«Διάλεξα εν πλήρει συνειδήσει τον δρόμο έξω απ' το σύστημα», είπε ο Τσίπρας στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και πέσαν απ' τα γέλια ακόμα και τα τσιμέντα σε ΕΕ, Λευκό Οίκο και όπου αλλού ο πρώην πρωθυπουργός έκλεινε τα ντιλ των μνημονίων με τους «εταίρους» και των συμφωνιών με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ. Οσο κι αν παριστάνει τον Μεσσία που αποσύρθηκε στην έρημο του «αντισυστημισμού» (τρομάρα του) για να αναβαπτιστεί - ξεπλυθεί «στην κολυμπήθρα της κοινωνίας», κάθε λέξη της συνέντευξης βγάζει την αγωνία του συστήματος για την «παράλυση των θεσμών» του αστικού κράτους, τη «φθορά» του πολιτικού συστήματος και ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας που δυσκολεύεται να «ανοίξει έναν δρόμο διαφυγής» (όπως ο ίδιος λέει), σε συνθήκες μάλιστα «αναταραχών» και πολεμικής προετοιμασίας. Αποτυπώνονται έτσι τα αδιέξοδα από τη στρατηγική σύμπλευση όλων, με την τρισέλιδη συνέντευξη να μοιάζει περισσότερο με ...οδηγό αυτοβελτίωσης και τον Τσίπρα να μοιράζει συμβουλές κι ορμήνιες «να αλλάξουμε εμείς πρωτίστως ηθικά, αξιακά, πολιτισμικά» και άλλα τέτοια. Ο,τι χρειαστεί δηλαδή, αρκεί να μην αποφασίσει ο λαός να αλλάξει τη βάρβαρη πραγματικότητα, να οργανωθεί και να παλέψει σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την κυβέρνηση, το αστικό κράτος και όσους τα υπερασπίζονται. Σαν να λέμε ...πιο σύστημα δεν γίνεται.