Στην κοινή διακήρυξή τους άλλωστε μετά τη συνάντηση οι τρεις κυβερνήσεις σημείωναν ότι η περιοχή βρίσκεται «σε ιστορική καμπή», με στόχο τη διαμόρφωση ενός «άξονα σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας», που εκτείνεται από την Ινδία έως την Ευρώπη, περιγράφοντας ως τέτοιον τον (ανταγωνιστικό προς τον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού») διάδρομο IMEC από την Ινδία στην ΕΕ, για τον οποίο το Ισραήλ προχώρησε στη γενοκτονία στη Γάζα και έχει μακελέψει τις μισές χώρες της Μ. Ανατολής, ρίχνοντας και άλλο «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών που καίνε τους λαούς όλης της περιοχής από τη Συρία και τον Λίβανο έως την Υεμένη και τη Λιβύη.

Οι τρεις συμφώνησαν ακόμη μέσα σε αυτό το πλαίσιο στη θεσμοθέτηση ετήσιας Συνόδου Κορυφής και στην εντατικοποίηση των τριμερών συναντήσεων σε όλα τα επίπεδα, ενώ επιβεβαιώθηκε η σημασία του σχήματος 3+1 με τις ΗΠΑ, με προοπτική διεύρυνσής του και σε «ομονοούσες χώρες», ώστε ακόμα περισσότερα κράτη να βρεθούν στη «λαβίδα» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Αναμφίβολα όμως το «βήμα μπροστά» σε ό,τι αφορά τα βρώμικα αυτά σχέδια έγινε με τις στρατιωτικές συμφωνίες και κολιγιές που δρομολογούνται με το κράτος - δολοφόνο. Καθόλου τυχαία, στην κοινή δήλωση γίνεται αναφορά στη συμφωνία να ενισχυθεί η τριμερής συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα και στην ασφάλεια, ενώ στο φόντο και προηγούμενων πληροφοριών για τη δημιουργία μιας κοινής δύναμης ταχείας αντίδρασης ανάμεσα στις τρεις χώρες για την προστασία των αγωγών και όχι μόνο (έως και για «ΝΑΤΟ της Μεσογείου» έγραψαν οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες), γίνεται λόγος για «τη σημασία της θαλάσσιας ασφάλειας» και δέσμευση «να εμβαθύνουμε τη συνεργασία για την προστασία των θαλάσσιων οδών και των κρίσιμων υποδομών έναντι αναδυόμενων απειλών».

Αναφορά γίνεται επίσης στη σύσταση Τριμερούς Ομάδας Εργασίας για την Ετοιμότητα και Αντιμετώπιση Εκτάκτων Αναγκών, «διασφαλίζοντας ταχεία και αποτελεσματική αμοιβαία συνδρομή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών», ενώ χαιρετίζεται και η ίδρυση του Κέντρου Αριστείας Θαλάσσιας Κυβερνοασφάλειας στην Κύπρο, με έναρξη λειτουργίας το 2026.

Δεν είναι τυχαίο πως την ίδια μέρα, όπως και την επόμενη της τριμερούς στο Ισραήλ, στην Κύπρο υπογράφονταν ανάμεσα στους επιτελάρχες των τριών πλευρών το «Κοινό Σχέδιο Δράσης (ΚΣΔ) Ελλάδος - Κύπρου - Ισραήλ» και το «Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας (ΠΑΣ) Ελλάδος - Ισραήλ» για το 2026, στο οποίο προβλέπονται διακλαδικές ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων, επιτελικές συναντήσεις και «συνομιλίες σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος».

Ενώ η ελληνική κυβέρνηση διεκδικώντας «μερτικό» για τους κατασκευαστικούς, ενεργειακούς και άλλους ομίλους πάνω στα συντρίμμια της Γάζας, φέρεται διατεθειμένη να στείλει και στρατό στην πολύπαθη Λωρίδα, προκειμένου να επιβάλει το σχέδιο Τραμπ για μετατροπή της σε ευρωατλαντικό προτεκτοράτο. Στην Κοινή Δήλωση της Δευτέρας μάλιστα, η ελεεινή κυβέρνηση έφτασε κάτω από τον πάτο του βαρελιού υπογράφοντας κείμενο που πέρα από την απαίτηση για αφοπλισμό της Χαμάς, επαναλαμβάνει την αθλιότητα του «δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο» και μετά από δεκάδες χιλιάδες σφαγμένα γυναικόπαιδα από τους Ισραηλινούς μακελάρηδες απορρίπτει «αβάσιμες κατηγορίες» εις βάρος του.

Αυτά κι ενώ ήδη στην Κύπρο, μετά και την άρση του εμπάργκο όπλων από τις ΗΠΑ, έχουν εγκατασταθεί ισραηλινά συστήματα αεράμυνας προκαλώντας τις τουρκικές αντιδράσεις, η κυβέρνηση έχει εγκρίνει και δρομολογεί αντίστοιχες αγορές δισ. ευρώ για τις οποίες ματώνει ο λαός, ενώ στην Ανατ. Μεσόγειο και πολύ παραπέρα για τα σχέδια κεφαλαίου και ευρωατλαντικών ρίχνει και τις πανάκριβες φρεγάτες, που όπως λένε ξετσίπωτα «είναι πολύ ακριβές»... για να φυλάνε τα σύνορα.

Η μετατροπή της περιοχής επίσημα σε μπαρουταποθήκη «επισφραγίζεται» με τις νέες στρατιωτικές συμφωνίες της Κύπρου με τη Γαλλία, όπως και τα σχέδια ΝΑΤΟποίησης του νησιού που τρέχουν «με σπασμένα φρένα» (δρομολόγηση ένταξης στον ΝΑΤΟικό προθάλαμο «συνεταιρισμό για την Ειρήνη», αναβάθμιση και δημιουργία ευρωατλαντικών βάσεων) και μάλιστα με ανταλλάγματα, όπως λέει ο Κύπριος Πρόεδρος που θα περιλαμβάνουν αναβαθμισμένες σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας, αλλά και τον οριστικό «ενταφιασμό» του Κυπριακού με τις διευθετήσεις επισημοποίησης της κατοχής που δρομολογούνται.

Μέσα από το πρίσμα αυτού του ιμπεριαλιστικού παζαριού, από το οποίο οι λαοί είναι μονά - ζυγά χαμένοι, πρέπει να διαβάσει κανείς και τα «ανέκδοτα» που λένε ξανά τώρα τα αστικά επιτελεία περί «τριμερούς - απάντηση στις τουρκικές απειλές» και «μηνύματος σε σουλτάνους που ονειρεύονται αυτοκρατορίες». Την ίδια στιγμή άλλωστε, πίσω από τις κλειστές πόρτες «τρέχουν» σχέδια «διευθετήσεων» σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο που περιλαμβάνουν τη συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, δρομολογούνται σχετικές σύνοδοι όπως η λεγόμενη 5x5 που «τρέχει» η κυβέρνηση για λογαριασμό των ΗΠΑ, ενώ με την «υψηλή εποπτεία» και των Αμερικανών πρέσβεων, ετοιμάζεται και το επόμενο Ανώτατο Συμβούλιο Ελλάδας - Τουρκίας, με στόχο οι διευθετήσεις να περάσουν σιγά σιγά στο «παρασύνθημα» για να διασφαλιστεί η ΝΑΤΟική συνοχή στην περιοχή.

Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης μιλώντας στον ρ/σ «ΣΚΑΪ» τις προηγούμενες μέρες, λέγοντας πως «τους επόμενους μήνες θα έχουμε το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στην Αγκυρα με την παρουσία των δύο ηγετών και των αντιπροσωπειών τους. Αυτό το Ανώτατο Συμβούλιο, που ακόμα δεν έχουμε τις ημερομηνίες, θα προετοιμαστεί από τον πολιτικό διάλογο και τη θετική ατζέντα που θα γίνουν 20 και 21 Ιανουαρίου. Αρα δρομολογείται ήδη το επόμενο στάδιο». Ενώ μιλώντας για «θεμελιώδεις διαφορές, υποκείμενες διαφορές, με πιο σημαντική βεβαίως την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ», σημείωσε για τη δράση Ερντογάν πως «διαφαίνεται ότι πράγματι υπάρχει η πολιτική βούληση, έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε μία πιο οριστική λύση των μεγάλων θεμάτων μας», δείχνοντας ότι στο παρασκήνιο «τρέχουν» διεργασίες ταχέως, για τη μοιρασιά στα μερτικά σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, αφού, όπως είπε και ο Γεραπετρίτης, «η Μεσόγειος είναι μία μικρή σχετικά θάλασσα, στην οποία όμως οι αξιώσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες και ο πλούτος της είναι αναμφισβήτητος».

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν απέκλεισε ακόμα και την τουρκική πρόταση για κάποια συνεργασία «στα θέματα Ενέργειας» ή «ένα κοινό θαλάσσιο πάρκο» στο Αιγαίο, προτάσεις που μυρίζουν συνεκμετάλλευση και συνδιαχείριση. Ως προϋπόθεση έβαλε να «επιλυθούν τα ζητήματα, τα οποία έχουν να κάνουν με τις θαλάσσιες ζώνες. Θα πρέπει πρώτα να δούμε τη μεγάλη εικόνα και στη συνέχεια πάνω σε αυτή να χτίσουμε», είπε.