Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά: Πώς είναι δυνατόν να κάνει διάγνωση και διαλογή ένα σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης (και μάλιστα με ότι του λένε οι ασθενείς από το τηλέφωνο!), το οποίο «εκπαιδεύεται» με τα κριτήρια του κόστους - οφέλους και με στόχο να «κόβει» κόσμο από τα νοσοκομεία; Πώς μπορεί να βασιστεί κανείς στις «πάμε κι όπου βγει» ιατρικές συμβουλές ενός τέτοιου συστήματος, όταν η συνθετότητα πολλών ασθενειών, ακόμα και χωρίς σοβαρά συμπτώματα, απαιτεί τη συμβολή πολλών διαφορετικών ειδικοτήτων; Το σύστημα της Τεχνητής Νοημοσύνης δεν θα στέλνει τις «ελαφριές» περιπτώσεις σε κάποια άλλη δομή της διαλυμένης ΠΦΥ, αλλά στο σπίτι τους για τσάι και φασκόμηλο «διά πάσαν νόσον», επιβεβαιώνοντας ότι είναι ανεξάντλητη η λίστα των επιτευγμάτων της τεχνολογίας που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη λαϊκή ευημερία, αλλά στον καπιταλισμό στέλνουν τον λαό και με τα δυο πόδια στον τάφο.