Με τον μεγαλειώδη αγώνα τους οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν κάνει κουρέλι τις απειλές κυβέρνησης και Δικαιοσύνης για καταστολή και διώξεις. Η μαζικότητα, η αποφασιστικότητα και κυρίως η τεράστια αλληλεγγύη που εκφράζουν στα μπλόκα οι εργαζόμενοι και ευρύτερα λαϊκά στρώματα «καίνε» το χαρτί της τρομοκράτησης που επιχειρεί να παίξει η κυβέρνηση.

Το αντιλαϊκό κράτος, που τους οδηγεί στην εξαθλίωση και στην εγκατάλειψη της γης και της παραγωγής, με την υλοποίηση της ΚΑΠ της ΕΕ από όλες τις κυβερνήσεις, είναι το ίδιο που προσπαθεί να ποινικοποιήσει και να καταστείλει τους αγώνες τους.

Η διορισμένη από την κυβέρνηση, δήθεν ανεξάρτητη Δικαιοσύνη είναι προέκταση αυτού του κράτους, όπως και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του απέναντι σε όποιον τολμάει να σηκώσει κεφάλι και να παλέψει για την επιβίωσή του.

Το κράτος εξαντλεί όλη του την επιείκεια στους «χασάπηδες» και τους «φραπέδες», τιμωρεί συλλογικά τους αγρότες για σκάνδαλα που έχουν την υπογραφή του και τα αξιοποιεί για να κλιμακώσει την πολιτική που σφίγγει σαν δαγκάνα το εισόδημα των αγροτοκτηνοτρόφων και κάθε προοπτική να μείνουν και να παράγουν στον τόπο τους.

Και ενώ η κυβέρνηση πρωταγωνιστεί στις συκοφαντίες και στις εισαγγελικές παραγγελίες, όλα τα άλλα κόμματα βάζουν πλάτη για να πλανάται η απειλή της καταστολής πάνω από τα μπλόκα, με τα «ναι μεν αλλά» για τις μορφές πάλης και τις κινητοποιήσεις που αποφασίζουν, αλλά και για τη «νομιμότητα που πρέπει να τηρείται».

Είναι οι ίδιοι (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά.) που πριν λίγους μήνες, στον απόηχο τότε των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων στην Ευρώπη ενάντια στην πολιτική της ΚΑΠ, στήριξαν στο Ευρωκοινοβούλιο το ψήφισμα για το «κράτος δικαίου» και το μόστραραν στη χώρα μας ως απόδειξη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ παρεκκλίνει από αυτό, φέρνοντας ως παράδειγμα τα Τέμπη και άλλες υποθέσεις σκανδάλων που αποκαλύπτονται κατά καιρούς.

Ομως το «κράτος δικαίου» της ΕΕ, με τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις του, ευθύνεται για τους νόμους που χρησιμοποιούνται ώστε να χτυπηθεί ο αγώνας των αγροτών, χαρακτηρίζοντας κακούργημα (ακόμα και «τρομοκρατία») ό,τι εμποδίζει την «οικονομική δραστηριότητα», όπως το κλείσιμο δρόμων, λιμανιών, αεροδρομίων κ.λπ. Χώρια η βία με την οποία αντιμετώπισαν πέρυσι τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις όλες οι κυβερνήσεις, στήνοντας πάνω από 90 «αγροτοδικεία» μόνο στη Γαλλία.

Αυτό είναι το «κράτος δικαίου» στην Ελλάδα και παντού. «Δίκαιο» για ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο και το κράτος του, την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων σε βάρος των δικαιωμάτων και των αναγκών της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Αυτό το «κράτος δικαίου» σφυρίζει αδιάφορα όταν για παράδειγμα οι ασθενείς ξεροσταλιάζουν στα Επείγοντα των νοσοκομείων έως και 10 ώρες, αλλά είναι σε πλήρη ετοιμότητα αν για λίγες ώρες κλείσει ένας δρόμος ή μια γέφυρα από τον αγώνα των αγροτών.

Δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν η μισή Ελλάδα αποκλείεται από την υπόλοιπη, ακόμα και γειτονιές μέσα στην ίδια πόλη, εξαιτίας μιας συνηθισμένης νεροποντής, αλλά φοβερίζει τους αγρότες με διώξεις λόγω «παρακώλυσης συγκοινωνιών» στα μπλόκα.

Αποφασίζει αυξήσεις - φωτιά στα διόδια και αποζημιώσεις - μαμούθ στους ιδιοκτήτες των δρόμων που φτιάχτηκαν με λεφτά του λαού, απειλεί όμως τους αγωνιζόμενους βιοπαλαιστές όταν ανοίγουν συμβολικά τα διόδια και αφήνουν τον κόσμο να περνάει ελεύθερα. Αυτές είναι οι δύο όψεις του ίδιου κράτους, που είναι εχθρικό για τον λαό και το δίκιο του.

Αυτό το κράτος και την ΕΕ έχουν απέναντί τους οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, είτε σήμερα με κυβέρνηση ΝΔ, είτε με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Και αν κάτι φανερώνει ο αγώνας τους μέχρι τώρα, είναι ότι αυτό το κράτος τούς «ζυγίζει» κάθε μέρα για τη μαζικότητα, την αποφασιστικότητα, το πείσμα, τη στήριξη από τους εργαζόμενους και τον λαό. Αυτά είναι που ακυρώνουν κάθε προσπάθεια καταστολής, ανοίγοντας ελπιδοφόρο δρόμο προς τα μπρος!