Με αφορμή την πολύ πρόσφατη και πολύ πετυχημένη δραστηριότητα των Κομματικών Οργανώσεων, με την πανεξόρμηση του φύλλου του «Ριζοσπάστη» με τη δημοσίευση των Θέσεων για το 22ο Συνέδριο του Κόμματός μας, και στην Καβάλα ήρθαμε σε επαφή και διακινήσαμε τις Θέσεις σε εκατοντάδες κόσμου. Μία από τις περιπτώσεις όπου διακίνησα προσωπικά τις Θέσεις είναι εργατοϋπάλληλος που έχουμε καθημερινή επαφή εδώ και χρόνια, συμπορεύεται στο κίνημα με τις ταξικές δυνάμεις, είναι γείτονάς μου και τα παιδιά μας κάνουν παρέα.
Με αφορμή τις Θέσεις η συζήτηση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο εμβάθυνε για πρώτη φορά τώρα. Συζητήσαμε για τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη σοσιαλιστική κοινωνία, το πώς θα φτάσουμε έως εκεί κ.ο.κ. Ηταν χαρακτηριστική η ερώτηση - παρότρυνσή του: «Γιατί τόσα χρόνια δεν έχουμε κάνει τη συγκεκριμένη συζήτηση; Αυτά πρέπει να τα συζητάτε καθημερινά πλατιά με τον κόσμο».
Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιηθεί ένα πολύ μεγάλο άνοιγμα στην εργατική τάξη, με ίδρυση νέων ταξικά προσανατολισμένων σωματείων, με συμπόρευση συνδικαλιστών δίπλα μας, που αυτό αποτελεί το έδαφος για την ολόπλευρη παρέμβαση των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα.
Ξεκινάω από αυτό το παράδειγμα γιατί νομίζω φωτίζονται πλευρές των Θέσεων που αφορούν το κατά πόσο συζητάμε πλατιά και σε βάθος με την εργατική τάξη πάνω στο Πρόγραμμα του Κόμματός μας. Ιδιαίτερα με τμήμα της εργατικής τάξης που έχει πείρα από τη διεξαγωγή ταξικών αγώνων στο εργατικό κίνημα. Φωτίζονται πλευρές της ιδεολογικοπολιτικής μας παρέμβασης, του πολιτικού δεσίματος με την εργατική τάξη, την ανάπτυξη πολιτικής συνείδησης, την καθημερινή παρέμβαση και δράση μας. Τελικά με την ίδια τη λειτουργία των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων.
Στις Θέσεις διατυπώνονται με απόλυτη ακρίβεια, και σωστά, τα βήματα που άμεσα πρέπει να κάνουμε ώστε να ανταποκριθούμε στις σημερινές σύνθετες συνθήκες και στα κρίσιμα ζητήματα που εντοπίζουμε στην εσωκομματική μας λειτουργία. Το τι Κόμμα τελικά πρέπει να γίνουμε, ποια χαρακτηριστικά πρέπει να αποκτήσουμε μέλη και στελέχη.
Σωστά εντοπίζεται ως το κύριο κρίσιμο ζήτημα οι αρχές συγκρότησης, η λειτουργία των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων και η καθοδηγητική ευθύνη. Η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στη λειτουργία και δράση των ΚΟΒ με το επαναστατικό Πρόγραμμα του Κόμματος.
Ενα επιπλέον ζήτημα που πρέπει καλύτερα να μας απασχολήσει και να ρίξουμε βάρος, καθώς αγγίζει τη μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας, της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είναι τα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας. Συνδέονται έως έναν βαθμό με την καθημερινότητα της εργατικής τάξης μέσα στη σάπια κοινωνία του καπιταλισμού, το άγχος, τα ζητήματα διαβίωσης, τα οικονομικά αδιέξοδα, τις βάρβαρες συνθήκες δουλειάς, τα απάνθρωπα ωράρια, την καλλιέργεια του ατομισμού και μέσα από το αστικό σχολείο κ.λπ. Ακόμα και στον τρόπο αντιμετώπισής τους, η αστική επιστήμη προάγει τον ατομισμό και είναι ένα τμήμα της Υγείας που έχει εμπορευματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα κόσμος που χρήζει βοήθειας να μην μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά. Εχουν γίνει επεξεργασίες από το Κόμμα μας για τα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας, όμως συνεχίζει να είναι παράγοντας που επηρεάζει τη δράση μας. Ακριβώς επειδή επιδρά στην καθημερινότητα και στη δραστηριότητα του ανθρώπου. Εκεί πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να διαφωτίζουμε την ελπίδα, ότι το μέλλον μας δεν είναι αυτή η σαπίλα. Να αναδεικνύουμε ότι η υιοθέτηση της στάσης ζωής των κομμουνιστών μπορεί να μπει εμπόδιο σε τέτοιες καταστάσεις.
Μετράμε σαν Κόμμα και σαν Οργάνωση Περιοχής πολλά βήματα. Εχουμε αποκτήσει πείρα. Πρέπει να γίνουμε πολύ πιο ικανοί καθοδηγητικά στην εργατική τάξη, στο εργατικό κίνημα, στις ΚΟΒ και τις κομματικές ομάδες, αποκτώντας νέα χαρακτηριστικά, και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να γίνουμε πραγματικά Κόμμα Παντός Καιρού.