργείου ήταν ο επίσης σκηνοθέτης Μάνος Ζαχαρίας και οι οπερατέρ Απόστολος Μουσούρης και Φώτης Ματσάκας, ενώ συμμετείχαν και άλλοι ως τεχνικοί.
Το κινηματογραφικό συνεργείο λειτούργησε την περίοδο 1948-'49 και έδρασε στις περιοχές όπου κορυφώθηκε η πάλη του ΔΣΕ στον Γράμμο και στο Βίτσι. Το μέρος του αρχείου που διασώθηκε έγινε προσφορά στο Αρχείο του ΚΚΕ από τους συγγενείς των δημιουργών Τάνια Μουσούρη, Αλέξη Χατζή και Νίκο Ματσάκα.
Στον πρόλογο του ημερολογίου σημειώνεται μεταξύ άλλων:
«Η αυγή χαράζει / πάνω στα βουνά / ο εχθρός λουφάζει / φτάνει η λευτεριά. Χτυπάτε τους αδέλφια / χτυπάτε δυνατά / σαν χτυπάει ο λαός μας / σειέται γη στεριά...».
Ο αγώνας του ΔΣΕ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Το ΚΚΕ μπροστά στο αμείλικτο δίλημμα «υποταγή ή νέος ξεσηκωμός» επέλεξε να βαδίσει τον δρόμο της σύγκρουσης κι έτσι το αστικό κράτος γνώρισε τον πιο μεγάλο μέχρι σήμερα κίνδυνο για την ύπαρξή του! Η μελέτη της Ιστορίας του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος έχει αποτελέσει για το Κόμμα μας πολύτιμο εφόδιο, για τη διαμόρφωση της στρατηγικής του. Ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ υπήρξε δίκαιος, ηρωικός και μεγαλειώδης. (...)
Ο ΔΣΕ συγκροτήθηκε επίσημα τον Οκτώβρη του 1946, μέσα σε συνθήκες βαθιάς τρομοκρατίας του αστικού κράτους και παρακράτους, επιθέσεων, δολοφονιών και διώξεων σε βάρος των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης και του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αποτέλεσε την απάντηση εκείνων που δεν αποδέχτηκαν την αδικία, που αρνήθηκαν να γονατίσουν μπροστά στη βία και την καταστολή της αστικής εξουσίας και των ξένων συμμάχων της, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ.
Στις χαράδρες του Γράμμου και του Βίτσι, στις άλλες βουνοκορφές που έδρασε ο ΔΣΕ, γεννήθηκε κάτι που δεν έσβησε ποτέ. Η αδημονία και ο πόθος της τελικής επικράτησης της κοινωνικής απελευθέρωσης. Εδραιώθηκε, με το όπλο στο χέρι, η αντίληψη ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, πως η καταπίεση δεν είναι η κοινή ανθρώπινη μοίρα, πως ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να σταθεί όρθιος και να κοιτάξει τολμηρά προς το μέλλον που περιμένει.
Ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού μπορεί να μην επικράτησε στρατιωτικά. Ευθύνονται γι' αυτό και οι αδυναμίες στην τότε στρατηγική του ΚΚΕ και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος που δεν επέτρεψαν την έγκαιρη έναρξη της πάλης του ΔΣΕ ως αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Ωστόσο ο αγώνας του ΔΣΕ έμεινε νικητής στην Ιστορία. Γιατί ο ΔΣΕ συμβολίζει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής που αντιστέκεται. Είναι η ζωντανή απόδειξη ότι κανένας λαός δεν μπορεί να υποταχθεί όταν πιστεύει στη δύναμή του, όταν κρατά ψηλά τα ιδανικά της επαναστατικής ανατροπής. Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τη στρατιά ηρώων που διαπαιδαγώγησε. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, για να πάρει σάρκα και οστά η εποποιία του ΔΣΕ.
80 χρόνια μετά, ο ΔΣΕ είναι μια φλόγα που αντιστέκεται στο ψύχος της λήθης. Είναι το βλέμμα του ανθρώπου που επιμένει να πιστεύει στην αξιοπρέπεια, στη συλλογικότητα, στην πραγματική ελευθερία από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.