ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Πριν εκπνεύσει η χρονιά κι ενώ είχαμε προγραμματίσει να συνεχίσουμε το αφιέρωμα στον θεατράνθρωπο Αντώνη Γιαννίδη - θα το εξαντλήσουμε εντός του 2026 - σκεφτήκαμε ότι η στήλη δεν θα έπρεπε να ξεχάσει την επέτειο της έκδοσης του κομβικού προοδευτικού περιοδικού «Ελεύθερα Γράμματα». Διάνυσε τέσσερις περιόδους κυκλοφορίας. Η πρώτη με 65 τεύχη, κρατάει από την 5η Μάη του 1945 έως την Πρωτομαγιά του 1947. Η δεύτερη με 17 τεύχη, από 15 Ιούνη του 1947 έως Δεκέμβρη του 1948. Η τρίτη με 8 τεύχη, από Γενάρη έως Δεκέμβρη του 1949. Η τέταρτη και τελευταία, με 7 τεύχη, από Σεπτέμβρη 1950 έως Μάρτη του 1951. Αυτό το Σαββατοκύριακο θα συστήσουμε στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες μας μία...

873 λέξεις, στήλη: ΔΑΧΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ - ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, σελ.: 26

Υπάρχουν καλλιτέχνες που γίνονται μύθοι από τις ταινίες τους. Κι ελάχιστοι που γίνονται μύθοι από τη ζωή τους. Η Μάρλεν Ντίτριχ κατάφερε και τα δύο. Υπήρξαν σταρ πιο διάσημες απ' αυτήν. Καλλιτέχνες πιο παραγωγικοί, πιο υπάκουοι, πιο «βολικοί» για τη βιομηχανία. Αλλά υπήρξε μόνο μία, που κοίταξε τον 20ό αιώνα κατάματα, τον προκάλεσε, αναμετρήθηκε μαζί του και τελικά νίκησε. Οχι με όπλα, όχι με πολιτικά αξιώματα, αλλά με την αλύγιστη αξιοπρέπειά της. Γοητευτική, αινιγματική, επαναστατική, ποτέ «υπάκουη», ποτέ «καθώς πρέπει», υπήρξε μια προσωπικότητα που δεν χώραγε πουθενά, γι' αυτό και άφησε παντού το αποτύπωμά της. Πριν ακόμη γίνει σύμβολο του κινηματογράφου, υπήρξε σύμβολο ελευθερίας, πριν...

1682 λέξεις, σελ.: 27

Ποντιακής καταγωγής, από τα Σούρμενα, ο Οδυσσέας Δημητριάδης γεννήθηκε στο Μπατούμι της Γεωργίας (7/7/1908) και ήταν το μικρότερο από τα οκτώ παιδιά του Αχιλλέα και της Καλλιόπης. Οπως διηγείται ο μαέστρος, η τσαρική Γεωργία δεν είχε μουσικά σχολεία, εκτός του Κονσερβατορίου της Τιφλίδας, στο οποίο σπούδασε και αποφοίτησε. Από 15 ετών έπαιζε πιάνο στον βωβό κινηματογράφο στο Μπατούμι. Μετοίκησε στον αδερφό του στο Σοχούμι, όπου δούλεψε για λίγα χρόνια στο «Ελληνικό Θέατρο» ως μουσικός με σκηνοθέτη τον Θόδωρο Κανονίδη, για τον οποίο συνέθεσε το τραγούδι «Τα μάτια» σε ποντιακή διάλεκτο, γράφοντας την πρώτη τους οπερέτα, «Πρόσφυγες στην Ελλάδα», που παίχτηκε μεταξύ άλλων σε Αθήνα (1952, 1963 -...

859 λέξεις, σελ.: 28

Τα Χριστούγεννα του 1977 ο Τσάρλι Τσάπλιν, ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες και ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, περνά στην αιωνιότητα, έχοντας αφήσει πίσω του ένα τιτάνιο, επίκαιρο και ανατρεπτικό έργο κι έχοντας ζήσει μια ζωή αφιερωμένη στον άνθρωπο, τα βάσανα και τις προσδοκίες του για ένα καλύτερο αύριο... Ενας άνθρωπος της αξιοπρέπειας Ο Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο Λονδίνο. Οι γονείς του ήταν καλλιτέχνες του μουσικού θεάτρου και της ελαφριάς όπερας. Ο πατέρας του πέθανε πολύ νωρίς και η μητέρα του πάλευε με τη φτώχεια και τη ψυχική ασθένεια, η οποία δυστυχώς επιδεινώθηκε πολύ γρήγορα και το 1903 κλείστηκε σε ψυχιατρικό άσυλο μέχρι το...

1830 λέξεις, σελ.: 28