Η επίσκεψη θα γίνει στο φόντο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 18 και 19 Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες, που ανάμεσα στα θέματά της είναι και η Μέση Ανατολή, όπως και η «Γεωοικονομία και ανταγωνιστικότητα», με τους Ευρωενωσιακούς να αναζητούν ακόμα πιο ενεργό ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή, όπου δρομολογείται το κατάπτυστο σχέδιο Τραμπ και σχεδιάζονται σταθμοί του εμπορικού διαδρόμου IMEC (Iνδία - Μέση Ανατολή - Ευρώπη), ανταγωνιστικά προς τον κινεζικό «One Belt - One Road».

Ζώνη όπου οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι αναζητούν μερίδια από το «ψητό» της ανοικοδόμησης, έτοιμοι να προασπιστούν τη θέση τους στο «τραπέζι», στην κόντρα με άλλα κεφάλαια, ακόμα και με στρατιωτική παρουσία. Διόλου τυχαία, ο Γεραπετρίτης άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων στην εμπόλεμη ζώνη, συγκεκριμένα Ελλήνων κυανόκρανων στην ισοπεδωμένη - από τις ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις - Λωρίδα της Γάζας, παρουσιάζοντας την κυβέρνηση να δηλώνει «παρούσα» για «συμμετοχή στη "Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης"». Θυμίζουμε ότι η ΔΔΣ περιγράφεται εντός του σχεδίου Τραμπ για τη Γάζα, το οποίο η κυβέρνηση υπερψήφισε τον Νοέμβρη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, και πρόκειται για τη δύναμη που θα αναλάβει τον βρώμικο ρόλο της μετατροπής της Λωρίδας σε προτεκτοράτο, με ενταφιασμό του αιτήματος για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος.

Αλλωστε, όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας δήθεν «ολοκληρωμένης πολιτικής διαδικασίας και λύσης, και όχι ένα πρώτο βήμα». Φυσικά, όπως και οι προκάτοχοί τους, του ΣΥΡΙΖΑ, παραπέμπουν στις ελληνικές καλένδες την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής το 2015, που καλούσε από τότε την όποια ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους με βάση τα σύνορα του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Σε αυτό το πλαίσιο, μιλώντας την προηγούμενη Παρασκευή σε συνέδριο του «Βήματος» η υφυπουργός Εξωτερικών Αλ. Παπαδοπούλου παρέπεμψε σε μια «μακρά διαδικασία» που «θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια λύση δύο κρατών». Μιλώντας στο ίδιο συνέδριο ο Θ. Ντόκος, γγ Εθνικής Ασφάλειας (δίνει απευθείας αναφορά στον πρωθυπουργό), αναρωτήθηκε αν η λύση των δύο κρατών «παραμένει βιώσιμη», ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στην «ανάγκη δημιουργίας μιας διεθνούς στρατιωτικής δύναμης για την εγγύηση εφαρμογής μιας μελλοντικής συμφωνίας».

Σημειωτέον, η διασύνδεση των μπίζνες με την πολεμική προπαρασκευή («ανοικοδόμηση» και επιτόπια στρατιωτική παρουσία) έχει κι άλλη πτυχή, αυτή των εξοπλιστικών, καθώς ο Μητσοτάκης θα έχει στον φάκελό του την απόφαση της κυβέρνησης να αγοράσει σε πρώτη φάση 36 συστήματα πυραυλικού πυροβολικού τύπου PULS έναντι περίπου 650 εκατ. ευρώ (η προμήθεια έχει ήδη εγκριθεί από την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής και το ΚΥΣΕΑ), ενώ σε «επόμενο τόνο» θα αγοράσουν από το Ισραήλ τα αντιαεροπορικά και αντιβαλλιστικά συστήματα «David's Sling», «Barak MX» και «Spyder», κόστους ελαφρώς κάτω των 3 δισ. ευρώ. Οπως λέγεται, οι αγορές αυτές θα ανοίξουν δρόμο για παραχώρηση στην Ουκρανία κι άλλων συστημάτων από το ελληνικό οπλοστάσιο, π.χ. των ανατολικοευρωπαϊκής προέλευσης αντιαεροπορικών OSA-ΑΚ ή των TOR-M.