Τα ελληνικά πανεπιστήμια εντάσσονται ολοένα και πιο βαθιά στη στρατηγική της πολεμικής οικονομίας, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ και των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Η ακαδημαϊκή έρευνα και η καινοτομία προσανατολίζονται συστηματικά σε τεχνολογίες «διττής χρήσης», που παρουσιάζονται ως ουδέτερες ή κοινωνικά ωφέλιμες, αλλά στην πραγματικότητα αξιοποιούνται για στρατιωτικούς και κατασταλτικούς σκοπούς. Πρόκειται για μια τάση που οικοδομείται εδώ και δεκαετίες μέσα από θεσμικά εργαλεία, χρηματοδοτικά προγράμματα και στενές συνεργασίες πανεπιστημίων με κράτος, ΝΑΤΟ και πολεμική βιομηχανία. Το θεωρητικό πλαίσιο αυτής της πορείας περιέγραψε ο Βασίλης Μπέλλος...

1260 λέξεις, σελ.: 16