Συμφωνώ με τις Θέσεις του Συνεδρίου. Θέλω να τοποθετηθώ παίρνοντας υπόψη μου τα ζητήματα που θέτει και εστιάζοντας στο τι Κόμμα θέλουμε. Το Κόμμα έχει Πρόγραμμα, καθαρό στρατηγικό στόχο, που όμως το Πρόγραμμά του, η αντίληψή του με βάση τις αποφάσεις πρέπει να γίνει κτήμα των κομματικών μελών και στελεχών του περίγυρου του Κόμματος, πρωτοπόρων αγωνιστών.

Θεωρώ ότι στην Οργάνωση Περιοχής Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας, στις αντίστοιχες Τομεακές Οργανώσεις, μετράμε βήματα, αναμετρηθήκαμε με δυσκολίες. Καταλαβαίνω αυτό που θέτει η ΚΕ στις Θέσεις, ότι πρέπει να ξανασυζητήσουμε για το Κόμμα γιατί αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες.

Εξάλλου και εδώ στην ΟΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας οι συνθήκες επέβαλαν μια σειρά από ζητήματα να παλέψουμε, να σκεφτούμε, να καταλήξουμε με αδυναμίες, με δυσκολίες. Για παράδειγμα:

• ΛΑΡΚΟ και η διαμόρφωση ξεκάθαρης θέσης, πώς η ΛΑΡΚΟ μπορεί να λειτουργήσει, τι μπαίνει εμπόδιο, σε ποιο σύστημα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το μετάλλευμα. Και αυτό ταυτόχρονα με την πάλη για διασφάλιση της λειτουργίας της, τον καθημερινό αγώνα των εργαζομένων.
• Πανδημία: Πώς ο σοσιαλισμός θα αντιμετώπιζε τέτοια ενδεχόμενα, από πού προκύπτει η ανωτερότητά του και γιατί κατέρρευσαν όλα τα συστήματα Υγείας παγκοσμίως. Ταυτόχρονα με τον αγώνα των υγειονομικών και του λαού βάλαμε το αίτημα, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών.
• Η μάχη του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας για αλλαγή του συσχετισμού. Η προσπάθεια να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, η διαπάλη με τους ανθρώπους της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα και τελικά η νίκη των αγωνιστών συνδικαλιστών, του ψηφοδελτίου που έφτιαξαν οι κομμουνιστές.

Τα παραπάνω και πολλά άλλα μας έφεραν πλάι - πλάι με πολλούς αγωνιστές, συγκεντρώθηκε μαχητική πείρα. Συνέβαλαν ώστε το Κόμμα να συγκεντρώσει δυνάμεις στο πλάι του. Αυτό για το οποίο παλεύει δηλαδή ένα ΚΚ σε μη επαναστατικές συνθήκες. Νέοι εργάτες, νέοι υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί μπήκαν στη μάχη και είναι θετικό.

Τα παραπάνω αποτέλεσαν κομμάτι της συλλογικής και ατομικής προσφοράς, συζήτησης στα όργανα, του καθενός μας από την ΚΟΒ έως την ΚΕ για να προχωρήσουν.

Ηθελα να θέσω παραδείγματα δυσκολιών που αντιμετωπίσαμε και αποτυπώνονται στις Θέσεις. Αντανάκλαση της καθοδηγητικής δουλειάς του κάθε καθοδηγητή και των οργάνων είναι το πώς λειτουργεί η ΚΟΒ, πώς ενισχύεται ιδεολογικά - πολιτικά - οργανωτικά, όπως σωστά θέτουν οι Θέσεις.

Με βάση αυτό φέρνω παράδειγμα από μια κλαδική ΚΟΒ στην περιοχή, που διακινήσαμε πολλά φύλλα «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, που το Κόμμα έχει μεγάλο κύρος και δρούμε μαζί με συμπορευόμενους αγωνιστές, με ψηφοδέλτια μαχητικά σε εκλογές σωματείων, με τη διοίκηση απέναντι που επιλέγει μια το καρότο μια το μαστίγιο, σε μια ΚΟΒ όπου αναπτύσσεται δραστηριότητα. Σε αυτήν την ΚΟΒ δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε με τον περίγυρο, σε βάθος και καλά για τον σοσιαλισμό, για την επανάσταση, για την πολιτική συμμαχιών.

Παρότι το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκε πλούσια εσωοργανωτική συζήτηση, φαίνεται ότι τα ζητήματα αυτά δεν είναι χωνεμένα.

Προφανώς αυτά τα ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται διοικητικά, π.χ. «κάτσε διάβασε». Ούτε μπορούν όλα να λυθούν στις συνεδριάσεις των ΚΟΒ. Χρειάζεται ατομική συζήτηση, με τα πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα, συνεργασίες για να συζητάμε τέτοια ζητήματα.

Σε αυτό πρέπει να αλλάξουμε ρότα, να μετρήσουμε βήματα στην καθοδηγητική μας δουλειά.

Είναι προτιμότερο να ιεραρχήσουμε ένα μάζεμα για να δοθεί ο απαραίτητος εξοπλισμός, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και να οργανώσουμε μετά μια εξόρμηση, περιοδεία.

Φέρνω ένα πρόσφατο παράδειγμα μιας άλλης κλαδικής ΚΟΒ.

Οι σύντροφοι μαζεύτηκαν με τους συναδέλφους πριν την απεργία, συζήτησαν για το Κόμμα, για την κατάσταση που υπάρχει, πώς βλέπουμε τα πράγματα μπρος στην απεργία. Το ΔΣ του σωματείου τους δεν κατάφεραν να μαζευτεί να συζητήσει, όμως ήταν πιο έτοιμοι να δώσουν τη μάχη της απεργίας και το μπλοκ τους ήταν μαζικό, με απεργούς από τον χώρο.

Ενα άλλο ζήτημα που θέτω έχει να κάνει με τους συμπορευόμενους αγωνιστές. Καταρχάς η συμπόρευση για να είναι στέρεη και για να έχει καλή πορεία πρέπει να αποκτά νέα χαρακτηριστικά, ο συναγωνιστής να βαθαίνει στα πολιτικά συμπεράσματα και στην πολιτική μας αντίληψη. Δεν επιδιώκουμε να παραμένει το ίδιο, και δεν γίνεται κιόλας.

Ιδιαίτερα από τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, και πιο πολύ κόσμος που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα πετάει από πάνω του βαρίδια του παρελθόντος, ριζωμένα ζητήματα. Με αντιφάσεις υπάρχει συμπόρευση, προσπαθούν παρά τις δυσκολίες κάποιοι να πουν αυτά που λέει το Κόμμα, να πείσουν άλλους και αυτό είναι μια βάση σημαντική.

Σε σχέση με την οικοδόμηση. Η αποφασιστικότητα του στελέχους και μέλους για να προχωρήσει η ένταξη ενός ανθρώπου στις γραμμές μας είναι στοιχείο ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησης, κατανόησης της ανάγκης να μεγαλώνει το Κόμμα, ως κύριο ζήτημα. Δεν φτάνει μόνο αυτό. Ενας υποψήφιος για μέλος του Κόμματος έχει απαίτηση στη συζήτηση, στο τι θα τεθεί, στο πώς βλέπει τον εαυτό του στον οργανωμένο αγώνα. Πέρα από το «πάω να τον συζητήσω» σκέτα, χρειάζεται και το τι θα του πω κάθε φορά.

Αρκετοί στο πλάι μας δώσανε τη μάχη της διακίνησης του «Ριζοσπάστη» αυτές τις μέρες, χρειάζεται συζήτηση μαζί τους για το «τι συζητάμε στο Συνέδριο αυτό», για να τα πουν και σε άλλους.

Υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες σε αυτήν τη διαδικασία (άστατα ωράρια των εργαζομένων, οικογενειακές υποχρεώσεις κ.ά.), που μπορούν να ξεπεραστούν με σκέψη, διάταξη, μέριμνα από την ΚΟΒ.

Μαχητικό σχέδιο της ΚΟΒ είναι πώς σωστά διατάσεις δυνάμεις, διεξάγεις εύστοχα τη διαπάλη, και όπου το κάναμε μόνο κερδισμένοι ήμασταν.

Δεν αρκεί μια καλή πρωτοβουλία χωρίς να λαμβάνει σχέδιο διάταξης, διαπάλης, γνώσης του περιεχομένου της πρωτοβουλίας από την Οργάνωση.

Τέλος, χρειάζεται επιμονή στα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα, και ακόμα περισσότερο στο ζήτημα της αντεπανάστασης, που βαραίνει από τη μία αλλά εμπνέει και φωτίζει, και το λέω με αφορμή εργαζόμενους που στηρίζουν άλλους πολιτικούς χώρους και έχουν σπουδάσει σε ΛΔ, μπροστά σε αρκετούς συναδέλφους μιλάνε για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.

Νομίζω το Κόμμα μας μπορεί και θα βγει πιο δυναμωμένο από το 22ο Συνέδριο!